«Εχθρός» ή σύμμαχος ο ιδιωτικός τομέας;

Σε μια χώρα όπου απαιτούνται 15 χρόνια έως ότου απολυθεί οριστικά ένας τελωνειακός υπάλληλος ο οποίος αποδεδειγμένα ζημίωσε το Δημόσιο με περίπου μισό εκατ. ευρώ, σίγουρα «κάτι» δεν πάει καλά.

Δημοσιεύθηκε: 10 Σεπτεμβρίου 2010 - 07:53

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σε μια χώρα όπου απαιτούνται 15 χρόνια έως ότου απολυθεί οριστικά ένας τελωνειακός υπάλληλος ο οποίος αποδεδειγμένα ζημίωσε το Δημόσιο με περίπου μισό εκατ. ευρώ, σίγουρα «κάτι» δεν πάει καλά.

Είτε αυτό το «κάτι» αφορά στις πολυετείς καθυστερήσεις που εμφανίζει το σύστημα απονομής Δικαιοσύνης, καθώς η υπόθεση έφθασε μέχρι το Συμβούλιο της Επικρατείας, είτε στις «δυσκαμψίες» που έχει ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας όταν τίθενται ζητήματα απολύσεων, το βέβαιον είναι ότι πρόκειται για ένα σαθρό σύστημα που δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκε.

Ο άθλος με τον οποίο είναι αντιμέτωπη σήμερα η Ελλάδα και προσωπικά ο αρμόδιος περί τα οικονομικά της, φίλτατος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ήτοι η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας στους στόχους του Μνημονίου, αν μη τι άλλο, δεν επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες.

Γεγονός το οποίο ήδη αποτυπώνεται στον τρόπο λειτουργίας του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού, ο οποίος, αν και έχει επωμισθεί ένα τιτάνιο έργο, που αφορά τόσο στην είσπραξη των βεβαιωμένων φόρων όσο και στην πάταξη της φοροδιαφυγής, παραμένει αφενός σημαντικά υποστελεχωμένος και αφετέρου ανοικτός σε μομφές περί αδιαφάνειας στη λειτουργία του.

Χαρακτηριστική ως προς αυτό δεν είναι μόνον η υπόθεση του παραπάνω τελωνειακού υπαλλήλου, ή εκείνων που παρέπεμψε πρόσφατα στο ΣτΕ ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κ. Λ. Ρακιντζής, σχετικά με τη «χαριστική» αντιμετώπιση δύο εφοριακών υπαλλήλων από το Πειθαρχικό Συμβούλιο, αλλά η στάση που η πλειονότητα των φορολογουμένων επιδεικνύει όταν βρεθεί αντιμέτωπη με τις φοροελεγκτικές υπηρεσίες.

Επιφυλακτικότητα και δυσπιστία.

Οι φορολογούμενοι αυτής της χώρας απλώς δεν εμπιστεύονται τους εφοριακούς, «γνωρίζοντας» εκ των προτέρων ότι μόνον «ζημιωμένοι» μπορούν να εξέλθουν από την όποια συνάντησή τους.

Είτε επειδή η φορολογική νομοθεσία παραμένει σε πολλές περιπτώσεις ασαφής και ανοικτή σε ερμηνείες «κατά το δοκούν», είτε επειδή εκτιμούν ως αδιαφανείς τις προθέσεις των εφοριακών υπαλλήλων, είτε εξαιτίας των όποιων μικρών ή μεγάλων «αμαρτημάτων» στα οποία έχουν όντως υποπέσει οι ίδιοι, οι φορολογούμενοι αυτής της χώρας, και ειδικότερα όσοι διατηρούν βιβλία οποιασδήποτε κατηγορίας, είναι σχεδόν βέβαιοι ότι στο τέλος της «συνάντησης» θα υπάρξει είτε επιβολή προστίμου είτε ενίοτε και «συναλλαγή».

Συχνά, οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη προκαλεί έκπληξη και απορία.

Το έργο που έχουν αναλάβει τόσο ο φίλτατος υπουργός Εσωτερικών κ. Γ. Ραγκούσης όσο και ο επίσης φίλτατος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με στόχο τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, μέσω μετατάξεων, ευρείας χρήσης της πληροφορικής, αλλαγής του τρόπου αποτύπωσης των οικονομικών δεδομένων της χώρας και σειράς άλλων μέτρων, προφανώς έχει ως στόχο να αλλάξει αυτήν την κατάσταση.

Το ερώτημα όμως παραμένει.

Ακόμη και εάν κοπιάσουν και το προσπαθήσουν, θα τα καταφέρουν και πότε;

Τα χρονικά περιθώρια που έχουν στη διάθεσή τους συνάδουν με εκείνα που τους θέτει η συμφωνία τους με την Ε.Ε., την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ή θα «χρειαστούν» και εκείνα για τα οποία κάνει λόγο με χθεσινό της «ραπόρτο» η JP Morgan, σύμφωνα με την οποία θα χρειαστούν 3 έως 6 χρόνια επιπρόσθετης στήριξης από την Ε.Ε., μετά την εκπνοή της παρούσας τριετίας του Μνημονίου;

Όπως και να έχει το πράγμα, ίσως οι φίλτατοι της κυβέρνησης δεν θα έπρεπε να ξεχνούν ότι οι υπηρεσίες τις οποίες προσδοκούν ήδη προσφέρονται από τον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα από τους ελεγκτικούς οίκους, οι οποίοι διαθέτουν και τεχνογνωσία και εμπειρία στα ζητήματα αυτά…

Ίσως, επιτέλους, θα έπρεπε ο ιδιωτικός τομέας να μην αντιμετωπίζεται ως «ο εχθρός», αλλά ως «ο σύμμαχος»…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.