Λίγη προσοχή δεν... βλάπτει!!!

Όλα πάνε (;) καλά και οι προσδοκίες επιστρέφουν. Μόνο που σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές οι προσδοκίες δεν αποκλείεται να αποδειχτούν ”τυρί” σε μια νέα... φάκα για τους επενδυτές που παρασύρονται απο ”υποσχέσεις” γρηγορου κέρδους!!

Λίγη προσοχή δεν... βλάπτει!!!
του Γιώργου Παπανικολάου

Ένα κομμάτι της αγοράς συνεχίζει να συμπεριφέρεται ωσάν να μην έχει συμβεί τίποτα στη τριετία 1999-2001 αλλά και σαν να μην παρακολουθεί όσα συμβαίνουν στο ”περιβάλλον” της αγοράς ( πολιτικό και όχι μόνον) το τελευταίο διάστημα.

Φαίνεται ότι πράγματι η αγορά μας δεν έχει μνήμη. Πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί το φαινόμενο μετοχές που είναι σαφέστατα περιθωριοποιημένες, μετοχές εταιριών που είναι ”χρεωμένες”, εταιριών που έχουν πρόβλημα βιωσιμότητας, εταιριών που σίγουρα δεν θα... καταπλήξουν με τα αποτελέσματα τους, είτε στο τρίμηνο, είτε και αργότερα, να εκτοξεύονται σαν ρουκέτες;

Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι και πάλι άρχισαν οι ”ψίθυροι” για την ενασχόληση των διαφόρων ”προσωπικοτήτων” της περιφέρειας, με το ένα ή το άλλο χαρτί;

Κάποιοι σίγουρα θα πουν ότι ”χαλάμε την πιάτσα” ότι μας ενοχλούν οι ”μυθικές αποδόσεις” συγκεκριμένων μετοχών, σε σχέση με τα χαμηλά του Μαρτίου, ότι ίσως δεν θέλουμε την... άνοδο!!

Ο υπογράφων διόλου δεν αποκλείει τη συνέχιση της ανόδου, ούτε έχει διάθεση να πάει ”κόντρα” στην αγορά. Ας είμαστε όμως ρεαλιστές.

Προφανέστατα, οι τράπεζες οδηγούν την ”κούρσα” κι όλα δείχνουν ότι θα συνεχίσουν να το πράττουν για το επόμενο διάστημα τουλάχιστον έως ότου ολοκληρωθεί ο κύκλος των αποτελεσμάτων, των μερισμάτων και των συνελεύσεων, περί τα μέσα του τρέχοντος μηνός. Ωστόσο τα... καύσιμα είναι πλέον περιορισμένα.

Ίσως τα αποτελέσματα τριμήνου να δώσουν την επόμενη ”θετική έκπληξη”, ίσως και με τρόπους λίγο πολύ γνωστούς στους παροικούντες τη χρηματιστηριακή (και... λογιστική) Ιερουσαλήμ, όπως για παράδειγμα η ”ενίσχυση” των επιδόσεων ενός τριμήνου, εις βάρος του... επόμενου. Αυτά τα ξέρουν οι μυημένοι, οι οποίοι όμως σπανίως κυνηγάνε... τρένα χωρίς να ξέρουν τους ενδιάμεσους σταθμούς και το χρόνο... αποβίβασης.

Οι γνώστες θα προσέξουν επίσης το γεγονός ότι η υποχρέωση ανακοίνωσης αποτελεσμάτων έχει όριο το τέλος Μαΐου (οπότε και θα βγουν μαζικά τα... χειρότερα αποτελέσματα) κι ότι αμέσως μετά ξεκινά στη πράξη ο διαχωρισμός της Σοφοκλέους σε δύο κατηγορίες, με βάση το spread.

Το ερώτημα, καθώς παραδοσιακά η... ”μαρίδα” ακολουθεί τελευταία και αποβιβάζεται... ”κατόπιν εορτής” είναι πόσοι θα πιαστούν πάλι στο δόκανο της απελπισμένης προσδοκίας, πόσοι θα πληρώσουν πάλι τα... σπασμένα μιας αγοράς που διψάει απελπιστικά για κέρδος, ακόμη κι αν είναι ”κι απ τη μύγα ξύγκι”.

Προφανώς είναι προσωπική επιλογή του κάθε επενδυτή εάν θα γίνει θύμα αυτής της κατάστασης ή αν θα επιλέξει αυτή τη φορά με προσοχή και σύνεση όχι κάποιο... διαστημόπλοιο αλλά εταιρίες με γνήσιες προοπτικές.

Αν θα κυνηγήσει τρένα που έφυγαν ή αν θα αξιοποιήσει την ευκαιρία για να ξεφορτωθεί κάποια ”βάρη” απ το χαρτοφυλάκιο του, για να πάρει ρευστότητα ή για να αλλάξει θέσεις προς όφελος εκείνων των σταθερά κερδοφόρων και αναπτυσσόμενων εταιριών, οι μετοχές των οποίων έδειξαν αντοχές ή έδωσαν κέρδη, όταν η αγορά έπεφτε με φόρα.

Όλως παραδόξως, η λεγόμενη ”καλή μεσαία κεφαλαιοποίηση” αλλά και τα περισσότερα μη-τραπεζικά και μη… κρατικά ”βαριά” χαρτιά, ως τώρα δεν έχουν ακολουθήσει στους ίδιους ρυθμούς. Να φταίει το... αμοιβαίο του ΙΚΑ; Να φταίει η νοοτροπία της αγοράς που θέλει ”τα εύκολα και γρήγορα” κέρδη στη περιφέρεια; Πάντως αν αυτή η ανισορροπία συνεχίσει, η κατάσταση θα βρωμίσει μπαρούτι.

ΥΓ1: Αλήθεια, έχουμε αναλογιστεί τι μπορεί να κρύβουν οι ισολογισμοί πολλών ”περίεργων” εταιριών που υπήρξαν διάττοντες αστέρες της Σοφοκλέους και φαίνεται ότι ξανα-συγκινούν μια μερίδα επενδυτών;

Η όλη υπόθεση που απασχολεί την επικαιρότητα, προφανέστατα θέτει ερωτήματα σαφώς ευρύτερα της περιπτώσεως Κουρή-Αθανασούλη, τα οποία βεβαίως φαίνεται να αγνοεί ηθελημένα η κυβέρνηση και τα αρμόδια όργανα της.



Αναρωτιούνται άραγε οι επενδυτές γιατί τόσοι και τόσοι στην αγορά μόνο που δεν... πανηγύρισαν για την αναβολή εφαρμογής των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων;

ΥΓ2: Ας θυμηθούμε λίγο την γνωστή χρηματιστηριακή παροιμία με τη βόλτα του σκύλου. Προφανώς τώρα ο σκύλος (η αγορά) προχωρά γρήγορα μπροστά από τον κύριο του (τις πραγματικές οικονομικές και γενικότερες συνθήκες). Το λουρί όμως υπάρχει και ο κύριος μάλλον δεν αισθάνεται και τόσο καλά( βλέπε μακροοικονομικά στοιχεία, αδιαφάνεια, πολιτική σκανδαλολογία κ.α.) Δύσκολο να τρέξει, οπότε... τι θα κάνει ο σκύλος;

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v