Αν όχι τώρα, πότε;

Λοιπόν κύριοι, μήπως είναι ώρα για δουλειά; Οι προβλέψεις της Ε.Ε. για την οικονομία δεν είναι καθόλου ευοίωνες. Μήπως πρέπει επιτέλους να παραδώσετε αυτά που υποσχεθήκατε και που σας οδήγησαν στην εξουσία; Μήπως;

Αν όχι τώρα, πότε;
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν μη τι άλλο, άγνοια δεν μπορούμε να επικαλεστούμε.
Τα στοιχεία είναι σαφή, διαθέσιμα και ασφαλώς δεν αφορούν μόνον σε εμάς.

Αν εξαιρέσουμε τον «τεράστιο» Warren, που έφερε χθες χαμόγελα για μία ακόμη φορά στη Wall και στους απανταχού τσιχλοπαραγωγούς (με πρώτους, βεβαίως, τους μετόχους της Wrigley), το κλίμα στη σημαντικότερη χρηματιστηριακή αγορά παγκοσμίως δεν ήταν το καλύτερο πριν από την ανακοίνωση της πρόθεσης εξαγοράς της εταιρίας από τη Mars.

Αυτό που οι περισσότεροι γνώριζαν αλλά δεν ήθελαν να πιστέψουν, ότι δηλαδή η αμερικανική οικονομία βρίσκεται ήδη σε ύφεση κανονική και βαθειά, αναμένεται να επιβεβαιώσουν δημοσιονομικά στοιχεία πρώτου τριμήνου, που θα δοθούν στη δημοσιότητα αύριο Τετάρτη αλλά και την Παρασκευή.

Αντίστοιχα, σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές, πέραν των 25 μονάδων βάσης η Fed δεν εμφανίζεται διατεθειμένη να προχωρήσει σε ουσιαστικότερη χαλάρωση της νομισματικής της πολιτικής, υπό το φως και των (εισαγόμενων) πληθωριστικών πιέσεων που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να μειώνονται αντιστοίχως και οι ελπίδες ταχείας εξόδου από την κρίση.

Στην Ευρώπη οι ίδιες αυτές πιέσεις, όπως επισημάνθηκαν χθες και από τις εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν, δείχνουν επί της ουσίας ότι οι φόβοι του αρχηγού «George» (χρόνια πολλά, για χθες) επαληθεύονται, τουλάχιστον έως έναν βαθμό.

Αν και η χώρα μας θα συνεχίσει να απολαμβάνει έναν εμφανώς ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης έναντι της ευρωζώνης (3,4% και 3,3% για φέτος και το 2009, αντίστοιχα, έναντι 1,7% και 1,5% για τη ζώνη του ευρώ), οι λοιποί κύριοι δημοσιονομικοί δείκτες θα παρουσιάσουν σημαντική επιδείνωση.

Ταυτόχρονα, η ελληνική οικονομία θα εμφανιστεί περισσότερο ευάλωτη σε πληθωριστικές πιέσεις, εισαγόμενες αλλά και αμιγώς εγχώριες.

Πετρελαϊκές τιμές και τρόφιμα, από τη μία πλευρά, και μισθολογικές αυξήσεις, από την άλλη, οδηγούν σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα πληθωρισμού έναντι των «υπεσχημένων» τόσο σε σχέση με την Ε.Ε., η οποία ήδη έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, όσο και έναντι του επιχειρηματικού κόσμου.

Υπό το πρίσμα αυτό, η κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει σαφώς στενότερα περιθώρια καθυστέρησης στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων και επίδειξης ανοχής απέναντι σε όσους αντιτίθενται σε αυτές.

Αντίστοιχα, εκμηδενίζεται και η δυνατότητα καθυστερήσεων στην επίλυση χρονιζόντων δομικών ζητημάτων όπως η αποτελεσματικότερη αξιοποίηση δημοσίων υπαλλήλων.

Χαρακτηριστικότερη, επ’ αυτού, όπως τόνισε στην τελευταία έκθεσή του ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, η περίπτωση του «Σύζευξις», όπου περίπου 40.000 άνθρωποι ουσιαστικά… ξανακάνουν τη δουλειά ενός προγράμματος…

Αν η διαπίστωση ότι περίπου το 15% των τακτικών πολιτικών υπαλλήλων ασχολείται με τη χορήγηση πάσης φύσεως αδειών, δικαιολογητικών και πιστοποιητικών, ενώ αυτά κατά τεκμήριο είναι καταχωρισμένα σε προσβάσιμες στη διοίκηση βάσεις δεδομένων (μετά την καθιέρωση του νέου ηλεκτρονικού συστήματος «Σύζευξις» από το υπουργείο Εσωτερικών), δεν αποτελεί κόλαφο για τη δημόσια διοίκηση της χώρας, τότε τι αποτελεί;

Λοιπόν κύριοι, μήπως είναι ώρα για δουλειά; Μήπως πρέπει επιτέλους να παραδώσετε αυτά που υποσχεθήκατε και που σας οδήγησαν στην εξουσία;
Μήπως ;

[email protected]


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v