Ακυβέρνητη Πολιτεία

Μέσα στον ποταμό της ”διαπλοκολογίας” δείχνει να πνίγεται οριστικά η όποια δυνατότητα της κυβέρνησης να ασκήσει όχι απλά ”εξουσία”, αλλά ουσιαστική πολιτική. Κι έτσι η οικονομική δυσπραγία εντείνεται από την αυξανόμενη πολιτική αβεβαιότητα.

Ακυβέρνητη Πολιτεία
Του Γιώργου Παπανικολάου

Ανεξαρτήτως από την ουσία αλλά και τη δυνατότητα απόδειξης των διαφόρων καταγγελιών που παίρνουν πλέον τη μορφή χιονοστιβάδας απέναντι στο κυβερνών κόμμα (σχεδόν κάθε εφημερίδα φαίνεται να επιλέγει εσχάτως το διαπλεκόμενο στόχο του… γούστου της), το μείζoν και άκρως πρακτικό θέμα που έχει προκύψει, αφορά στην (εδώ και καιρό άλλωστε μάλλον … αμφιλεγόμενη) δυνατότητα της κυβέρνησης να... κυβερνήσει!!

Η παρατήρηση δεν αφορά βεβαίως το αν έχει ή όχι άνετη πλειοψηφία στη Βουλή (την οποίαν και διαθέτει αριθμητικά, δεν ξέρουμε όμως αν τη διαθέτει και…ιδεολογικά πλέον), αλλά τη δυνατότητά της να προχωρήσει στις οικονομικές – και άρα κοινωνικές- τομές που απαιτούνται ΑΜΕΣΑ προκειμένου να αποφύγουμε το ”τέλμα” που τόσο οι ξένοι οργανισμοί όσο και οι εγχώριοι οικονομικοί παράγοντες διαβλέπουν ”την επόμενη” του 2004.

Η αίσθηση ότι η χώρα βρίσκεται σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο μετατρέπεται σταδιακά σε βεβαιότητα, καθώς ο πρωθυπουργός εμφανίζεται κατά περιόδους πλέον υποχρεωμένος να δηλώνει ότι δεν είναι είτε ”υπό ομηρία” είτε ”υπό προθεσμία”!!!.

Πολλοί θα σπεύσουν να σημειώσουν ότι η λύση των πρόωρων εκλογών, που ενδεχομένως διαφαίνεται, είναι ίσως η καλύτερη για την οικονομία και την αγορά. Πιθανώς.

Μόνο που είναι σχεδόν σίγουρο από τη μέχρι τώρα στάση της, ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να ”ροκανίσει” το χρόνο προσδοκώντας ότι θα καταφέρει στο μεσοδιάστημα να ανατρέψει την υφιστάμενη δυσμενή για αυτήν κατάσταση, όπως έχει πράξει στο παρελθόν.

Κι από την άλλη, η μάλλον ”χλιαρή” στάση της αντιπολίτευσης, δεν δείχνει υπερβάλλοντα… ζήλο της παράταξης για την ανάληψη της εξουσίας. Ίσως διότι τα στελέχη της προβληματίζονται σκεπτόμενα πως το πιθανότερο είναι να κληθούν εκείνα να πιουν τα ”πικρά ποτήρια” που... επιμελώς έχει αφήσει στο τραπέζι η κυβέρνηση, ποτήρια όπως το ασφαλιστικό, το οποίο μόλις χθες ανέδειξε και ο διοικητής της Τ.τ.Ε., το εργασιακό και άλλα ενδεχομένως ακόμη πιο... πικρά.

Εν ολίγοις η πολιτική ”τόλμη” ή καλύτερα η πολιτική ευθύνη, φαίνεται να λείπει κι από τις δύο πλευρές σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο αλλαγών στις διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές ισορροπίες. Κι αυτό σίγουρα θα επηρεάσει μεσοπρόθεσμα όχι μόνον τις αγορές αλλά και τη ζωή μας.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v