Αν δεν το "πιστεύεις", ποιον πας να πείσεις;

Την ίδια ώρα που ο ένας υπουργός της κυβέρνησης δίνει τη μάχη στο εξωτερικό, ένας άλλος υπουργός της ίδιας κυβέρνησης «πετάει την πετσέτα», ζητώντας διάλειμμα στον αγώνα. Μήπως ο αγώνας είναι ήδη χαμένος;

Δημοσιεύθηκε: 10 Νοεμβρίου 2010 - 07:54

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Αν δεν το πιστεύεις, ποιον πας να πείσεις;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν υπάρχει μία παράμετρος επί της οποίας στηρίζει τη λειτουργία της οποιαδήποτε κοινωνία ή αγορά παγκοσμίως, αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από εκείνη της «εμπιστοσύνης».

Εάν λείπει η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς, το πολίτευμα, τη Δικαιοσύνη και τους λοιπούς πυλώνες μιας συντεταγμένης Πολιτείας, η κοινωνική ηρεμία και άρα η ομαλή διαβίωση των πολιτών παύει να υπάρχει.

Αντίστοιχα, εάν λείπει η παράμετρος της εμπιστοσύνης μεταξύ των συναλλασσομένων, ποια αγορά μπορεί να λειτουργήσει ομαλά;

Κατά ακριβώς αυτόν τον τρόπο δεν αποκλείστηκε η Ελλάδα από τις διεθνείς αγορές χρήματος, οι οποίες, βλέποντας ότι η «τράπουλα» ήταν στημένη και τα δημοσιονομικά στοιχεία ψευδή, έπαψαν να την εμπιστεύονται;

Πριν από έξι μήνες, η Ελλάδα υπέγραψε μία συμφωνία με εκπροσώπους φορέων και θεσμών που ακόμη χαίρουν της εμπιστοσύνης της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας, όπως το ΔΝΤ, η Ε.Ε. και η ΕΚΤ, ώστε αφενός να υπερβεί το φάσμα της άμεσης χρεοκοπίας και αφετέρου να ανακτήσει σταδιακά την εμπιστοσύνη των αγορών, εφαρμόζοντας ένα σκληρό, κατά γενική ομολογία, πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και εξυγίανσης της δημόσιας διοίκησης.

Σήμερα, ως αποτέλεσμα τόσο των αμαρτιών του παρελθόντος όσο και της αναποτελεσματικότητας του υφιστάμενου μηχανισμού, η επίτευξη των στόχων αυτού του προγράμματος είναι αμφίβολη.

Τόσο η επικείμενη αναθεώρηση των στοιχείων του δημοσιονομικού ελλείμματος και του χρέους, του προηγουμένου και του τρέχοντος έτους, εκ μέρους της Eurostat όσο και η αδυναμία εξασφάλισης των απαραίτητων δημοσίων εσόδων εκτροχιάζουν το πρόγραμμα καθιστώντας ακόμη δυσχερέστερη την υπόθεση της προσαρμογής.

Την κρίσιμη αυτή ώρα, κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου, όπως ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χ. Καστανίδης, ζητούν δημόσια την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, εκτιμώντας ότι η μείωση του ελλείμματος πρέπει ενδεχομένως να γίνει με ηπιότερους ρυθμούς και σε μακρύτερο χρόνο.

Ομολογεί, δηλαδή, ο κ. Καστανίδης την αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να θέσει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά εντός του συμπεφωνημένου χρονοδιαγράμματος, στο οποίο έβαλε την υπογραφή της μόλις προ εξαμήνου.

Προχωρά δε στην ομολογία αυτή την ίδια ώρα που ο συνάδελφός του επί των οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται να συνεχίζει τη μάχη για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης της επενδυτικής κοινότητας, προαναγγέλλοντας, με συνέντευξή του στο διεθνές δίκτυο CNN, νέες περικοπές δημοσίων δαπανών αλλά και την απόφαση της κυβέρνησης να μην επιβάλει νέους φόρους ή μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.

Με άλλα λόγια, την ίδια ώρα που ο ένας υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου δίνει τη μάχη στο εξωτερικό, ένας άλλος υπουργός της ίδιας κυβέρνησης «πετάει την πετσέτα», ζητώντας διάλειμμα στον αγώνα.

Εάν η κυβέρνηση αυτή δεν είναι η ίδια πεπεισμένη για τον αγώνα που δίνει, πώς περιμένει να πείσει για την επιτυχή έκβασή του οποιονδήποτε τρίτο;

Πολύ περισσότερο, να τον πείσει σε βαθμό τέτοιο ώστε να της εμπιστευθεί για μία ακόμη φορά τα χρήματά του;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.