Αν το κράτος απέτυχε, υπάρχει ο ιδιώτης…

Αν μόνος στόχος της δημοσιοποίησης περιπτώσεων κραυγαλέας φοροδιαφυγής είναι ο εκφοβισμός στον φορολογικά "ίσιο δρόμο", ως τακτική έχει αποτύχει και πρέπει να αλλάξει.

Δημοσιεύθηκε: 20 Απριλίου 2010 - 07:26

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Αν το κράτος απέτυχε, υπάρχει ο ιδιώτης…

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν μόνος στόχος της δημοσιοποίησης περιπτώσεων κραυγαλέας φοροδιαφυγής εκ μέρους επαγγελματικών τάξεων όπως οι γιατροί ή οι συμβολαιογράφοι είναι ο εκφοβισμός των υπολοίπων στον φορολογικά "ίσιο δρόμο", ως τακτική έχει αποτύχει.

Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός έχει περιορισμένες δυνατότητες, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιήσει εκτενείς και εις βάθος χρόνου έρευνες και εν τέλει αδυνατεί να συλλάβει το σύνολο της φορολογητέας ύλης.

Τουλάχιστον αυτό έχουν διδάξει στον Έλληνα φορολογούμενο χρόνια σποραδικών και μάλλον "δειγματοληπτικών" ελέγχων σε επιμέρους επαγγελματικές κατηγορίες.

Ακόμη δε και στην περίπτωση όπου βρεθεί αντιμέτωπος με έναν τέτοιο έλεγχο, ο Έλληνας φορολογούμενος δύσκολα θα εγκαταλείψει την πεποίθησή του ότι έχει τη δυνατότητα αποφυγής των φορολογικών του βαρών καταβάλλοντας ένα κλάσμα του πιθανού προστίμου ως αντίτιμο στον τυχόν επίορκο δημόσιο λειτουργό, που θα διενεργήσει αυτόν τον έλεγχο.

Αντίστοιχα, σαφής είναι συχνά και η πεποίθησή του ότι όσο ειλικρινής και έντιμος και εάν είναι έναντι των φορολογικών αρχών κάποιος επίορκος εφοριακός θα "βρεθεί στον δρόμο" του και θα τον οδηγήσει αναγκαστικά στο περίφημο "μπαχτσίσι".

Ως αποτέλεσμα, οι Έλληνες, ή τουλάχιστον σημαντικός αριθμός εξ όσων έχουν τη δυνατότητα να το πράξουν, φοροδιαφεύγουν.

Μετά τους 151 γιατρούς του Κολωνακίου και τους 166 συμβολαιογράφους, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων θα απασχολήσει κάποια άλλη προσφιλής κατηγορία επαγγελματιών, ως αυτή που "έτυχε" να βρεθεί στο στόχαστρο των Αρχών.

Το φαινόμενο της φοροδιαφυγής, όμως, δεν θα πάψει να υπάρχει.

Αντίθετα, θα εξαφανιζόταν, ή τουλάχιστον θα μειωνόταν σημαντικά, εάν ο φορολογούμενος γνώριζε ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν αντιμέτωπος με έναν πλήρη και σε βάθος έλεγχο και ότι θα υφίστατο τα επίχειρα των τυχόν παράνομων ενεργειών του.

Αν το κράτος δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του, γιατί να μην τη δώσει σε κάποιον άλλο, ο οποίος αποδεδειγμένα μπορεί να τη φέρει σε πέρας;

Γιατί να μην προσλάβει ελεγκτικές εταιρίες να κάνουν τη δουλειά αυτή;

Εταιρίες εξειδικευμένες στον φορολογικό έλεγχο, με κατάλληλη τεχνογνωσία, προσωπικό και εμπειρία, που θα μπορούσαν να έχουν στο μικροσκόπιό τους και μάλιστα ταυτόχρονα το σύνολο των επαγγελματικών τάξεων.

Η διαδικασία είναι κάτι περισσότερο από απλή.

Άμεση διενέργεια διαγωνισμού και επιλογή όχι μιας αλλά σειράς τέτοιων εταιριών, από τις οποίες η ελληνική αγορά διαθέτει επαρκή αριθμό, για να διεξάγουν συνεχείς ελέγχους επί του συνόλου των επαγγελματικών κλάδων και μάλιστα με χρηματικό κίνητρο για όσες περιπτώσεις φοροδιαφυγής εντοπίζουν, ως ποσοστό του ύψους της κάθε περίπτωσης.

Κάθε ελεγκτική εταιρία και ένας κλάδος.

Όταν ο φορολογούμενος γνωρίζει ότι ο φορολογικός έλεγχος είναι βέβαιος και ότι θα είναι αφενός εξονυχιστικός και αφετέρου διαφανής, γιατί να επιχειρήσει να τον αποφύγει;

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.