Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού

Η μεγάλη λαϊκή οργή που ξεχύθηκε χθες στους δρόμους της Αθήνας και αμαυρώθηκε από τη στυγνή δολοφονία τριών "αθώων του αίματος της κρίσης", νέων συνανθρώπων μας ζητά εκτόνωση.

Δημοσιεύθηκε: 6 Μαΐου 2010 - 07:49

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

"Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού και ποιος τη σταματάει", αναρωτιέται ο ποιητής, αλλά και όλοι εμείς.

Η μεγάλη λαϊκή οργή που ξεχύθηκε χθες στους δρόμους της Αθήνας και αμαυρώθηκε από τη στυγνή δολοφονία τριών "αθώων του αίματος της κρίσης", νέων συνανθρώπων μας ζητά εκτόνωση.

Ζητά επιτέλους κάποιοι να λογοδοτήσουν, ακόμη και εάν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί γι' αυτήν την κρίση.

Ζητά επιτέλους οι άνθρωποι που κρατούσαν στα χέρια τους και εξακολουθούν να κρατούν την εξουσία σε αυτόν τον τόπο να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να υποστούν τα επίχειρα των επιλογών τους.

Επιλογών που ευθύνονται για τη σημερινή κατάντια μας.

Κανείς τους δεν είναι άμοιρος ευθυνών και πρέπει, επιτέλους, να τις αναλάβουν.

Αν παραμερίσουμε έστω και για μια στιγμή την απορία του μικρού παιδιού, που ρωτά πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι που μας έφεραν σε αυτό το χάλι να μας γλιτώσουν κιόλας από αυτό, δεν υπάρχει άλλος παρά ο πολιτικός κόσμος της χώρας ο οποίος πρέπει να επωμιστεί την ευθύνη εξόδου της από τη σημερινή κρίση.

Η έκκληση για εθνική ενότητα, που απηύθυνε χθες προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, είναι το ελάχιστο που μπορούν να συνεισφέρουν ώστε να βγει η χώρα από το σημερινό της τέλμα.

Έργα και όχι λόγια, κύριοι.

Εάν αύριο το πρωί οι πολίτες αυτής της χώρας δεν διαπιστώσουν ότι κάτι πραγματικά αλλάζει, ότι οι αδικίες του παρελθόντος τιμωρούνται και ότι μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, οι δρόμοι της Αθήνας, πολύ φοβάμαι, θα βοήσουν και πάλι.

Τα ξύλινα λόγια και οι αντιδικίες σκοπιμότητας μεταξύ του πολιτικού κόσμου πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε πράξεις.

Πρέπει να δώσουν τη θέση τους, πρώτα απ' όλα, στη συναίνεση και στη συνεισφορά όλων για την ανοικοδόμηση του τόπου μας.

Τα σκάνδαλα και η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, οι χαριστικές ρυθμίσεις και οι προσλήψεις από το παράθυρο για ημέτερους, το εκτρωματικό φούσκωμα του δημόσιου τομέα με την πρόσληψη ενός για κάθε τέσσερις εργαζομένους στην Ελλάδα, η μάστιγα της φοροδιαφυγής, οι μίζες και οι αρπαχτές έφεραν την Ελλάδα στα σημερινά της χάλια.

Αν ο κόσμος, αν οι φορολογούμενοι πολίτες, που καλούνται να επωμιστούν τα δεινά για την έξοδο της χώρας από την κρίση, δεν πειστούν ότι όλα αυτά αποτελούν παρελθόν, ποιος θα τους συγκρατήσει;

Ποιος θα συγκρατήσει την οργή τους;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.