Κρίσιμος κριτής τα «φέσια» για την οικονομία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Καλή και άγια η ανάπτυξη 2,3% που προβλέπει για το 2025 ο προϋπολογισμός, όπως καλοδεχούμενη και η υποχώρηση του πληθωρισμού (ΔΤΚ) στο 2,1% αλλά και της ανεργίας στο 8,5%. Όμως, εάν θέλετε να δείτε τι συμβαίνει πραγματικά στην ελληνική οικονομία, τότε πρέπει να δείτε και την… άλλη πλευρά του φεγγαριού: τα φέσια!

Διότι όταν το πρώτο εξάμηνο του έτους το νέο ληξιπρόθεσμο χρέος προς την εφορία έφτασε τα 3,958 δισ. ευρώ, από 3,341 δισ. ευρώ στο αντίστοιχο περυσινό διάστημα, με σημαντική αύξηση 18,5%, είναι σαφές ότι πολίτες και επιχειρήσεις αγκομαχούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και αναγκάζονται να… μεταθέσουν χρονικά τουλάχιστον ορισμένες από αυτές. Ακόμη κι αν πολλοί εξ αυτών είναι αντιμέτωποι με αναγκαστικά μέτρα είσπραξης. Χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης είναι και το γεγονός ότι μόνο τον Ιούνιο προστέθηκαν 525 εκατ. ευρώ φρέσκα ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία.

Αντίστοιχη ή και ακόμη χειρότερη εικόνα, όμως, επικρατεί και στα  Ασφαλιστικά Ταμεία, καθώς μόνο μέσα σε ένα τρίμηνο (Απρίλιος - Ιούνιος 2024) τα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά σχεδόν 700 εκατ. ευρώ, ωθώντας τη συνολική τρέχουσα οφειλή στα 48,57 δισ. ευρώ. Όπως προκύπτει, δε, από τα στοιχεία του ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών), υπάρχει μεγάλος αριθμός οφειλετών που χάνουν τη ρύθμιση που είχαν για τις οφειλές τους, καθώς σταματούν να πληρώνουν τις δόσεις τους παράλληλα με τις τρέχουσες εισφορές.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ίσως θα όφειλε να διερωτηθεί κανείς ως προς τη συγκριτική αξία της -καλοδεχούμενης κατά τα λοιπά- αναπτυξιακής ορμής της χώρας, η οποία την κατατάσσει ως μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες στην Ευρωζώνη!

Εάν, όμως, η διαβόητη από την εποχή της τρόικας απουσία κουλτούρας πληρωμών εξακολουθεί να χαρακτηρίζει μία σημαντική μερίδα των πολιτών και των επιχειρήσεων αυτού του τόπου, σε ό,τι αφορά στις οφειλές τους προς το Δημόσιο και τα Ταμεία, το ίδιο οφείλουμε να πούμε και για την αντίστροφη πορεία. Για τα ληξιπρόθεσμα χρέη του Δημοσίου προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Έτσι, λοιπόν, όπως έχει ήδη επισημάνει το Euro2day.gr από άλλες στήλες του, αντίστοιχη κουλτούρα έχει και το Δημόσιο, το οποίο όχι μόνον «δεν έμαθε» στα χρόνια των μνημονίων αλλά συνεχίζει ακάθεκτο στα παλιά του μονοπάτια, αφού τα ληξιπρόθεσμα χρέη του προς τους ιδιώτες και οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων έφτασαν τον Ιούλιο 2024 τα 3,2 δισ. ευρώ, από 2,8 δισ. ευρώ στο τέλος του περασμένου έτους, στερώντας έτσι πολύτιμη ρευστότητα από την οικονομία.

Αντίστοιχα, οι Δήμοι χρωστούν σε ιδιώτες 298 εκατ. ευρώ, ενώ οι Οργανισμοί Κοινωνικής Ασφάλισης έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές 619 εκατ. ευρώ και υπερβαίνουν τα 600 εκατ. ευρώ οι επιστροφές φόρων που βρίσκονται σε εκκρεμότητα.

Μπορεί λοιπόν στα χαρτιά να είμαστε από τους «καλύτερους μαθητές» στην ευρωπαϊκή γειτονιά, όμως, αν θέλουμε να δούμε πραγματικά τι συμβαίνει στην ελληνική οικονομία, πρέπει να κοιτάξουμε και την παράμετρο των πάσης φύσεως ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Διότι αν δεν έχει ο άλλος να πληρώσει, μολονότι τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης κρέμονται πάνω από το κεφάλι του, τότε τι να την κάνει την ανάπτυξη και τη βελτίωση των κυριότερων οικονομικών δεικτών; Να την κουβεντιάσει με τον μπακάλη;