Ακούει η γενιά του Πολυτεχνείου;

Η κ. Μέρκελ ίσως έχει την «ατζέντα» της. Θα της επιτρέψουμε να μας την επιβάλει;
Ας κάνει πράξη, επιτέλους, αυτή η κυβέρνηση όσα υποσχέθηκε στους ξένους αλλά και στους Έλληνες.

Δημοσιεύθηκε: 17 Νοεμβρίου 2010 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια, νέοι άνθρωποι διατράνωναν την αντίθεσή τους στο καταπιεστικό καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών και με σύνθημα «ψωμί - παιδεία - ελευθερία» πολεμούσαν για μια καλύτερη, ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα.

Για μια εθνικά κυρίαρχη Ελλάδα, που θα διαφεντεύει μόνη της τη μοίρα της, μακριά από ξένες επιρροές.

Σήμερα, που εκπρόσωποι αυτής της γενιάς κρατούν τα ηνία της εξουσίας, η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει χάσει αυτό το δικαίωμα.

Οι επιλογές της στη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών της το στέρησαν.

Η χώρα εξαρτάται από τη βοήθεια των εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που ορισμένοι εξ αυτών, όπως ο φίλτατος Αυστριακός κ. Γιόζεφ Πρελ ή ο επίσης φίλτατος Γερμανός κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κρίνουν σκόπιμο να της το υπενθυμίζουν, όπως έκαναν χθες, κραδαίνοντας πάνω από το κεφάλι των Ελλήνων τη σπάθη της ενδεχόμενης αναστολής χορήγησης της βοήθειας αυτής.

Η χώρα μας, πολύ απλά, χορεύει στον ρυθμό που της σφυρίζουν.

Για την κατάσταση αυτή, όμως, δεν μπορούμε να ψέξουμε κανέναν, παρά τον εαυτόν μας.

Μπορούμε να αποδώσουμε την ευθύνη στους πολιτικούς που διόρισαν αλόγιστα, που διασπάθισαν ή ακόμη και καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα, πρέπει όμως να θυμηθούμε την ίδια ώρα και εκείνους που διεκδίκησαν μια θέση «βολέματος» στον δημόσιο τομέα ή τις ΔΕΚΟ, όπως και εκείνους που επέλεξαν να αθετήσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κοινωνικό σύνολο και να φοροδιαφύγουν.

Πάνω από όλα, όμως, δεν πρέπει να ξεχάσουμε και όσους ανέβασαν αυτούς τους πολιτικούς στην εξουσία.

Η γενιά του Πολυτεχνείου μάτωσε το 1973 για λογαριασμό όλων μας και άνοιξε τον δρόμο για την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, το επόμενο καλοκαίρι.

Σήμερα πρέπει να ματώσουμε εμείς. Όλοι μας. Και οι πολιτικοί και οι εκλογείς.

Την ίδια ώρα που στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου εμφανίζονται απρόθυμα να προωθήσουν τις πολιτικές εκείνες που θα απαλλάξουν τη χώρα από τα σημερινά της δεσμά και φθάνουν μέχρι του σημείου να λιποψυχήσουν και να ζητήσουν απάλυνση των όρων του μνημονίου ή επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου, οι εταίροι μας υπενθυμίζουν ότι δεν έχουμε καταφέρει τίποτε.

Μας θυμίζουν ότι όχι μόνον δεν κατορθώσαμε να μαζέψουμε τους φόρους ή ότι «πέσαμε έξω» επειδή ανέβηκε ο πήχης του ελλείμματος ή του χρέους, το οποίο τόσο επιμελώς κρύβαμε τόσα χρόνια, αλλά και ότι δεν έχουμε κατορθώσει ακόμη να πάρουμε τα λεφτά που υποσχέθηκαν ότι θα μας δανείσουν.

Δύο δόσεις, όλες κι όλες, συνολικού ύψους 29 δισ. ευρώ, πήρε μέχρι τώρα η Ελλάδα από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ που της έταξε η τρόικα ΔΝΤ - Ε.Ε. - ΕΚΤ.

Για να πάρει τις υπόλοιπες πρέπει να ανταποκριθεί.
Πρέπει να κάνει πράξη όσα υποσχέθηκε και να ανακτήσει την αξιοπιστία της.

Αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ματώσουμε, ας ματώσουμε. Η χώρα έχει δει και χειρότερα.

Η κ. Μέρκελ ίσως έχει την «ατζέντα» της. Θα της επιτρέψουμε να μας την επιβάλει;

Πού χάθηκε το κουράγιο των παιδιών του Πολυτεχνείου;

Στις καρέκλες της εξουσίας;

Ας κάνει πράξη, επιτέλους, αυτή η κυβέρνηση όσα υποσχέθηκε στους ξένους αλλά και στους Έλληνες.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.