Μόνο το νόμισμα μας ενώνει;

Οι αδυναμίες της ΟΝΕ που έφερε στο φως η "ελληνική κρίση" δεν μπορούν παρά να αποτελέσουν αιτία εξάπλωσης των κερδοσκοπικών επιθέσεων και σε χώρες πέραν της Ελλάδας ή της Πορτογαλίας.

Δημοσιεύθηκε: 8 Φεβρουαρίου 2010 - 07:54

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα!

Η γερμανικής έμπνευσης καταστατική υποχρέωση και εμμονή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη διατήρηση του πληθωρισμού σε επίπεδο "πλησίον αλλά πάντως χαμηλότερο του 2%", την οποία ο φίλτατος κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ δεν χάνει ευκαιρία να μας θυμίζει σε κάθε συνέντευξη Τύπου που παραχωρεί, και οι συνεπακόλουθες δημοσιονομικές δεσμεύσεις που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας εμφανίζονται να οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην "αυτοπαγίδευση" της ευρωζώνης σε μια νέα οικονομική κρίση.

Όπως ιδιαίτερα εύστοχα αναρωτήθηκε ο φίλτατος Γ. Παπανικολάου στο άρθρο του "Γινόμαστε η… Lehman της Ευρώπης;", τα 16 κράτη-μέλη της ευρωζώνης, πέραν του νομίσματος, ελάχιστα άλλα κοινά διαθέτουν.

Τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και από πλευράς οικονομικής συνοχής ή χρονισμού στον κύκλο της οικονομίας.

Το παράδειγμα της χώρας μας υπήρξε καταλυτικό ως προς αυτό.

Αν και βάσει της κείμενης κοινοτικής νομοθεσίας οι διαθέσιμες "λύσεις" στο ελληνικό "ζήτημα" θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν την έκδοση ευρωομολόγου, τμήμα των προσόδων του οποίου θα μπορούσε να καλύψει τις άμεσες δανειακές μας ανάγκες και να εξοστρακίσει τις όποιες ανησυχίες των "αγορών" ή τις όποιες επιθυμίες των κερδοσκόπων, αυτές μέχρι στιγμής απορρίπτονται κατηγορηματικά.

Αντίθετα, ακολουθείται η εκ πρώτης όψεως πολιτικά ορθή και σώφρον πολιτική της ταχείας δημοσιονομικής προσαρμογής.

Μιας προσαρμογής που, όσο αναγκαία και ορθή και εάν είναι για τον τόπο, επιβάλλεται περίπου μονολιθικά, δίχως την ηπιότητα που απαιτεί η παρούσα οικονομική ύφεση την οποία αντιμετωπίζει η χώρα μας.

Με απλά λόγια, μια χώρα που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική ύφεση είναι βέβαιο ότι θα βαθύνει ακόμη περισσότερο την οικονομική της δυσπραγία εάν εφαρμόσει ένα πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, της έκτασης και ταχύτητας που προβλέπει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την Ελλάδα.

Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα της ευρωζώνης ή ακόμη και της Ε.Ε. που αντιμετωπίζει προβλήματα ελλείμματος και χρέους και κατά συνέπεια δεν είναι η μόνη χώρα που θα χρειαστεί να επαναφέρει αυτά τα δύο στοιχεία σε "τάξη".

Ο σχετικός κατάλογος είναι μακρύς και συμπεριλαμβάνει από τη γειτονική μας Ιταλία έως την (εκτός ευρωζώνης) Βρετανία στην άλλη άκρη της Ευρώπης, τη Γαλλία, τους Ίβηρες συνοδοιπόρους μας και άλλους.

Η κερδοσκοπική επίθεση που δέχονται χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, μετά την Ελλάδα, οι οποίες εμφανίζουν αντίστοιχα δημοσιονομικά αλλά και οικονομικά προβλήματα με εμάς, καθιστούν σαφές ότι η "ασθένεια", όσο και εάν δεν θέλουμε να παραδεχτούμε την ύπαρξή της, εξαπλώνεται.

Ακόμη και σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, εάν υποθέσουμε ότι οι φιλόδοξοι στόχοι του Προγράμματος Σταθερότητας σταδιακά επιτευχθούν και αρχίσει έτσι να αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη των αγορών έναντι του ελληνικού χρέους, οι επιθέσεις το επόμενο διάστημα θα είναι πολλές και έντονες.

Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι περίπου το ένα τέταρτο του πενταετούς που εκδώσαμε πρόσφατα απορροφήθηκε από τη Βρετανία, κύρια ευρωπαϊκή έδρα των hedge funds, αν και σε αντίστοιχες εκδόσεις προ έτους το σχετικό ποσοστό απορρόφησης ήταν πολύ μικρότερο…

Σύμφωνα με στοιχεία του οργανισμού Data explorers, που παρακολουθεί και αναλύει τη λήψη ανοιχτών θέσεων (short positions) σε σειρά αγορών παγκοσμίως, οι πωλήσεις "short" επί ομολόγων της Πορτογαλίας έχουν διπλασιαστεί έναντι της αντίστοιχης περυσινής περιόδου, ενώ την αμέσως επόμενη θέση στη σχετική κατάταξη εξασφαλίζει η χώρα μας, με το Ντουμπάι και το Μεξικό να ακολουθούν.

Οι επιθέσεις αυτές δεν αναχαιτίζονται ούτε με δηλώσεις διαβεβαιωτικού και καθησυχαστικού χαρακτήρα, όπως αυτές που διατυπώνουν σχεδόν καθημερινά κοινοτικοί αξιωματούχοι, ούτε με την εφαρμογή σκληρών Προγραμμάτων Σταθερότητας, όπως αυτό που ακολουθούμε και το οποίο αναμένεται να παρουσιάσει αποτελέσματα με τη δέουσα χρονική υστέρηση.

Αναχαιτίζονται με σαφείς και ξεκάθαρες κινήσεις στήριξης, όπως θα ήταν για παράδειγμα η έκδοση ενός ευρωομολόγου.

Διαφορετικά, απλώς η ασθένεια εξαπλώνεται…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.