Οι πυρκαγιές και η «αμέριμνη» πολιτεία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Μόλις μία ημέρα μετά την τελευταία παράταση που δόθηκε, έως τις 15 Ιουλίου, για τη διενέργεια και αναγγελία των καθαρισμών οικοπέδων από ξερόχορτα και άλλη νεκρή καύσιμη ύλη, η Αττική, η Σέριφος και άλλες περιοχές της χώρας, ζώστηκαν από δεκάδες πυρκαγιές, ελέω και των ιδιαίτερα ισχυρών ανέμων που επικράτησαν.

Οι κυριότερες ήταν το Σάββατο στην Πάρνηθα και τη Σέριφο και χθες Κυριακή, στην Κερατέα και στη  Σταμάτα, αφήνοντας πίσω τους ζημιές στο φυσικό περιβάλλον αλλά και σε ανθρώπινες περιουσίες.

Στις περισσότερες από αυτές τις πυρκαγιές, η φωτιά κάλπασε εξαιτίας των ισχυρών ανέμων αλλά, κυριότερα, επειδή βρήκε πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί. Ακριβώς εκείνο το έδαφος που θα όφειλε η πολιτεία σε όλες τις εκφάνσεις της, από την κεντρική διοίκηση έως την αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, να έχει φροντίσει να καθαρίσει.

Όπως επίσης βρήκε πρόσφορο έδαφος να καλπάσει στις ιδιωτικές εκτάσεις που είχαν παραμείνει ακαθάριστες από νεκρή καύσιμη ύλη. Κάτι το οποίο αν και αποτελεί ευθύνη του κάθε ιδιοκτήτη ή επικαρπωτή αυτής της έκτασης, είναι συνάμα και της Πολιτείας, η οποία οφείλει να ενημερώνει τους πολίτες για τις σχετικές ευθύνες τους, ιδίως όταν θεσπίζονται νέες διαδικασίες για την πυροπροστασία.

Διότι, εάν είχαν γίνει πράγματι όλες οι απαραίτητες προετοιμασίες, δεν θα ήταν ανάγκη δύο ολόκληρους μήνες μετά την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου (την 1η Μαΐου 2024) η Πολιτεία να δώσει άλλες 15 ημέρες προθεσμία ώστε να γίνουν αυτοί οι καθαρισμοί.

Όλη αυτή η διαδικασία, οι καθαρισμοί οικοπέδων, περιαστικών δασών και κάθε άλλου δημόσιου χώρου που κατακλύζεται από νεκρή καύσιμη ύλη και βρίσκεται πλησίον δασικών εκτάσεων, θα όφειλε να είχε ολοκληρωθεί σαφώς νωρίτερα και πάντως περί την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου και να επαναλαμβάνεται μόνον σε περιπτώσεις που γέμιζαν και πάλι αυτές οι εκτάσεις από αγριόχορτα.

Αντίθετα, από πέρυσι τον Μάιο που θεσπίστηκε ο διαβόητος Κανονισμός Πυροπροστασίας, ο οποίος εντέλει ουδέποτε εφαρμόστηκε όπως προβλεπόταν, η Πολιτεία «ξαναθυμήθηκε» το θέμα περί τον Φεβρουάριο - Μάρτιο εφέτος, με αποτέλεσμα το γνωστό μπάχαλο που έχουμε περιγράψει επανειλημμένως από αυτήν εδώ τη στήλη.

Καθ’ όλο αυτό το διάστημα και βεβαίως έκτοτε, πόση μέριμνα επιδείχθηκε στην κινητοποίηση των κρατικών αρχών, συμπεριλαμβανομένων των αυτοδιοικητικών, για τη διενέργεια καθαρισμών περιαστικών δασικών εκτάσεων;

Πόση μέριμνα επιδείχθηκε ώστε να επικοινωνηθεί το μήνυμα της πυροπροστασίας αλλά και της υποχρεωτικότητας των καθαρισμών στους απλούς πολίτες; Εντέλει, πόσο ενισχύθηκε η κάθε Περιφέρεια, το κάθε Δασαρχείο και ο κάθε δήμος, ώστε αφενός να κάνουν καθαρισμούς στις εκτάσεις που τους αφορούν, αφετέρου να εποπτεύσουν ότι πράγματι υπήρξαν τέτοιοι καθαρισμοί και από τους ιδιώτες;

Ακόμη και την ύστατη ώρα, οι δήμοι σήκωναν τα χέρια ψηλά για τα πλέον στοιχειώδη, όπως είναι η αποκομιδή των όγκων απορριμμάτων καύσιμης ύλης που εναπόθετε ο κάθε δημότης στους δρόμους, επικαλούμενοι έλλειψη πόρων! Άρα για ποια προετοιμασία μιλάμε; Για ποια μέριμνα; Και για ποια σοβαρότητα εκ μέρους της ελληνικής Πολιτείας;

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, καταδείχθηκε για ακόμη μία φορά ο βαθμός σοβαρότητας με τον οποίο προσεγγίζει την υπόθεση της πυροπροστασίας η ελληνική Πολιτεία. Ακόμη κι αν οι φωτιές δεν αποτελούν απλές «συμπτώσεις», με περιοχές όπως ο Ασπρόπυργος και η Κερατέα να βρίσκονται συνεχώς στο επίκεντρο...