Έπρεπε να πούμε ψέματα στις αγορές;

Εάν είχαμε πράγματι αδράξει την ευκαιρία και παίρναμε από τις διεθνείς αγορές τα 43 δισ. ευρώ που μας "έδιναν" το πρώτο τρίμηνο του έτους, πού θα ήμασταν σήμερα; Καλύτερα ή χειρότερα;

Δημοσιεύθηκε: 23 Σεπτεμβρίου 2010 - 07:58

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν οδηγούμεθα "Θεού θέλοντος", όπως μας λέγει ο φίλτατος κ. Τζο Μπάιντεν, προς έναν καλό δρόμο, ή εάν βρισκόμαστε ήδη σε αυτόν τον καλό δρόμο, όπως έσπευσε να προσθέσει ο επίσης φίλτατος κ. Γ. Παπανδρέου, δεν είναι απολύτως σαφές.

Αυτό που είναι όμως σαφές, για την ακρίβεια απόλυτα ξεκάθαρο, είναι ότι ερχόμαστε από έναν πολύ κακό δρόμο.

Έναν δρόμο ο οποίος οδήγησε τη χώρα μας στην απώλεια της αξιοπιστίας της διεθνώς, σε διασυρμό, σε αδυναμία δανεισμού και σε βαθιά οικονομική ύφεση.

Για το πώς οδηγηθήκαμε σε αυτόν τον κακό δρόμο και ποιος ή ποιοι φέρουν την ευθύνη για το γεγονός ότι η χώρα μας ακολούθησε το μονοπάτι αυτό έχουμε όλοι άποψη.

"Όλοι μαζί τα φάγαμε", μας λέει εσχάτως ο κ. Πάγκαλος, "το ΠΑΣΟΚ φταίει", μας λέει ο κ. Σαμαράς και μολονότι ουδείς εκ των δύο μας λέγει ολόκληρη την αλήθεια, θα συμφωνήσω με αμφότερους.

Αυτό όμως με το οποίο δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσω είναι το ενδεχόμενο να οδηγηθεί για μία ακόμη φορά η χώρα μας σε αυτό το κακό μονοπάτι.

Ένα μονοπάτι γεμάτο ψέματα, λαϊκισμό, πελατειακές σχέσεις και απληστία.

Εάν η χώρα μας, όπως ισχυρίστηκε ο κ. Σαμαράς από το βήμα της 75ης ΔΕΘ, όντως εκμεταλλευόταν τη δυνατότητα που της έδιναν οι διεθνείς αγορές τον Ιανουάριο του 2010 και δανειζόταν μονομιάς το σύνολο των δανειακών της αναγκών για το τρέχον έτος, είναι βέβαιο ότι θα επέστρεφε άμεσα σε αυτό το πολύ κακό μονοπάτι.

Οι διεθνείς αγορές χρήματος, όσο άπληστες ή αμείλικτες και εάν εμφανίζονται, δεν παύουν να λειτουργούν βάσει συγκεκριμένων κανόνων, τυχόν παραβίαση των οποίων οδηγεί σε άμεσο εξοστρακισμό του παραβάτη από τη λειτουργία τους.

Όπως έγινε λίγο-πολύ και στην περίπτωσή μας.

Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, καλό θα ήταν να θυμόμαστε ότι τα κράτη που επιθυμούν να δανειστούν ανακοινώνουν εκ των προτέρων, στην αρχή του κάθε έτους, πλήρη στοιχεία.

Τόσο για το σύνολο των κεφαλαίων που θέλουν να αντλήσουν όσο και τα ποσά που επιδιώκουν να εξασφαλίσουν μέσω της κάθε δημοπρασίας ομολόγων ή άλλων εντόκων εκδόσεων.

Σε περίπτωση όπου στη διάρκεια του έτους αυτού επιθυμούν να αντλήσουν περισσότερα κεφάλαια από όσα έχουν ήδη πει ότι θα αντλήσουν, γνωστοποιούν το γεγονός και εκδίδουν συγκεκριμένη προειδοποίηση.

Αντίστοιχα, η υπερκάλυψη της κάθε έκδοσης χρησιμοποιείται ως το μέτρο ή το μέσο για την τιμολόγηση αυτής της έκδοσης. Μεγαλύτερο το ενδιαφέρον, μικρότερο το επιτόκιο, και τούμπαλιν.

Εάν η Ελλάδα διέπραττε το ολίσθημα να αδράξει από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους το σύνολο των κεφαλαίων που της προσέφεραν οι διεθνείς αγορές μέσω της συνολικής υπερκάλυψης των εκδόσεων στις οποίες προχώρησε, ήτοι 43 δισ. ευρώ αντί των 14 δισ. ευρώ που τελικά άντλησε την περίοδο αυτή, θα είχε ακολουθήσει αυτό το πολύ κακό μονοπάτι.

Πρώτο και άμεσο αποτέλεσμα θα ήταν στο περίφημο "pay date", την ημερομηνία δηλαδή όπου πρέπει να καταβληθούν τα δανειζόμενα κεφάλαια, οι δανειστές να έκαναν πίσω και να μην παίρναμε δεκάρα.

Ακόμη όμως και εάν αυτοί ήσαν δεσμευμένοι καθ’ οιονδήποτε τρόπο να μας χορηγήσουν τα κεφάλαια αυτά, είναι βέβαιο ότι θα ασκούσαν ταυτόχρονα αγωγές σε βάρος της χώρας μας για απάτη, καθώς θα τους είχαμε σκόπιμα παραπλανήσει σχετικά τις προθέσεις μας αλλά και με τις δανειακές μας ανάγκες.

Επιπρόσθετα, θα υπήρχε άμεση φραγή της χώρας μας από οποιαδήποτε δυνατότητα μελλοντικού δανεισμού, ενώ θα άνοιγαν διάπλατα οι πόρτες της χρεοκοπίας μόλις εξαντλούνταν τα κεφάλαια αυτά.

Ούτε λόγος βεβαίως για μνημόνια και για άλλες τέτοιες ιστορίες.

Τα έχει υπόψη όλα αυτά ο κ. Σαμαράς όταν μας λέγει ότι θα μπορούσαμε να πάρουμε τα λεφτά που μας προσέφεραν οι αγορές;

Διότι εάν δεν τα έχει, κάποιος εκ των επιτελών του πρέπει να του τα πει.

Εάν όμως τα γνωρίζει, τότε απλώς ακολουθεί και ο ίδιος ένα ολισθηρό μονοπάτι…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.