Οι ”προκλήσεις” δεν έχουν τελειώσει

Ολοένα και περισσότερα σύννεφα μαζεύονται στο ”φόντο” της ανοδικής κίνησης των αγορών διεθνώς, ενώ στη χώρα μας η αισιοδοξία ότι ”τα δύσκολα πέρασαν” μάλλον διαψεύδεται από τα πραγματικά περιστατικά. Τι κρύβει η ”κόντρα” ΣΕΒ- κυβέρνησης.

Δημοσιεύθηκε: 19 Μαΐου 2003 - 09:04

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

του Γιώργου Παπανικολάου

Αν δεν έφτανε η ανησυχία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ για το ενδεχόμενο στασιμοπληθωρισμού ή αποπληθωρισμού, (τον κώδωνα για το ενδεχόμενο αυτό έχουν προ πολλού κρούσει ανεξάρτητοι οικονομολόγοι, τώρα πια όμως το θέμα συζητείται και... επίσημα), αν η εξάπλωση του SARS δεν ήταν αρκετή, το κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων στη Μ. Ανατολή και τη Β. Αφρική (Σαουδική Αραβία, Μαρόκο και Ισραήλ) ήλθε να μας πείσει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα σε σχέση με την- προ Ιράκ περίοδο, πλην της τιμής του πετρελαίου ( που έχει πέσει) και των αποτιμήσεων των μετοχών ( που έχουν ανέβει).

Μόλις χθες, μιλώντας όπως πάντα διπλωματική γλώσσα, οι υπουργοί του G8 έκαναν την πιο γλαφυρή μέχρι τώρα δήλωση τους για την ανάγκη ”διαρθρωτικών αλλαγών” , εκφράζοντας επιφυλάξεις για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας και κάνοντας λόγο για ”μεγάλες προκλήσεις” που μας περιμένουν.

Προς ώρας, το γεγονός ότι οι οικονομίες της Ευρώπης και της Ιαπωνίας δεν ανεπτύχθησαν στο πρώτο τρίμηνο ”αποδίδεται” στην πολεμική συγκυρία με το Ιράκ. Ο χρόνος όμως θα δείξει αν τα αίτια είναι βαθύτερα.

Ανησυχητική στο εσωτερικό της χώρας μας (είτε ως δείγμα πρόχειρης και υπέρμετρης αισιοδοξίας είτε ως προσπάθεια αποπροσανατολισμού) είναι η εκτίμηση ορισμένων κύκλων ότι ”τα χειρότερα έχουν περάσει”, μια εκτίμηση που διόλου δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται, ούτε από τις πτωχεύσεις επωνύμων μη εισηγμένων επιχειρήσεων (YBONNH, ANTΩΝΟΠΟΥΛΟΙ), ούτε και από τις συνεχιζόμενες αψιμαχίες μεταξύ ΣΕΒ και κυβέρνησης.

Οι αψιμαχίες αυτές ερμηνεύονται μάλλον κοντόφθαλμα από πολλούς με βάση την οξύτητα των τόνων, που εύλογο είναι να αυξομειώνονται καθώς οι δύο πλευρές είναι στενότατα συνδεδεμένες μέσω της κυριαρχίας του δημόσιου τομέα στην οικονομική δραστηριότητα. Κοινώς τα περιθώρια ανοικτής σύγκρουσης είναι μικρά.

Το γεγονός αυτό, απλά υποκρύπτει την αυξανόμενη ένταση καθώς ολοένα και περισσότερο γίνεται αντιληπτό, τουλάχιστον από ορισμένους παράγοντες, ότι αν δεν αλλάξουν οι παραδοσιακές ”δομές” της οικονομικής μας δραστηριότητας (και δεν εννοούμε μόνον τις επίσημες δομές, αλλά και τις …ανεπίσημες) οι ελληνικές επιχειρήσεις θα γίνονται ολοένα και λιγότερο ανταγωνιστικές στο διεθνές περιβάλλον.

Σημεία έντονης τριβής, η γραφειοκρατία, τα εργασιακά και η διαφθορά. Σημεία επί των οποίων απολύτως κανένα θετικό δείγμα δεν υπάρχει στον ορίζοντα!!!

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.