Γερμανικά «φαντάσματα» κυνηγούν το ευρώ;

Το ευρώ αποτελεί μια επιτυχία την οποία «ουδείς μπορεί να ελαχιστοποιεί», δήλωσε χθες ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ Γιούργκεν Σταρκ. Οι φίλοι μας οι Γερμανοί τον άκουσαν;

Δημοσιεύθηκε: 12 Νοεμβρίου 2010 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Γερμανικά «φαντάσματα» κυνηγούν το ευρώ;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

«Παρθενογένεση», ασφαλώς, δεν υπάρχει.

Όλοι και όλα έχουν το παρελθόν τους και εκεί εντοπίζονται, τουλάχιστον έως κάποιο βαθμό, τα αίτια και πιθανώς η εξήγηση των σημερινών πράξεών τους.

H Γερμανία σαφώς έχει «μνήμες» από το ναζιστικό της παρελθόν αλλά και από την περίοδο που προηγήθηκε της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, ήτοι της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.

Μιας περιόδου που διήρκεσε από το 1919 έως το 1933 και κύριο χαρακτηριστικό της ήταν ο υπερπληθωρισμός, η οικονομική ύφεση και η ανέχεια στην οποία αναγκάστηκε μεγάλο τμήμα του γερμανικού πληθυσμού, που έτσι έγινε δεκτικότερο σε ακραίες ιδεολογίες.

Οι μνήμες αυτές, κατά τα φαινόμενα, είναι σήμερα περισσότερο ζωντανές ή εν τέλει επιδρούν καταλυτικά στο μίγμα πολιτικής που εφαρμόζει η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Άνκελα Μέρκελ, θεωρώντας ως ανάθεμα το ενδεχόμενο τροφοδότησης των πληθωριστικών πιέσεων στην ευρωζώνη.

Ο κ. Άξελ Βέμπερ, κεντρικός τραπεζίτης της Γερμανίας, είναι ο κυριότερος εκφραστής της πολιτικής αυτής στο διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο άνθρωπος που αντιτάχθηκε από την πρώτη στιγμή στα έκτακτα μέτρα παροχής ρευστότητας μέσω του προγράμματος αγοράς ομολόγων, που τελικά εφάρμοσε η ΕΚΤ.

Μέτρα την ανάκληση των οποίων εξακολουθεί να ζητά άμεσα ο κ. Βέμπερ, εισπράττοντας τη νηφάλια άρνηση του προέδρου της ΕΚΤ κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ και σειράς άλλων εκ των κεντρικών τραπεζιτών της ευρωζώνης.

Εάν τα μέτρα αυτά ανακαλούνταν, ποια θα ήταν η τύχη φερ’ ειπείν των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες έχουν «παρκάρει» ομόλογα δεκάδων δισ. ευρώ στην ΕΚΤ;

Ποια θα ήταν η τύχη του ίδιου του ευρώ και συνολικά της οικονομίας της ευρωζώνης και των ανθρώπων που κατοικούν στις χώρες που την απαρτίζουν;

Η απάντηση έρχεται από τον άνθρωπο που προέβλεψε την παρούσα κρίση: τον κ. Νουριέλ Ρουμπινί, ο οποίος επιτέθηκε χθες στη Γερμανία και στον υπουργό Οικονομικών της κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, λέγοντας ότι χρειάζεται περισσότερη και όχι λιγότερη ποσοτική χαλάρωση.

Χρειάζονται περισσότερες και όχι λιγότερες αγορές ομολόγων ακόμη και ως «αναγκαίο κακό», ώστε να αποφύγουμε τον αποπληθωρισμό και να ενισχύσουμε την οικονομική ανάκαμψη, είπε ο κ. Ρουμπινί υπεραμυνόμενος του νέου γύρου ποσοτικής χαλάρωσης που εφαρμόζει η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

Αντίστοιχα, οι ρυθμίσεις που προωθεί η φιλτάτη κ. Μέρκελ στην Ε.Ε., μέσω των οποίων επιθυμεί την ανάληψη μέρους του βάρους διάσωσης των κρατών της ευρωζώνης που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν προβλήματα χρέους, από τους κατόχους ομολόγων των κρατών αυτών, έχουν και αυτές την ίδια αρνητική επίδραση επί του νομίσματος της ευρωζώνης.

Όπως αρνητικά επιδρούν και στην προσπάθεια την οποία καταβάλλουν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και ασφαλώς και η Ελλάδα για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών τους προβλημάτων, αυξάνοντας το κόστος δανεισμού.

Ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών κ. Μπράιαν Λένιχαν δεν έκρυψε χθες την οργή του αναφορικά με τις γερμανικές προτάσεις, στις οποίες απέδωσε μέρος της ευθύνης για την εκτόξευση των αποδόσεων των ιρλανδικών δεκαετών ομολόγων και την επιτοκιακή ψαλίδα τους με τα αντίστοιχα γερμανικά.

Εάν υπάρχει ένα κράτος που έχει ωφεληθεί από την υπόθεση του ευρώ, αυτό δεν είναι άλλο από τη Γερμανία, η οποία βιώνει σήμερα ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης από ό,τι πριν από την κρίση.

Το ευρώ αποτελεί μια επιτυχία την οποία «ουδείς μπορεί να ελαχιστοποιεί», δήλωσε χθες ο επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ κ. Γιούργκεν Σταρκ, τονίζοντας ότι «η πραγματική κρίση δεν αφορά στο ευρώ αλλά στα δημόσια οικονομικά».

Οι φίλοι μας οι Γερμανοί τον άκουσαν;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.