Τριακόσια δικαστήρια σε τρία χρόνια!

Ο χρεοκοπημένος αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα ως εγκληματίας. Το ΙΚΑ, η Εφορία και οι λοιπές κρατικές δυνάμεις του στερούν το δικαίωμα να αναπνεύσει ελεύθερα για το υπόλοιπο της ζωής του. Το υπάρχον πτωχευτικό δίκαιο είναι πολέμιο της επιχειρηματικότητας και τελείως απάνθρωπο.

Δημοσιεύθηκε: 23 Ιουλίου 2004 - 09:00

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Ο χρεοκοπημένος αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα ως εγκληματίας. Το ΙΚΑ, η Εφορία και οι λοιπές κρατικές δυνάμεις του στερούν το δικαίωμα να αναπνεύσει ελεύθερα για το υπόλοιπο της ζωής του. Το υπάρχον πτωχευτικό δίκαιο είναι πολέμιο της επιχειρηματικότητας και τελείως απάνθρωπο.

Ένας γνωστός επιχειρηματίας που έχασε τα πάντα (λόγω των δικών του κακών επιχειρηματικών επιλογών και όχι επειδή το σύμπαν δήθεν συνωμότησε εναντίον του), μας έλεγε ότι για τρία χρόνια είχε τουλάχιστον δύο δίκες την εβδομάδα!

Περισσότερες από 300 φορές βρέθηκε στο εδώλιο του κατηγορουμένου! Τα ασφαλιστικά ταμεία του είχαν κάνει τη ζωή μαρτύριο! Στο τέλος είχε μάθει όλους τους σχετικούς νόμους απ’ έξω και δεν χρειαζόταν πλέον την παρουσία δικηγόρου!

Το να αποτύχει ένας επιχειρηματίας είναι μέσα στα πλαίσια του παιγνιδιού. Όταν όμως οι συνέπειες είναι τόσο βαριές, η αποφυγή της χρεοκοπίας με κάθε δυνατό τρόπο γίνεται αυτοσκοπός.

Κι έτσι ”σέρνονται” για χρόνια εταιρείες που θα έπρεπε προ καιρού να έχουν ήδη βάλει λουκέτο. Εμείς δεν γνωρίζουμε κάποια περίπτωση προβληματικής εταιρείας που να αναστήθηκε μέσα από αυτό το παιγνίδι ενάντια στον χρόνο.

Αντίθετα, γνωρίζουμε αρκετές περιπτώσεις που η κατάσταση αυτή νόθευσε τον ανταγωνισμό, δημιούργησε προβλήματα σε ολόκληρους κλάδους και οδήγησε σε απώλειες ακόμη μεγαλύτερων κεφαλαίων απ’ ό,τι θα προκαλούσε η φυσιολογική ροή των πραγμάτων.

Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έχει επισημάνει την ανισορροπία που διέπει το σύστημα και έχει υποσχεθεί ότι θα κάνει παρεμβάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Η κατάσταση όμως πιέζει να γίνουν οι αλλαγές όσο το δυνατόν συντομότερα.

Δεν είναι μία, δεν είναι δύο, είναι χιλιάδες οι υποθέσεις που εκκρεμούν. Δεν μπορούμε να οδηγηθούμε σε ανάπτυξη δίχως να δοθεί λύση. Δεν είναι δυνατόν να διανύσει κάποιος μία απόσταση απρόσκοπτα, όταν ο δρόμος είναι γεμάτος συντρίμμια.

Η αλλαγή του πτωχευτικού δικαίου δεν αφορά τόσο τους αποτυχημένους επιχειρηματίες, όσο εκείνους που συνεχίζουν τη μάχη...

Υπάρχει στη χώρα μας μία αντίληψη ότι ο αποτυχημένος θα πρέπει να οδηγείται στην κρεμάλα. Είναι η εκδίκηση μιας ολόκληρης κοινωνίας απέναντι σε ανθρώπους που είτε υπήρξαν πετυχημένοι είτε δοκίμασαν τις δυνατότητές τους να πετύχουν κάτι καλύτερο στη ζωή τους.

Αν η προσπάθειά του πετύχει, τότε ο επιχειρηματίας θα είναι ”καπάτσος”, ”καταφερτζής”, ”κομπιναδόρος”. Αν αποτύχει θα είναι ”απατεώνας”, ”κλέφτης”. Με τέτοιες λογικές, όμως, δεν μπορούμε να πάμε πολύ μακριά...

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.