Στον δρόμο των μηδενικών ελλειμμάτων;

Η πορεία δημοσιονομικής εξυγίανσης ίσως να μην είναι αρκετή ώστε να αποκτήσουμε ξανά πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, εγκαίρως. Η εξασφάλιση περαιτέρω στήριξης όμως έχει κόστος. Η κυβέρνηση το αντέχει;

Δημοσιεύθηκε: 4 Οκτωβρίου 2010 - 07:55

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η διαβεβαίωση του φίλτατου κ. Γουέν Τζιαμπάο, πρωθυπουργού της Κίνας, ότι το Πεκίνο θα αγοράσει ελληνικά ομόλογα όταν κτυπήσουμε ξανά την πόρτα των διεθνών αγορών, αποτελεί προφανώς «μάννα εξ ουρανού» για το οικονομικό επιτελείο αλλά και για όσους ήδη κατέχουν χρέος της χώρας μας, καθώς αυξάνει τις πιθανότητες έγκαιρης και πλήρους αποπληρωμής τους.

Η ψήφος εμπιστοσύνης και η έκφραση πρόθεσης έμπρακτης στήριξης προς την Ελλάδα, εκ μέρους ενός οικονομικού κολοσσού όπως η Κίνα, δεν είναι αμελητέα υπόθεση.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εάν σήμερα η Ελλάδα είναι άξια των ευσήμων που της αποδίδονται, αυτό οφείλεται αφενός στις θυσίες που υπομένουν οι πολίτες της το τελευταίο πεντάμηνο και αφετέρου στην πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση, βάσει των προβλέψεων του μνημονίου ΔΝΤ - Ε.Ε. - ΕΚΤ.

Μια πολιτική που την «απελευθέρωσε» από τις όποιες αναστολές της στην εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής και κατέστησε παρελθόν την πρακτική που εφάρμοσε αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, προ έτους, ήτοι να διατυμπανίζει το πρόβλημα δίχως να λαμβάνει μέτρα για την επίλυσή του.

Ο φίλτατος κ. Τζιαμπάο εκτιμά ότι η χώρα μας θα τιμήσει την υπογραφή της και θα αποπληρώσει όσους τη δάνεισαν.

Έχει καταλήξει δε σε αυτό το συμπέρασμα ως απόρροια αφενός των ελληνικών προσπαθειών και αφετέρου της έμπρακτης στήριξης που η χώρα μας ήδη λαμβάνει από τους κοινοτικούς της εταίρους και το ΔΝΤ.

Μιας στήριξης την οποία τουλάχιστον το ΔΝΤ, εμμέσως πλην σαφώς, υπόσχεται ότι θα συνεχίσει να παρέχει ακόμη και εάν μετά την τριετή περίοδο διάρκειας του μνημονίου οι πόρτες των διεθνών αγορών παραμείνουν κλειστές για την Ελλάδα.

Μια συμφωνία χρονικής αναδιάρθρωσης της αποπληρωμής του δανείου των 110 δισ. ευρώ, που σταδιακά λαμβάνουμε, θα αρκούσε ως προς αυτό, υπό τον όρο βεβαίως ότι θα παραμέναμε στην πορεία δημοσιονομικής ορθότητας την οποία ήδη ακολουθούμε.

Εμπόδια σε αυτήν την πορεία παραμένουν η φοροδιαφυγή, που εκτιμάται σε 30 δισ. ευρώ ετησίως, η σαφής υστέρηση εσόδων, τα οποία, αν και κατά τα φαινόμενα βαίνουν βελτιούμενα, εξακολουθούν να υπολείπονται κατά τουλάχιστον 1,5 δισ. ευρώ φέτος, και οι κάθε λογής αποκλίσεις από τον στόχο των δαπανών, συμπεριλαμβανομένων των καταπτώσεων των εγγυήσεων του Δημοσίου για δάνεια των ΔΕΚΟ, των υπερβάσεων στις δαπάνες των νοσοκομείων ή των χρεών των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.

Η θετική δυναμική που δημιουργεί η προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας μας ήδη διαφαίνεται και στο επίπεδο των «spreads» των ελληνικών ομολόγων με τα αντίστοιχα γερμανικά, που όντως αποτελούν πρόδρομο δείκτη για τις διαθέσεις των αγορών, μολονότι η πρόσβαση προς αυτές εξακολουθεί να είναι απαγορευτική στα παρόντα επίπεδα επιτοκίων.

Ωστόσο, συνέχιση της δυναμικής αυτής προϋποθέτει την άρση των παραπάνω εμποδίων.

Ήρθε, με άλλα λόγια, η ώρα των πραγματικών αλλαγών, ήτοι της καθιέρωσης του μέτρου των μηδενικών ελλειμμάτων στη λειτουργία των ΔΕΚΟ, των ΟΤΑ, των νοσοκομείων και οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας λειτουργεί κατά τρόπο ζημιογόνο για τα δημόσια οικονομικά.

Ενός μέτρου που συνεπάγεται τη σαφή σμίκρυνση του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα αλλά και τη ριζική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του.

Είναι όμως διατεθειμένη η κυβέρνηση να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.