Είδαν το φως το αληθινό…

Τι ακριβώς χρειάζεται ώστε να καταφέρει κανείς να πείσει σύσσωμη την ηγεσία του δυτικού κόσμου να αναφωνήσει περίπου εν χορώ ότι «ένας είναι ο εχθρός, τα CDS», δεν το γνωρίζω.
Χθες, όμως, το είδαμε και αυτό…

Δημοσιεύθηκε: 10 Μαρτίου 2010 - 07:46

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα.

Τι ακριβώς χρειάζεται ώστε να καταφέρει κανείς να πείσει σύσσωμη την ηγεσία του δυτικού κόσμου να αναφωνήσει περίπου εν χορώ ότι «ένας είναι ο εχθρός, τα CDS», δεν το γνωρίζω.

Αντίστοιχα, δεν γνωρίζω εάν ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι προικισμένος με το λεγόμενο «κοκαλάκι της νυχτερίδας».

Αυτό που όλοι μας είδαμε όμως χθες ισοδυναμεί περίπου με ένα σύγχρονο «θαύμα», άξιο να καταγραφεί στο Βιβλίο Γκίνες, για τη σπανιότητά του στα χρονικά.

Οι κυριότερες πολιτικές προσωπικότητες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, της υπουργού Εξωτερικών Χ. Κλίντον, του υπουργού Οικονομικών Τ. Γκάιτνερ, της Γερμανίδας καγκελαρίου Ά. Μέρκελ, του Γάλλου Προέδρου Ν. Σαρκοζί, του προέδρου του Eurogroup Ζ.-Κ. Γιούνκερ και του προέδρου της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο κατέστησαν σαφή την ανάγκη συντονισμού των δυνάμεών τους για την αντιμετώπιση του φαινομένου της κερδοσκοπίας επί κρατικών ομολόγων, μέσω των Credit Default Swaps.

Ο «πολύς» δε κ. Μπαρόζο, ο οποίος έχει πάντα έναν «καλό λόγο» για τη χώρα μας, εξειδίκευσε τις κινήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λέγοντας ότι εξετάζεται η απαγόρευση των πωλήσεων προϊόντων ασφάλισης έναντι κινδύνου χρεοκοπίας (CDS) όταν ο πωλητής δεν κατέχει την υποκείμενη αξία, ήτοι το ομόλογο.

«Αν και τα παρόντα (δημοσιονομικά) προβλήματα της Ελλάδας δεν δημιουργήθηκαν από τους κερδοσκόπους, ασφαλώς εντάθηκαν εξαιτίας αυτών», φρόντισε να «ομολογήσει» ο φίλτατος Μανουέλ, προαναγγέλλοντας τη θέσπιση κανόνων για την αντιμετώπισή τους.

Η αλλαγή «τάσης» και «κλίματος» αναφορικά με την «ελληνική κρίση» είναι εμφανής ακόμη και με την παραδοχή του διοικητή της Μπούντεσμπανκ και μέλους του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Άξελ Βέμπερ, ότι η ΕΚΤ θα μπορούσε να δεχτεί ως αντάλλαγμα (collateral) κρατικά ομόλογα με χαμηλότερη πιστοληπτική διαβάθμιση για την παροχή ρευστότητας, αρκεί αυτά να είχαν ένα υψηλότερο premium, όπως για παράδειγμα τα ελληνικά.

Σήμερα, επί της ουσίας, η Ελλάδα είναι «όμηρος» οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας όπως η Moody’s, καθώς από το τέλος του έτους η ΕΚΤ θα επαναφέρει σε ισχύ το επίπεδο του «Α-» ως το ελάχιστο επιτρεπόμενο όριο για την παροχή ρευστότητας έναντι ομολόγων, από το «ΒΒΒ-» που ισχύει σήμερα λόγω της κρίσης, με αποτέλεσμα τα ελληνικά ομόλογα να μη γίνονται δεκτά σε περίπτωση που η οικονομία μας υποστεί και νέα υποβάθμιση από τον συγκεκριμένο οίκο.

Ως γνωστόν, οίκοι όπως η Fitch και η Standard & Poor’s έχουν ήδη υποβαθμίσει τη χώρα μας σε χαμηλότερα επίπεδα.

Βέβαια, το να συμβαίνουν όλα αυτά τα άκρως θετικά γεγονότα και μάλιστα την ίδια ημέρα είναι ευτυχές.

Αυτό που δεν είναι απολύτως «κατανοητό» είναι γιατί άργησαν τόσο να συμβούν και γιατί οι κοινοτικοί μας «εταίροι» έκαναν τόσο καιρό τα «στραβά μάτια», δικαιώνοντας όσους ισχυρίζονται ότι «και ο άγιος φοβέρα θέλει», ακόμη και εάν αυτή έρχεται με τη μορφή του ΔΝΤ…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.