Όλος ο "ντόρος" για τις αποδόσεις…

Ακόμη και όλη η Κομισιόν να ανέβαινε στον εξώστη του Υπ. Οικονομίας στην πλ. Συντάγματος και να φώναζε ότι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, τα spreads και πάλι θα ανέβαιναν. Γιατί; Μα για την απόδοση ασφαλώς…

Δημοσιεύθηκε: 28 Ιανουαρίου 2010 - 07:51

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Όταν ο άνθρωπος που προέβλεψε την εκδήλωση της μεγαλύτερης πιστωτικής και οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών σου λέει ότι χρεοκόπησες, πρέπει να τον πιστέψεις;

Ακόμη όμως και εάν δεν πιστέψεις τον "Dr. Doom", όπως έγινε γνωστός ο "προάγγελος της καταστροφής" κ. Ν. Ρουμπίνι, το γεγονός ότι χθες "πετύχαμε" νέο ιστορικό υψηλό στα επίπεδα των spreads μεταξύ ελληνικών και γερμανικών δεκαετών ομολόγων αλλά και στο κόστος ασφάλισής τους τι σου λέει;

Ότι όλοι οι άλλοι, πλην εσού, πιστεύουν πως ακόμη και εάν δεν το ξέρεις έχεις ήδη χρεοκοπήσει.

Είναι όμως έτσι;

Αν προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα ψύχραιμο βήμα πίσω και αποστασιοποιηθούμε από τη νευρικότητα των αγορών, ίσως δούμε ότι από τις αρχές Οκτωβρίου πέρυσι το συνολικό ποσό που τοποθετήθηκε σε credit default swaps, για το χρέος 54 κρατών, από την Ιαπωνία έως την Ιταλία, αυξήθηκε κατά 14,2%, ενώ για όλα τα λοιπά αντίστοιχα συμβόλαια, συμπεριλαμβανομένων και των εταιρικών ομολόγων, μόνο κατά 2,6%, σύμφωνα με στοιχεία του Depository Trust & Clearing Corp.

Με άλλα λόγια, το επενδυτικό κοινό προσπάθησε να προφυλαχθεί κατά κύριο λόγο από τις κυβερνήσεις και όχι από τις διοικήσεις των εταιριών, εκτιμώντας ως χαμηλότερο το ενδεχόμενο αυτές να βαρέσουν φαλιμέντο.

Του "άλματος" αυτού ηγήθηκαν δε ευρωπαϊκές χώρες, με τον όγκο της ασφάλισης να αυξάνεται κατά 23% έναντι της Πορτογαλίας και του χρέους που αυτή εκδίδει, κατά 16% έναντι της Ισπανίας και κατά μόνο 5% έναντι της Ελλάδας, ανεβάζοντας το συνολικό ονομαστικό ποσό που έχει τοποθετηθεί σε πιστωτικά swaps για τη χώρα μας στα 8,8 δισ. δολ.

Τα συμβόλαια επί των πορτογαλικών ομολόγων είναι συνολικής ονομαστικής αξίας 9,6 δισ. δολ., πάντα από τις 9 Οκτωβρίου, της Ισπανίας 15,2 δισ. δολ. και της γειτονικής μας Ιταλίας αυξήθηκαν κατά 13%, ανερχόμενα σε 25,4 δισ. δολ.

Ο λόγος; Τα δίχως προηγούμενο μέτρα στα οποία αναγκάστηκαν να καταφύγουν οι απανταχού κυβερνήσεις, και ιδίως οι ευρωπαϊκές, για την αναζωογόνηση των οικονομιών τους και την έξοδό τους από την κρίση.

Ούτε η αξιοπιστία τους, ούτε το χρέος τους (αν και αυτό είναι συζητήσιμο), αλλά κυριότερα το έλλειμμά τους.

Σύμφωνα με τη φίλη μας τη Fitch, που τόσο ευγενικά μας φέρθηκε στην τελευταία της αξιολόγηση, το συνολικό ποσό που θα αναγκαστούν να δανειστούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους ανέρχεται σε 2,2 τρισ. ευρώ (3,1 τρισ. δολ.) για την κάλυψη των δημοσιονομικών τους ελλειμμάτων.

Το ποσό μάλιστα αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση κατά 3,7% στα 2,12 τρισ. ευρώ που δανείστηκαν το 2009 για τον ίδιο λόγο. Ήτοι, την κάλυψη των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού τους.

Πρόκειται για ποσά που δεν συμπεριλαμβάνουν καν την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου δανεισμού τους ή την αναχρηματοδότηση παλαιότερου. Πρόκειται για το λεγόμενο έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης (central government borrowing requirement).

Να δούμε επιλεκτικά ορισμένα παραδείγματα;

Η φίλη μας η Γαλλία θα βγει στις αγορές για να μαζέψει 454 δισ. ευρώ, ενώ έχει καταστήσει σαφές ότι θα ασχοληθεί με τη μείωση του ελλείμματός της από το 2013 και μετά.

Η φίλη μας η Ιταλία θα δανειστεί 393 δισ. ευρώ, η Γερμανία 386 δισ. ευρώ και η Βρετανία 279 δισ. ευρώ και μάλλον δεν θα της φθάσουν…

Εν όψει αυτού του κατακλυσμού εκδόσεων, εσείς προς τα πού λέτε ότι θα κινηθεί η νευρικότητα των αγορών, αν όχι με στόχο το "ταβάνι";

Την ίδια ώρα πιστεύετε ότι κάποιο εξ αυτών των κρατών, ακόμη και εάν δεν είναι στην ευρωζώνη, όπως η Βρετανία, θα φαλίρει;

Με άλλα λόγια, το τρέχον έτος θα είναι έτος έντονων διακυμάνσεων στις αγορές χρήματος αλλά και σαφώς υψηλότερων αποδόσεων από "κρατικά χαρτιά".

Για να μαζευτεί όλο αυτό το χρήμα θα πρέπει να γίνει "ελκυστικό" και άρα ακριβότερο.

Το βέβαιον όμως είναι ότι θα μαζευτεί, όπως αντίστοιχα βέβαιο είναι ότι όλος ο "ντόρος" είναι για τις αποδόσεις.

Το είδαμε εξάλλου και εδώ με το πρόσφατο κοινοπρακτικό, το οποίο με ένα αλμυρούτσικο 6,2% έφερε χρήμα μπόλικο…

Τώρα βέβαια, σε σχέση με τις μεγάλες οικονομίες της Ευρώπης, η δική μας αντιμετωπίζει και ένα "προβληματάκι".

Μπορεί να μη δανειστεί τόσα πολλά, ούτε ως απόλυτο νούμερο αλλά ούτε και ως ποσοστό του ΑΕΠ της για την κάλυψη του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης, αλλά έχει αυτό που ονομάζουμε "έλλειμμα ανταγωνιστικότητας".

Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να πουλήσει και αυτό είναι θέμα…

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.