Οι νέες ευρωπαϊκές κυρώσεις και ο «άγνωστος x» Ορμπαν

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κάθε αλυσίδα είναι όσο δυνατή είναι ο πλέον αδύναμος κρίκος της και στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτός ο κρίκος ακούει στο όνομα Βίκτορ Όρμπαν.

Μπορεί η χθεσινή δημόσια τοποθέτηση του υπουργού των Εξωτερικών Ν. Δένδια περί της σωστής πλευράς της Ιστορίας και των επιτήδειων ουδέτερων, να παρέπεμπε στη στάση της Τουρκίας έναντι της Ρωσίας, στη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, όμως, επιτήδειοι ουδέτεροι υπάρχουν, προφανώς, και στους κόλπους της ΕΕ.

Η προθυμία του επανεκλεγέντος, για 4η κατά σειρά θητεία, Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπαν να ικανοποιήσει το σχετικό αίτημα της Μόσχας και να προχωρήσει σε πληρωμές σε ρούβλια για το ρωσικό φυσικό αέριο που λαμβάνει η χώρα του, αλλά και η κάθετη άρνησή του να συναινέσει στην επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο, καθώς αυτή ήταν μια «κόκκινη γραμμή» για την Ουγγαρία, όπως είπε, καθιστά τον Ορμπαν, για ακόμη μία φορά, το «μαύρο πρόβατο» της Ε.Ε.

Ούτως ή άλλως, η Ουγγαρία, όπως βεβαίως και η Πολωνία, βρίσκονται στο «μικροσκόπιο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με την κατάσταση του κράτους δικαίου στην επικράτειά τους και ήδη από τον Δεκέμβριο του 2017 για την Πολωνία και από τον Σεπτέμβριο του 2018 για την Ουγγαρία, έχει κινηθεί διαδικασία βάσει του άρθρου 7 της Συνθήκης για την ΕΕ, ώστε να διαπιστωθεί επισήμως εάν παραβιάζουν θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ.

Αν και η κατάσταση έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια και στις δύο χώρες, το Συμβούλιο έχει μέχρι στιγμής αποφύγει τη διεξαγωγή ψηφοφορίας, ώστε να προσδιορίσει κατά πόσον υπάρχει «σαφής κίνδυνος σοβαρής παραβίασης» των κοινών αξιών της ΕΕ -δηλαδή το επόμενο βήμα της διαδικασίας που ορίζεται από το άρθρο 7.

Μολονότι η όλη υπόθεση αφορούσε έως τώρα την κατάσταση του κράτους δικαίου στην Ουγγαρία και τα πλήγματα που έχει δεχθεί η ανεξαρτησία του συστήματος απονομής δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη χώρα τα τελευταία χρόνια, δίχως αμφιβολία η υπόθεση του πολέμου στην Ουκρανία και η συμπόρευση με τα λοιπά κράτη-μέλη ως προς τη στάση τους έναντι της Ρωσίας αφορά τις «κοινές αξίες» της ΕΕ.

Υπ’ αυτό το πρίσμα, το φάσμα των δυνητικών παραβιάσεων των πλέον θεμελιωδών αρχών επί των οποίων εδράζεται η ΕΕ, εκ μέρους της Ουγγαρίας, διευρύνεται, καθιστώντας τη συγκεκριμένη χώρα μια καταφανή ευρωπαϊκή εξαίρεση. Ακόμη και η Πολωνία, η οποία βρίσκεται επίσης στο «μικροσκόπιο» για εσωτερικά της ζητήματα, βρέθηκε ευθέως στο πλευρό των Ευρωπαίων εταίρων της αναφορικά με το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.

Εάν η ΕΕ επιδείξει περαιτέρω ανεκτικότητα έναντι αυτής της παραβατικής συμπεριφοράς της Ουγγαρίας, θα στείλει το χειρότερο δυνατό μήνυμα προς τα λοιπά κράτη-μέλη της ως προς τηνβούλησή της για την προάσπιση των αρχών και αξιών επί των οποίων εδράζεται.

Βεβαίως, το μέγα «άλλοθι» της Ουγγαρίας έως τώρα παραμένει η στάση της Γερμανίας επί της επέκτασης των κυρώσεων στον τομέα της ενέργειας, η οποία ωστόσο βρίσκεται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης ως αποτέλεσμα της στάσης της και τελεί υπό πίεση να συναινέσει.

Μπορεί να βρίσκει και να κάνει ό,τι κάνει  η Ουγγαρία, όμως η απραξία εκ μέρους της ΕΕ απέναντί της τείνει να γίνει το μείζον σε αυτή την υπόθεση.