Οπλισμένο πιστόλι ή χαλασμένη σφεντόνα;

Όταν δείχνεις σε κάποιον τον ήλιο και αυτός κοιτά το δάκτυλο, δεν θα πρέπει να έχεις πολλές αμφιβολίες σχετικά με τις ικανότητές του. Η κυβέρνηση αναζητά το "βαθύ λαρύγγι" διέρρευσε πληροφορίες. Άραγε υπάρχει;

Δημοσιεύθηκε: 8 Απριλίου 2010 - 07:48

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν δείχνεις σε κάποιον τον ήλιο και αυτός κοιτά το δάκτυλο, δεν θα πρέπει να έχεις πολλές αμφιβολίες σχετικά με τις ικανότητές του.

Έτσι, όταν το Μέγαρο Μαξίμου αναζητούσε χθες το «βαθύ λαρύγγι» που άφησε να διαρρεύσουν στον γερμανικό Τύπο πληροφορίες σχετικά με τις επιφυλάξεις της κυβέρνησης έναντι της συμμετοχής του ΔΝΤ στο πακέτο στήριξης της Ελλάδας από την Ε.Ε., ουδείς αναρωτήθηκε κατά πόσον αυτές οι επιφυλάξεις ήσαν όντως υπαρκτές.

Περίπου όλοι τις θεώρησαν δεδομένες και απλώς αναζητούσαν τον «ένοχο της διαρροής».

Η «πληροφορία» διαψεύστηκε βεβαίως από το οικονομικό επιτελείο, αλλά πώς να γίνει πιστευτή αυτή η διάψευση, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε κάνει λόγο μόλις πριν από λίγες ημέρες για «μελλοντικό» μηχανισμό στήριξης τον οποίο επεξεργάζεται το σοσιαλιστικό μπλοκ στην Ε.Ε., αφήνοντας έτσι ανοικτό τον δρόμο τυχόν παρερμηνειών;

Πώς να γίνει πιστευτή, όταν η ίδια η συμφωνία στην οποία κατέληξε η Ε.Ε., για την ενδεχόμενη διάσωση της χώρας μας, έχει τόσα κενά και είναι τόσο ασαφής που όχι μόνον οπλισμένο πιστόλι δεν θυμίζει, αλλά ούτε καν χαλασμένη σφεντόνα;

Με ποιο ακριβώς επιτόκιο θα δανειστούμε, όταν και αν έρθει εκείνη η ώρα;

Ποιος θα είναι ο ρόλος του ΔΝΤ; Ποιος ακριβώς θα μας δανείσει; Θα υπάρξουν διμερή δάνεια;

Υπάρχει άρθρο «διαφυγής» για τις χώρες-μέλη που δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν στο πακέτο διάσωσης;

Οι αγορές καλά κάνουν και εκφράζουν τη δυσπιστία τους σε ένα πακέτο που λίγα διευκρινίζει και πολλά αφήνει για μελλοντική επίλυση.

Αντίστοιχα, καλά κάνει και η κυβέρνηση που απεύχεται μια ενδεχόμενη ενεργό ανάμιξη του ΔΝΤ, πέραν της απλής συμβουλευτικής.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι ο δρόμος του ΔΝΤ είναι γεμάτος αγκάθια για τους λαούς που τον ακολούθησαν. Όμως, τότε, γιατί έπαιξε το χαρτί της «μπλόφας» τόσο έντονα στα παζάρια της με την Ε.Ε.;

Αντίστοιχα, γιατί παίχτηκε έτσι άτσαλα το «χαρτί» του δολαριακού δανεισμού, όπως είχε παιχτεί νωρίτερα και εκείνο του δανεισμού από την Άπω Ανατολή; Σε αμφότερες τις περιπτώσεις φαίνεται ότι «σπάσαμε τα μούτρα μας», πριν καν δοκιμάσουμε το έδαφος…

Η υπέρβαση της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης απαιτεί σοβαρούς και μελετημένους χειρισμούς αντί των ερασιτεχνισμών που έχουμε δει το τελευταίο διάστημα.

Οι κάθε λογής «μάγοι» ας προσπαθήσουν να μάθουν αλλού την τέχνη και ας σταματήσουν να κατηγορούν μόνον το επικοινωνιακό σκέλος της υπόθεσης, αντί να προσπαθούν να βρουν μια πραγματική διέξοδο ώστε να αποφύγουμε την πιθανότητα χρεοκοπίας.

Μια πιθανότητα που φαντάζει ημέρα με την ημέρα ολοένα και πιο ορατή.

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.