Και ΠΑΜΕ και δεν πάμε έτσι…

Την ώρα που η πλειονότητα των πολιτών υπομένει κάθε είδους θυσίες είναι αδιανόητο η κυβέρνηση να εμφανίζεται υπέρμετρα ανεκτική έναντι πολιτικών ομάδων που εκβιάζουν για την εφαρμογή των «δικών τους» λύσεων.

Δημοσιεύθηκε: 24 Ιουνίου 2010 - 07:50

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα

Η κυβέρνηση ορθά προσπαθεί να αποφύγει την κοινωνική σύγκρουση.

Εύλογα, τα μέτρα σκληρής λιτότητας που προωθεί, οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά και ευρύτερα η υλοποίηση των δεσμεύσεών της έναντι της τρόικας ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, μπορούν να οδηγήσουν, όπως έχουμε ήδη δει, στην αντίδραση των πολιτών.

Τυχόν γενίκευση αυτής της αντίδρασης, θα σήμαινε βεβαίως ευρύτερη κοινωνική αναταραχή, αποτυχία του προγράμματος σταθεροποίησης και ασφαλώς χρεοκοπία της χώρας.

Ένα ενδεχόμενο που συμφέρει μόνον όσους βρίσκονται στα άκρα του πολιτικού φάσματος και όσους έχουν ενεργά «ποντάρει» κατά της ελληνικής οικονομίας.

Την ίδια ώρα όμως, που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αυτής της χώρας υπομένει αγόγγυστα κάθε είδους θυσίες και εμφανίζεται πρόθυμη να συνεισφέρει από το υστέρημά της ώστε η Ελλάδα να ορθοποδήσει ξανά, είναι αδιανόητο η κυβέρνηση να εμφανίζεται υπέρμετρα ανεκτική έναντι συγκεκριμένων πολιτικών ομάδων που εκβιάζουν για την εφαρμογή των «δικών τους» λύσεων.

Ποια νομιμοποίηση διαθέτει σήμερα το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ ώστε να καταλύουν εμπράκτως το κράτος Δικαίου στην Ελλάδα;

Ποια νομιμοποίηση διαθέτουν ώστε να κλείνουν την Ακρόπολη, με το «έτσι θέλω»;

Ποια νομιμοποίηση διαθέτουν να παρεμποδίζουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, όταν ούτε ένας ναυτικός δεν απεργεί ;

Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να αγνοούν δικαστικές αποφάσεις και γιατί τους επιτρέπεται να εξαντλούν τη μαχητικότητά τους στον πλέον κρίσιμο τομέα για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας, τον Τουρισμό;

Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, «νόμος δεν είναι το δίκιο του εργάτη», φίλτατη κα. Παπαρήγα, ιδίως όταν αυτός ο εργάτης ή ο ναυτικός δεν συμμερίζεται καν τις απόψεις σας και το μόνον που θέλει είναι να δουλέψει.

Καλώς ή κακώς, το ζήτημα αυτό κρίθηκε σε άλλες εποχές, με βαρύ κόστος για το σύνολο του ελληνικού λαού.

Σήμερα, η Ελλάδα δίνει μια μάχη επιβίωσης, όμοια της οποίας δεν έχει συναντήσει ξανά, ίσως από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Αποτυχία υλοποίησης των προβλέψεων του διαβόητου Μνημονίου ισοδυναμεί με όλεθρο.

Μία και μόνον «δόση» εάν «έκοβαν» οι φίλτατοι που εποπτεύουν την πορεία εφαρμογής του προγράμματος, μισθοί και συντάξεις θα ήταν παρελθόν και τότε όντως θα βλέπαμε τους δρόμους να ξεχειλίζουν από κοινωνική αντίδραση.

Η ανεκτικότητα, φίλτατοι της κυβέρνησης, οφείλει να έχει και όρια.

Την ίδια στιγμή που η ανάγκη ριζικής αναμόρφωσης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας είναι πρόδηλη και γνωστή εδώ και χρόνια, αλλά και ταυτόχρονα αποτελεί ρητή προϋπόθεση για την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας, πώς είναι δυνατόν να εμφανίζεστε εγκλωβισμένοι από μια μικρή ομάδα βουλευτών της συμπολίτευσης;

Όσο για τις περίφημες προσδοκίες του φίλτατου κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο προσφυγής στις αγορές νωρίτερα του αναμενομένου, με στόχο την άντληση ποσού 4,8 δισ.ευρώ για την αναχρηματοδότηση εντόκων γραμματίων του δημοσίου που λήγουν, θα του προτείναμε να μην βιάζεται.

Χθες, υπό το φώς του εγκλωβισμού της κυβέρνησης από τους ίδιους της τους βουλευτές, αναφορικά με τις προωθούμενες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, αλλά και από τους «λεβέντες» του ΠΑΜΕ, οι αγορές χρήματος έκλεισαν την πόρτα τους για την Ελλάδα.

Τα περίφημα «spreads» των ελληνικών δεκαετών ομολόγων εκτινάχθηκαν στις 700-900 μονάδες βάσης, το 30ετές ομόλογο διαπραγματευόταν στο 45% της ονομαστικής του αξίας και τα έντοκα είχαν απόδοση 9-10%.

Θέλετε να δανειστείτε με 10% για ένα χρόνο, ώστε να ικανοποιήσετε όσους φωνάζουν από το «παλιό» ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ; Ορμάτε.

Αλλά μετά μη ζητάτε από τον κάθε έλληνα μισθωτό ή συνταξιούχο να καλύψει το λογαριασμό…

Δώσαμε, γονατίσαμε και πλέον δεν πάει άλλο.

Βάλτε τάξη στο κράτος, διότι σε λίγο αυτό θα αρχίσει να καταρρέει γύρω σας.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.