Είναι ή δεν είναι το νόμισμά μας το ευρώ;

Η επικείμενη προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης που συνέστησαν Ε.Ε. και ΔΝΤ αποτελεί ασφαλώς μια διέξοδο από τη σημερινή κρίση που μαστίζει τη χώρα. Αποτελεί όμως και μια ευρωπαϊκή ήττα.

Δημοσιεύθηκε: 23 Απριλίου 2010 - 07:47

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Είναι ή δεν είναι το νόμισμά μας το ευρώ;

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η επικείμενη προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης που συνέστησαν Ε.Ε. και ΔΝΤ αποτελεί ασφαλώς μια διέξοδο από τη σημερινή κρίση που μαστίζει τη χώρα.

Αποτελεί όμως και μια ευρωπαϊκή ήττα.

Ο εκτροχιασμός των αγορών χρήματος καθ’ όλο το τελευταίο διάστημα, αλλά ιδιαίτερα χθες, με την εκτόξευση των spreads και την παντελή απουσία συναλλακτικού ενδιαφέροντος επί των ελληνικών ομολόγων, κατέδειξε ότι η ευρωζώνη απέτυχε να πείσει σχετικά με την αποφασιστικότητά της να περιφρουρήσει το ενιαίο νόμισμά της. Το ευρώ.

Απέτυχε, εξαιτίας εσωτερικών ή άλλων αντιπαραθέσεων, να προχωρήσει σε μια γενναία κίνηση παροχής εγγυήσεων για το χρέος που έχει εκδοθεί στο νόμισμα αυτό.

Όχι μόνον το ελληνικό χρέος, αλλά και το πορτογαλικό, το ισπανικό, το ιρλανδικό ή όποιας άλλης χώρας αντιμετωπίσει τυχόν προβλήματα αντίστοιχα με αυτά της Ελλάδας.

Κατέδειξε, με άλλα λόγια, ότι δεν διαθέτει την απαραίτητη πολιτική και οικονομική συνοχή που απαιτείται από μια οντότητα, ώστε να είναι σε θέση να έχει ένα ενιαίο νόμισμα.

Ας είχε εντίμως διατρανώσει, μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ότι «το νόμισμά μας είναι το ευρώ».

Ας είχαν προχωρήσει σε σειρά δηλώσεων στήριξης και παροχής εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος της Κομισιόν Μανουέλ Μπαρόζο και ο διοικητής της ΕΚΤ Ζαν-Κλοντ Τρισέ.

Η παροχή προφορικών εγγυήσεων και η διατύπωση δηλώσεων στήριξης, όπως αποδείχθηκε και στην πράξη, δεν πείθουν τις αγορές.

Αντίθετα, τα έργα πείθουν και από «αυτά» λίγα είχε να προσφέρει η Ε.Ε.

Με μόνη εξαίρεση την απόφαση της ΕΚΤ να συνεχίσει να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα για την παροχή ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, ακόμη και όταν παρέλθει η ισχύς των έκτακτων μέτρων που εφαρμόζει σήμερα για την αντιμετώπιση της οικονομικής ύφεσης, ουδέν άλλο υπήρξε που να μπορεί να αποτιμηθεί κατά τρόπο απτό από τις αγορές.

Ακόμη και την ώρα αυτή εάν ζητούσε η Ελλάδα την άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξής της, ταχύτερα θα έφθαναν στην πόρτα της τα κεφάλαια του ΔΝΤ παρά των κρατών-μελών της ευρωζώνης, που θα έπρεπε να λάβουν προηγουμένως την έγκριση των εθνικών τους Κοινοβουλίων, με μόνη ίσως την εξαίρεση της Γαλλίας.

Οι ποικίλες ενστάσεις της γερμανικής κυβέρνησης, αξιωματούχος της οποίας έφθασε χθες έως το σημείο να κάνει λόγο για αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ σε περίπτωση που δεν μπορέσει να τιθασεύσει τα ελλείμματά της, βρέθηκαν στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής αδυναμίας να επιδείξει «έργα».

Αντίθετα, οι ενστάσεις αυτές επιδείνωσαν την ήδη βεβαρημένη θέση στην οποία βρισκόταν η χώρα μας, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο η Αθήνα δεν έχει ζητήσει ακόμη την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης είναι η παροχή πολύτιμου χρόνου προς τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ έως ότου διεξαχθεί η εκλογική αναμέτρηση στη Ρηνανία - Βεστφαλία, στις αρχές Μαΐου.

Αυτή η απουσία αποφασιστικότητας όμως έγινε κατανοητή από τις αγορές, οι οποίες ίσως σήμερα έχουν στο στόχαστρό τους τη χώρα μας, αλλά ήδη δείχνουν τις προθέσεις τους και για τους άλλους «αδύναμους κρίκους» της ευρωζώνης, καθιστώντας σαφές ότι το διακύβευμα στην υπόθεση της ελληνικής κρίσης δεν είναι η χώρα μας, αλλά το ίδιο το ευρώ…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.