Δεν ζητάμε λεφτά. Κράτος ζητάμε…

Όταν το ζητούμενο για την οικονομία είναι η επιστροφή σε όρους ανάπτυξης, είναι αδιανόητο οι κανόνες που ρυθμίζουν τη λειτουργία της να αλλάζουν με γνώμονα την εξυπηρέτηση πρόσκαιρων και ευκαιριακών συμφερόντων.

Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουνίου 2010 - 07:49

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Πολλά μπορεί κανείς, ίσως, να του προσάψει, αλλά η κραυγή αγωνίας που ύψωσε χθες ο Παναγής Βουρλούμης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ, λέγοντας ότι «δεν ζητάμε λεφτά από το κράτος, αλλά αδειοδοτήσεις… λιγότερη γραφειοκρατία και σταθερό πλαίσιο κανόνων», αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις πραγματικές ανάγκες της επιχειρηματικής κοινότητας στην Ελλάδα.

Όταν το πραγματικό ζητούμενο για την ελληνική οικονομία είναι η επιστροφή σε όρους ανάπτυξης, είναι αδιανόητο το πλαίσιο κανόνων που ρυθμίζει τη λειτουργία της και εν τέλει την ύπαρξή της να αλλάζει με γνώμονα την εξυπηρέτηση πρόσκαιρων και ευκαιριακών συμφερόντων, είτε κομμάτων, είτε συντεχνιών, είτε οποιουδήποτε έχει πρόσβαση στην εκάστοτε «εξουσία».

Το φορολογικό πλαίσιο, οι νόμοι για την πραγματοποίηση επενδύσεων στον έναν ή τον άλλον τομέα, οι κανόνες ίδρυσης ανωνύμων εταιριών, ή εκείνοι που διέπουν τη λειτουργία της αγοράς ενέργειας, τηλεπικοινωνιών ή οποιουδήποτε άλλου τομέα προσφέρεται για την τοποθέτηση κεφαλαίων και την παραγωγή πλούτου, αποτελούν σήμερα στην Ελλάδα κινούμενο έδαφος.

Εάν υπάρχει μία περίπτωση η Ελλάδα να διαβεί το κατώφλι της ύφεσης και να ακολουθήσει την οδό της ανάπτυξης, αυτή αναμφίβολα αφορά στον βαθμό σοβαρότητας με τον οποίο θα αντιμετωπίσει η κυβέρνηση την ανάγκη θεμελίωσης ενός σταθερού πλαισίου κανόνων, αρκετά ελκυστικών, για την επιστροφή των πλουτοπαραγωγικών δυνάμεων στη χώρα.

Των δυνάμεων εκείνων που είναι σε θέση να προσφέρουν απασχόληση, να ενισχύσουν την παραγωγική βάση και να οδηγήσουν τον τόπο σε μια καλύτερη ημέρα.

Οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα, εν μέσω ύφεσης, κλείνουν κατά χιλιάδες.

Ουδείς επιχειρηματίας διανοείται να προχωρήσει σε μακροπρόθεσμες επενδυτικές κινήσεις και άπαντες κοιτούν ποιες κινήσεις αμυντικού χαρακτήρα θα κάνουν ώστε να γλιτώσουν από τη λαίλαπα που μαστίζει την ελληνική οικονομία.

Εάν δεν εμπεδωθεί, και μάλιστα κατά τρόπο ταχύ και αποτελεσματικό, ένα αίσθημα σιγουριάς στις σχέσεις της επιχειρηματικής κοινότητας και του κράτους, το μέλλον θα είναι ζοφερό για όλους.

Όπως κατέδειξε και πρόσφατη έρευνα του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (European Policy Center), η Ελλάδα κατέχει σήμερα τα σκήπτρα στη γραφειοκρατία, στην απουσία ανταγωνιστικότητας και στη διαφθορά.

Με λίγα λόγια, η ελληνική οικονομία είναι «μη βιώσιμη», όπως την αποκαλεί η πρόσφατη έρευνα του European Policy Center.

Αντί να παριστάνει τον παραγωγό και τον «δερβέναγα», μπορεί να περιοριστεί σήμερα το ελληνικό κράτος στον ρόλο του επόπτη και του αδέκαστου ρυθμιστή της αγοράς;

Μπορεί να διευκολύνει την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας, αλλά και τον ορθολογικό έλεγχό της, σε φορολογικό, εργασιακό ή όποιο άλλο επίπεδο, μέσω ενός σταθερού και μη ευχερώς μεταβαλλόμενου πλαισίου κανόνων;

Μπορεί να υπερβεί τη μελανή ιστορία του, σε αυτήν την κρίσιμη ώρα για τον τόπο;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.