Ένας εφοριακός για κάθε φορολογούμενο;

Σε μία χώρα όπου η φοροδιαφυγή αποτελεί σχεδόν «εθνικό σπορ», είναι μάλλον απορίας άξιον γιατί θα έπρεπε να περιμένει κανείς ότι ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου θα μπορούσε να πετύχει τον εφετινό στόχο είσπραξης των εσόδων.

Δημοσιεύθηκε: 2 Νοεμβρίου 2010 - 07:52

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε μία χώρα όπου η φοροδιαφυγή αποτελεί σχεδόν «εθνικό σπορ» ή μέρος της «κουλτούρας της», όπως οι φίλτατοι της τρόικας ΔΝΤ - Ε.Ε. - ΕΚΤ έχουν στωικά παρατηρήσει, είναι μάλλον απορίας άξιον γιατί θα έπρεπε να περιμένει κανείς ότι ο επίσης φίλτατος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου θα μπορούσε να πετύχει τον εφετινό στόχο είσπραξης των εσόδων.

Το αντίθετο μάλλον έκπληξη θα προκαλούσε.

Αν τα πράγματα έχουν όντως έτσι, γιατί άραγε να απορούμε με την ύπαρξη «μαύρης τρύπας» στα έσοδα, ύψους 1,5 δισ. ευρώ, έως το τέλος του έτους;

Τι πιο φυσικό για μια «ελλειμματική» χώρα, όπως η Ελλάδα;

Τι πιο φυσικό για μια χώρα η οποία χρόνια τώρα έχει αναγάγει τη δημιουργία ελλειμμάτων σε τέχνη;

Τι απλούστερο για ένα κράτος που απασχολεί τουλάχιστον έναν στους πέντε εργαζομένους και κατορθώνει να εισπράξει φόρους μόνον από όσους δεν μπορούν να κρύψουν τα εισοδήματά τους;

Η ύφεση ασφαλώς και έχει παίξει τον ρόλο της στην υστέρηση των εσόδων και ουδείς αμφισβητεί το γεγονός αυτό, όπως και η αποσάθρωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού έχει διαδραματίσει αντίστοιχο ρόλο…

Όμως, όσο καλά και εάν στελεχωθεί αυτός ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός, όσους ελεγκτικούς οίκους και εάν βάλει το υπουργείο Οικονομικών στο κατόπι των επιμέρους κλάδων της οικονομίας, όπως έκανε στα δημόσια νοσοκομεία και σε άλλους φορείς, δεν είναι δυνατόν να βάλει έναν εφοριακό δίπλα σε κάθε φορολογούμενο της χώρας.

Εάν δεν υπάρξει αυτό που ονομάζουμε «φορολογική συνείδηση», η εικόνα αυτή δεν θα αλλάξει.

Γιατί, όμως, ο Έλληνας ή η Ελληνίδα που φοροδιαφεύγουν θα έπρεπε ξάφνου να αφήσουν τις συνήθειες δεκαετιών και να αλλάξουν ρότα;

Μήπως το κράτος τους βοήθησε να πιστέψουν ότι εφαρμόζονται και στην Ελλάδα οι αρχές της χρηστής διοίκησης και ότι τα χρήματά τους «θα πιάσουν τόπο» αντί να κατασπαταληθούν;

Μήπως, εκτός από μέτρα εισπρακτικού χαρακτήρα, έλαβε το κράτος άλλες αποφάσεις για την εξάλειψη της σπατάλης στον δημόσιο τομέα; Στην υγεία, στις ΔΕΚΟ, στους ΟΤΑ ή στις δημόσιες προμήθειες;

Ακόμη και σήμερα η έννοια «διπλογραφικό σύστημα» είναι παντελώς άγνωστη για μεγάλο μέρος του δημόσιου τομέα, όπως άγνωστη παραμένει και η έννοια «ηλεκτρονική συνταγογράφηση» για τα περισσότερα ταμεία ή νοσοκομεία.

Μήπως έκανε κάτι για να περιορίσει ριζικά τον αριθμό όσων απασχολούνται σε αυτό;

Μήπως, εν τέλει, επιβραβεύθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο οι φορολογικά συνεπείς πολίτες αυτής της χώρας, αντί να διαπομπεύονται συχνά-πυκνά με μέτρα όπως αυτό της περαίωσης, όσο αναγκαία και αν αυτά κρίνονται λόγω της συγκυρίας;

Μάλλον το αντίθετο. Οι «έξυπνοι» χειροκροτούν όποτε καταφεύγει σε αυτό το μέτρο η Πολιτεία και οι υπόλοιποι απλώς τους ακολουθούν φοβούμενοι τα χειρότερα.

Θα ρωτήσετε ίσως: Πρέπει να γίνουν όλα αυτά ώστε να αρχίσει ο Έλληνας να πληρώνει τους φόρους του; Δεν θα έπρεπε να τους πληρώνει έτσι και αλλιώς; Δεν είναι εθνικό του καθήκον;

Τι να σας πω; Ρωτήστε τον…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.