Μονά - ζυγά δικά τους οι Γερμανοί;

Η Γερμανία, που φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για μη έγκαιρη και πειστική αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη, γιατί επιμένει να διακυβεύει ακόμη και σήμερα την προσπάθεια ομαλοποίησης των αγορών;

Δημοσιεύθηκε: 2 Ιουνίου 2010 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Σύμφωνοι.

Η Ελλάδα και ψέματα είπε και τα δημοσιονομικά της μεγέθη εκτροχιάστηκαν πέραν πάσης αμφισβήτησης και εν τέλει ίσως βαδίζει με τρόπο αναπόφευκτο προς μια ελεγχόμενη ή μη χρεοκοπία ή αναδιάρθρωση του υπέρογκου χρέους της.

Ως προς αυτά, δεν θα διαφωνήσουμε.

Η Πορτογαλία και η Ισπανία όμως, που ουδέποτε είπαν ψέματα, γιατί πρέπει να τιμωρηθούν;

Η Γερμανία, που με τη στάση της φέρει, κατ’ ομολογίαν σειράς κοινοτικών αξιωματούχων, σημαντικό μερίδιο της ευθύνης για τη μη έγκαιρη και πειστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης, γιατί επιμένει να διακυβεύει ακόμη και σήμερα την προσπάθεια που καταβάλλουν οι εταίροι της για την άρση του αδιεξόδου και την ομαλοποίηση των αγορών;

Εάν υπάρχει μια ωφελημένη χώρα από την τρέχουσα κρίση της ευρωζώνης, αυτή είναι σίγουρα η Γερμανία, η οποία μπορεί πλέον να δανείζεται κατά 100 μονάδες βάσης φθηνότερα από ό,τι στις 30/12/09, αφού τα δεκαετή ομόλογά της, τα περίφημα "Bunds", είχαν τότε απόδοση 3,66% και σήμερα έχουν 2,66%, ενώ η τιμή τους έχει αυξηθεί κατά 7%, από 119,9 στο τέλος του προηγουμένου Δεκεμβρίου σε 128,4 χθες, χάρη στην αυξημένη ζήτηση που παρατηρείται για αυτά.

Ταυτόχρονα, η συνεχιζόμενη υποτίμηση του ευρώ ενισχύει σημαντικά την ανάκαμψή της, αφού για κάθε μείωση της τάξης του 10% στην αξία του ευρωπαϊκού νομίσματος έναντι του αμερικανικού υπολογίζεται ότι το όφελος για το ΑΕΠ της ευρωζώνης είναι μεσοσταθμικά 1% και για τη Γερμανία, η οποία αποτελεί το ισχυρότερο βιομηχανικό μέλος της, σημαντικά περισσότερο.

Υπό το φως των δεδομένων αυτών και ενώ η ευρωζώνη εμφανίζεται αποφασισμένη να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της μεγέθη και σειρά κυβερνήσεων κρατών-μελών της προωθεί προγράμματα λιτότητας, θυσιάζοντας στον βωμό της μείωσης των ελλειμμάτων τουλάχιστον ένα τμήμα της αναπτυξιακής πορείας, η Γερμανία αναδεικνύεται στον ισχυρότερο παράγοντα αποσταθεροποίησης των αγορών, γεγονός που αποτυπώνεται στη νέα διεύρυνση την οποία κατέγραψαν χθες τα «spreads» των πορτογαλικών και ισπανικών ομολόγων, έναντι των αντίστοιχων γερμανικών.

Όλα αυτά δε στον απόηχο της αποστασιοποίησης και των αρνητικών δηλώσεων του επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας, της "Bundesbank", κ. Ά. Βέμπερ, για το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που προωθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ένα πρόγραμμα που στόχους έχει αφενός την παροχή πολύτιμης ρευστότητας στην τραπεζική αγορά και κατά προέκταση την τόνωση της αναπτυξιακής διαδικασίας η οποία πλήττεται από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και αφετέρου την ανάληψη επισφαλών στοιχείων ενεργητικού και άρα τη μείωση της έκθεσης του τραπεζικού συστήματος σε αυτά.

Ο κ. Βέμπερ, ο οποίος βεβαίως μειοψήφησε κατά τη λήψη της σχετικής απόφασης από το Δ.Σ. της ΕΚΤ, δεν έχει σταματήσει έκτοτε να διαλαλεί την αντίθεσή του σε αυτό, γελοιοποιώντας έτσι την προσπάθεια επίδειξης ενιαίου μετώπου εκ μέρους της ΕΚΤ, ώστε να εμπεδωθεί κλίμα εμπιστοσύνης στις αγορές σχετικά με το ευρώ.

Την ίδια ώρα που τόσο ο επικεφαλής της ΕΚΤ, κ. Ζαν-Κλόντ Τρισέ, όσο και σειρά άλλων μελών του Δ.Σ. της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, όπως ο Αυστριακός Νοουότνι, ο Γάλλος Νοϊέρ και ο Ιρλανδός Χόνοχαν ή ακόμη και ο Ιταλός Ντράγκι τονίζουν τη σημασία της διατήρησης του προγράμματος έως ότου ομαλοποιηθούν οι αγορές και αρχίσουν εκ νέου να συναλλάσσονται στα ομόλογα των εμπλεκομένων χωρών, ο Γερμανός Βέμπερ εμμένει στις απόψεις του για άμεσο τερματισμό του προγράμματος, με στόχο την αποτροπή των όποιων πληθωριστικών πιέσεων αυτό συνεπάγεται.

Και μάλιστα τη στιγμή κατά την οποία ο πληθωρισμός της ευρωζώνης κυμαίνεται περί το 1,6% και παραμένει σταθερά κάτω του πλαφόν του 2,5% που έχει θέσει η ΕΚΤ για τη διατήρηση της νομισματικής σταθερότητας.

Ως αποτέλεσμα της στάσης που τηρεί ο φίλτατος κ. Βέμπερ, το ευρώ εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται από τις αγορές με επιφυλακτικότητα και το κόστος δανεισμού για χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία συνεχίζει να αυξάνεται.

Εν τέλει, εξυπηρετώντας μια τόσο εσωστρεφή και γερμανοκεντρική πολιτική, πού επιδιώκει να οδηγήσει την ευρωζώνη ο κ. Βέμπερ;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.