Η τέταρτη δόση, η μάσκα και η κοινή λογική

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Από τη μία, το νέο κύμα της πανδημίας, έκτο κατά σειρά, ωθεί στη χορήγηση τέταρτης δόσης από σήμερα ακόμη και σε ηλικίες άνω των 30 ετών και από την άλλη, ουδείς μιλά για την επαναφορά της μάσκας υγειονομικής προστασίας, τουλάχιστον στους κλειστούς χώρους; Είναι λογικό όλο αυτό;

Από σήμερα το πρωί, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε την Πέμπτη, 23 τρέχοντος, η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών, παρέχεται η δυνατότητα εμβολιασμού με δεύτερη αναμνηστική δόση σε όσους είναι από 30 έως 59 ετών, που ήδη υφίσταται για τους άνω των 60 ετών.

Και τούτο μολονότι η ίδια η Επιτροπή επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος που θα προσέφερε μια δεύτερη αναμνηστική δόση με τα υπάρχοντα εμβόλια. Με άλλα λόγια, αυτό που μας λέει η αρμόδια για τους εμβολιασμούς εθνική επιτροπή είναι ότι μολονότι δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα ώστε να τεκμηριωθεί το δυνητικό όφελος από αυτόν τον επιπρόσθετο εμβολιασμό, σας δίνουμε τη δυνατότητα να εμβολιαστείτε… εάν είστε άνω των 30 ετών και εφόσον το επιθυμείτε.

Προφανώς και πάντως δίχως να ομολογείται, αυτή η δυνατότητα επιπρόσθετου εμβολιασμού παρέχεται υπό το φως της νέας έξαρσης που παρουσιάζει η πανδημία, στο πλαίσιο του λεγόμενου έκτου κύματός της.

Πρόκειται δε για μία απόφαση η οποία κρίνεται ως αμφιλεγόμενη από μέλη της επιστημονικής κοινότητας, η γνώμη των οποίων έχει βαρύνουσα σημασία, όπως του καθηγητή Πολιτικής της Υγείας του LSE Ηλία Μόσιαλου, ο οποίος με σχετική του ανάρτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης αντιτίθεται στη χορήγηση τέταρτης δόσης, ελλείψει επαρκούς επιστημονικής τεκμηρίωσης.

«Η ίδια η επιτροπή επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος που θα προσφέρει μια δεύτερη αναμνηστική δόση με τα υπάρχοντα εμβόλια», τονίζει ο καθηγητής και προσθέτει πως «εφόσον δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα, τότε δεν θα έπρεπε να γίνει και η σχετική εισήγηση αυτή τη χρονική περίοδο».

Αντίθετα, άλλα μέλη της επιστημονικής κοινότητας, όπως η κα Ματίνα Παγώνη, πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, συστήνει να κάνουν τη δεύτερη αναμνηστική δόση όσοι έχουν σοβαρό υποκείμενο νόσημα ενώ, κατά τα λοιπά, «αν κάποιος θέλει να κάνει την τέταρτη δόση, μπορεί».

Τέλος, η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας Μ. Γκάγκα μάλλον περιπλέκει τα πράγματα λέγοντας: «Εμείς δεν λέμε στους νεότερους των 60 κάντε το εμβόλιο. Προσωπικά θα το συνιστούσα μόνο σε όποιον λέει ότι φοβάται. Όταν κάποιος αισθάνεται πιο προστατευμένος με το εμβόλιο, τότε θα του πω, ας το κάνει».

Υπό το φως όλης αυτής της φιλολογίας περί την τέταρτη δόση εμβολιασμού (ή εντέλει τη δεύτερη αναμνηστική) και της νέας έξαρσης της πανδημίας, ουδείς κάνει λόγο για το αυτονόητο: την επαναφορά της υποχρεωτικότητας στη χρήση μάσκας υγειονομικής προστασίας, τουλάχιστον σε εσωτερικούς χώρους.

Όταν τα καταγεγραμμένα κρούσματα αυξάνονται και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι τα πραγματικά είναι περισσότερα και ο αριθμός των καθημερινών θυμάτων της πανδημίας είναι και πάλι διψήφιος, γιατί επιμένουμε να αρνούμαστε την ανάγκη καταφυγής στο αποδεδειγμένης χρησιμότητας μέτρο της μάσκας; Δεν είναι αντιληπτό ότι η διατήρηση μίας πλασματικής κανονικότητας χάριν του τουρισμού, δυνητικά υποκρύπτει δεινά για το κοινωνικό σύνολο;

Όταν κρίνεται αναγκαία η τέταρτη δόση, γιατί ξεχνάμε τη μάσκα;