Λίγο ή πολύ "κερδοσκόπος";

Είναι δυνατόν εκείνοι οι οποίοι κρατούν τα ηνία κορυφαίων κρατών-μελών της ευρωζώνης να μην αντιλαμβάνονται τη λειτουργία των αγορών; Αν κρίνουμε από την κ. Άν. Μέρκελ, ίσως και ναι…

Δημοσιεύθηκε: 29 Νοεμβρίου 2010 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Τι είδους "κόσκινο" θα χρησιμοποιούν οι φίλτατοι του Eurogroup, ώστε να διαχωρίζουν τους "ίσως σπεκουλαδόρους" επενδυτές από τους υπόλοιπους και να τους υποβάλλουν σε "κουρεματάκι" ομολόγων, δεν μας είπαν χθες βράδυ στις Βρυξέλλες.

Όπως δεν μας είπαν και τι θα κάνουν και με τους γνήσια σπεκουλαδόρους, όσους δηλαδή επενδύουν σε ασφάλιστρα κινδύνου έναντι ενδεχόμενης χρεοκοπίας (CDS), δίχως να κατέχουν τις υποκείμενες αξίες, ήτοι τα ομόλογα των κρατών που πιθανώς να χρεοκοπήσουν.

Αντίστοιχα, δεν μας είπαν, ούτε βεβαίως είχαν την πρόθεση να μας πουν, κατά πόσον κράτη-μέλη όπως η Γερμανία, που συστηματικά σπέρνουν τον πανικό στις αγορές, θα έπρεπε επίσης να αναλάβουν ένα ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι του κόστους για τη διάσωση όποιων εταίρων τους στην ευρωζώνη έχουν προβλήματα όπως αυτά της Ελλάδας και της Ισπανίας.

Θα προσέφευγε η Ελλάδα στον μηχανισμό στήριξης ή εν τέλει θα είχε την ανάγκη του, πρώτον, εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου λάμβανε νωρίτερα και αυτόβουλα τα απαραίτητα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και, δεύτερον, εάν η Γερμανία δεν είχε χρονοτριβήσει να συναινέσει στη δημιουργία αυτού του μηχανισμού στήριξης, υπό το βάρος εγχώριων πολιτικών σκοπιμοτήτων;

Θα προσέφευγε η Ιρλανδία στον αντίστοιχο μηχανισμό εάν η Γερμανία, και συγκεκριμένα η καγκελάριος κ. Άν. Μέρκελ, δεν είχε συμβάλει στην αποσταθεροποίηση των αγορών, με τη διαβόητη πλέον πρόταση περί συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανάληψη μέρους του κόστους διάσωσης;

Αν και η απάντηση που μπορεί να δώσει ο καθένας μας ίσως είναι διαφορετική, βέβαιο είναι ότι πλέον δεν θα μάθουμε ποτέ.

Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία βρίσκονται σήμερα υπό τον "προστατευτικό μανδύα" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ενώ αμφότερες είχαν προσπαθήσει, ή τουλάχιστον είχαν εμφανιστεί να προσπαθούν, να αποφύγουν το ενδεχόμενο αυτό.

Μολονότι οι δύο περιπτώσεις είναι εντελώς διαφορετικές, καθώς οι φίλοι μας Ιρλανδοί ουδέποτε υπέπεσαν σε αμαρτήματα αντίστοιχα των δικών μας, κοινός παρανομαστής τους παραμένει ο κομβικός ρόλος της Γερμανίας, και ειδικά της φιλτάτης κ. Μέρκελ, στην όξυνση των κρίσεων, που τελικά οδήγησαν τόσο τη μία χώρα όσο και την άλλη στον μηχανισμό "διάσωσής τους" από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.

Αυτήν τη φορά δεν της "πέρασε" της κ. Μέρκελ και επικράτησαν νηφαλιότερες απόψεις, όπως αυτή του διοικητή της ΕΚΤ, κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο οποίος είχε δημόσια διαφωνήσει με την πρόταση Μέρκελ, ή του προέδρου του Eurogroup, κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος με δήλωσή του χθες στην εφημερίδα "Το Βήμα" κατέδειξε την πραγματική ουσία του ζητήματος.

"Αν εμείς οι Ευρωπαίοι δώσουμε την εντύπωση ότι η ζώνη του ευρώ είναι η μόνη ζώνη στον κόσμο εντός της οποίας οι επενδυτές τιμωρούνται για κρίσεις στη δημιουργία των οποίων δεν συνέβαλαν και καλούνται να καλύψουν κόστη που δημιουργήθηκαν συνεπεία κυβερνητικών αστοχιών, τότε το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι η απομάκρυνση των επενδυτών από τις ασθενέστερες οικονομικώς ζώνες που βρίσκονται στην περιφέρεια της ζώνης του ευρώ", είπε καταδεικνύοντας ότι τουλάχιστον ορισμένοι στην ευρωζώνη αντιλαμβάνονται πραγματικά τη λειτουργία των αγορών.

Το ατυχές, βέβαια, είναι ότι ηγούνται του Λουξεμβούργου και όχι της Γερμανίας.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.