Καπνός ή προεκλογικά φούμαρα;

Εάν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλοι συμφωνούν, αυτό αφορά στις επιπτώσεις του καπνίσματος στην υγεία. Υπάρχει όμως πραγματικά σοβαρή και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του ζητήματος στην Ελλάδα;

Δημοσιεύθηκε: 27 Οκτωβρίου 2010 - 07:39

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μεταξύ του φίλτατου κ. Ελ Αριάν της Pimco, ο οποίος θεωρεί περίπου βέβαιη τη χρεοκοπία της χώρας μας κατά την επόμενη τριετία, και του αντιστοίχως φίλτατου κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος προαναγγέλλει από τηλεοράσεως την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου της τρόικας, η υπόθεση "σηκώνει πολύ τσιγάρο".

Όπως και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών "σηκώνει τσιγάρο".

Διότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται σήμερα ο τόπος είναι πρόωρες εκλογές…

Με αυτά και αυτά, το ποτό και το τσιγάρο είναι μάλλον στην ημερήσια διάταξη.

Τουλάχιστον αυτό μπορεί να διαπιστώσει όποιος κάνει έστω και μια βόλτα στα μπαρ, στις καφετέριες, στα εστιατόρια ή σε οποιοδήποτε άλλο δημόσιο σημείο κοινωνικής συνάθροισης, στο κέντρο ή στην περιφέρεια, όπου το κάπνισμα "ζει και βασιλεύει", παρά τον αντικαπνιστικό νόμο που επιχείρησε να επιβάλει η κυβέρνηση.

Ποιος τοπικός άρχοντας, εξάλλου, θα επιθυμούσε τη λαϊκή οργή, στέλνοντας προεκλογικά τη δημοτική αστυνομία στο κατόπι των καπνιστών;

Θα ισχύσει όμως ο νόμος αυτός μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές;

Ίσως να ισχύσει, ίσως και όχι.

Αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις των επαγγελματιών του χώρου της "διασκέδασης" και της "εξόδου", οι οποίοι έχουν ήδη κηρύξει αντάρτικο επανατοποθετώντας τα τασάκια στα τραπέζια των καταστημάτων τους, μάλλον όχι.

Στην Ελλάδα όμως κανείς ποτέ δεν ξέρει…

Αν ρωτούσατε οποιονδήποτε υπουργό Υγείας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δηλαδή είτε τον φίλτατο κ. Δ. Αβραμόπουλο επί Ν.Δ., είτε τους αντιστοίχως φιλτάτους κ. Μ. Ξενογιαννακοπούλου και κ. Ανδρέα Λοβέρδο, επί ΠΑΣΟΚ, κατά πόσον διέθεταν συγκεκριμένη στρατηγική σχετικά με το κάπνισμα πριν αναλάβουν το χαρτοφυλάκιο αυτό, είναι περίπου βέβαιο ότι η απάντησή τους θα ήταν αρνητική.

Ακόμη και εάν κάποιος εξ αυτών αδικείται από τη διαπίστωση αυτή, τα έργα και οι ημέρες τους στην καρέκλα του υπουργού Υγείας λένε άλλα.

Ο φίλτατος κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος θέσπισε την απαγόρευση της πώλησης τσιγάρων στα παιδιά ύστερα από δυόμισι χρόνια αλλεπάλληλων σχετικών εξαγγελιών, τις οποίες φρόντιζε να κάνει ως μετρ της επικοινωνίας, κάθε 31η Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος, αλλά και ενδιάμεσα με κάθε ευκαιρία…

Όμως, στα δύο χρόνια που ισχύει αυτή η διάταξη, δεν έχει επιβληθεί ούτε ένα πρόστιμο σε κάποιον περιπτερά που πούλησε τσιγάρα σε ανήλικο.

Λίγο πριν αφήσει το υπουργείο, μια ωραία πρωία, απαγόρευσε την υπαίθρια διαφήμιση των τσιγάρων, κάτι που δεν είχε πράξει στα 2,5 χρόνια όπου παρέμεινε στον συγκεκριμένο θώκο.

Θυμηθείτε ότι τα μέτρα του κ. Αβραμόπουλου για το κάπνισμα ανακοινώθηκαν όταν ο τότε υπουργός Υγείας ήταν "στριμωγμένος" για τις προμήθειες στα νοσοκομεία, τις προσλήψεις και για όλα τα γνωστά προβλήματα του χώρου της υγείας.

Τι ευκολότερο παρά να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και να γλιτώσει την κριτική για τα -μη- πεπραγμένα του, μέσω μιας επίθεσης στον "αποδιοπομπαίο τράγο" του καπνίσματος;

Είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι το σχετικό σχέδιο νόμου για το κάπνισμα ήταν επί της ουσίας μια "προσθήκη" πέντε - έξι άρθρων σε ένα γενικότερο νομοθέτημα 31 άρθρων για άλλα θέματα του χώρου της υγείας;

Η φίλτατη Μαριλίζα, αφού σπατάλησε τον χρόνο της περισσότερο συνεντευξιαζόμενη παρά προχωρώντας τα μεγάλα θέματα αρμοδιότητάς της και αφού δεχόταν ανηλεή καθημερινή κριτική για τις ολιγωρίες και τις αδράνειές της, έβγαλε και αυτή από το συρτάρι το κάπνισμα όταν "ανασχηματιζόταν" από τα ΜΜΕ.

Άλλη μία "προσθήκη" μόνο πέντε άρθρων για το κάπνισμα σε ένα γενικότερο νομοθέτημα με 20 και πλέον άρθρα για τα νοσοκομεία και το ΕΣΥ.

Πολλή φασαρία για το τίποτε.

Ελλιπής προετοιμασία, έλλειψη διαβούλευσης και συνεννόησης με τους εμπλεκόμενους φορείς και να σου ολόκληρες κοινωνικές τάξεις απέναντι στην κυβέρνηση χωρίς λόγο και αιτία.

Ακόμη και επί των ημερών του φίλτατου κ. Ανδρέα Λοβέρδου στο ίδιο υπουργείο.

Άστοχες ρυθμίσεις, που ούτε τον στόχο μείωσης του καπνίσματος επιτυγχάνουν, ούτε αυξάνουν τα φοροέσοδα για την κυβέρνηση και μόνο αποτέλεσμα έχουν την ταλαιπωρία χιλιάδων επαγγελματιών και των οικογενειών τους.

Σε τελευταία ανάλυση, η όλη υπόθεση αφορά στη δημόσια υγεία και πρέπει επιτέλους να αποφασίσει η Πολιτεία τι θέλει να κάνει στο ζήτημα του καπνίσματος.

Για τον λόγο αυτόν, απαιτείται μια σοβαρή, επιστημονικά τεκμηριωμένη και καλοσχεδιασμένη στρατηγική για το κάπνισμα στην Ελλάδα, η οποία δεν θα περιορίζεται σε επικοινωνιακού χαρακτήρα αποσπασματικές ενέργειες.

Μπορεί, άραγε, το υπουργείο Υγείας να σχεδιάσει πολιτική για το κάπνισμα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των 15.000 Ελλήνων καπνοπαραγωγών, όταν όλοι ξέρουμε τις ιδιαιτερότητες ενός μεγάλου μέρους αυτών που καλλιεργούν τον καπνό ως μονοκαλλιέργεια στη Ροδόπη και στην Ξάνθη;

Τι λέει, άραγε, γι' αυτό το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης;

Ρωτήθηκε ποτέ η ΠΑΣΕΓΕΣ για τα θέματα αυτά;

Από την άλλη πλευρά, μπορεί το υπουργείο Οικονομικών να φορολογεί τα τσιγάρα δίχως προηγούμενη συνεννόηση με το υπουργείο Υγείας, ώστε η φορολόγηση να προστατεύει τη δημόσια υγεία και όχι να ενθαρρύνει την κατανάλωση φθηνών -και δήθεν "λαϊκών"- τσιγάρων, με μια ιδιότυπη λογική "δώστε φθηνά τσιγάρα στον λαό να αρρωσταίνει από το κάπνισμα";

Πού είναι το υπουργείο Παιδείας για την πρόληψη και αγωγή υγείας στο σχολείο ή το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για την πάταξη του λαθρεμπορίου τσιγάρων, που ανθεί τον τελευταίο χρόνο στη χώρα μας εξαιτίας της αλόγιστης και χωρίς σχεδιασμό φορολόγησης των τσιγάρων, από την οποία -ειρήσθω εν παρόδω- το κράτος φαίνεται να χάνει τεράστια έσοδα;

Τον τελευταίο καιρό, κυοφορούνται κρισιμότατες αποφάσεις και ρυθμίσεις για τον καπνό στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κρίσιμα θέματα, όπως η θέσπιση ομοιόμορφων πακέτων, η απαγόρευση πώλησης τσιγάρων στις προθήκες των καταστημάτων, η απαγόρευση μιας κατηγορίας τσιγάρων που χρησιμοποιούν τα ακριβά ελληνικά καπνά, η υιοθέτηση ρυθμίσεων για τσιγάρα που θα προκαλούν πιθανώς λιγότερη ζημιά στην υγεία και άλλα πολλά που βρίσκονται ήδη στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και θα καθορίσουν το μέλλον του κλάδου για τα επόμενα 20 χρόνια.

Η Ελλάδα έχει αντιληφθεί τίποτε από όλα αυτά ή περιορίζεται σε μέτρα-"πυροτέχνημα", όπως αυτό των προστίμων στους οδηγούς αυτοκινήτων που καπνίζουν μπροστά σε 12χρονα;

Αλήθεια, τους ανηλίκους 13 έως 16 ή 18 ετών δεν τους πειράζει το κάπνισμα;

Οι καιροί δεν χωρούν δογματισμούς, ερασιτεχνισμούς και επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, αλλά σοβαρή στρατηγική, σχέδιο με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και εφικτά αποτελέσματα.

Έως τότε και μέχρι να υπάρξει μια πραγματική διατομεακή στρατηγική και προσέγγιση για το θέμα αυτό, θα πληρώνουμε οι φορολογούμενοι τις υπερωρίες των δημοτικών αστυνόμων για να κυνηγούν… τασάκια!

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.