Εκλογές: μια ψυχή που ’ναι να βγει...

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Είναι βέβαιον ότι υπάρχουν περισσότερο εποικοδομητικά πράγματα από την αέναη ενασχόληση με το ενδεχόμενο και τον χρόνο διενέργειας πρόωρων εκλογών.

Είναι όμως η φύση των πραγμάτων τέτοια, που όσο «ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει», όπως είπε πρόσφατα μία ψυχή, τόσο καθίσταται αναπόφευκτη η συζήτηση αυτού του ενδεχομένου. Για λόγους πολλούς και προφανείς.

Όσο δε αποτελεί αντικείμενο συζήτησης το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στην κάλπη, τόσο αποπροσανατολίζεται η ευρύτερη εικόνα και θολώνει το τοπίο για τη λήψη επενδυτικών ή άλλων σημαντικών αποφάσεων σε μία οικονομία. Φερ’ ειπείν, αποφάσεων που σχετίζονται με τα ιδιαίτερα στενά χρονικά περιθώρια (έως το 2026) για την αξιοποίηση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης (RRF).

Κατά πάσα βεβαιότητα, υπό «κανονικές συνθήκες», ο καθ’ όλα «θεσμικός» πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα προτιμούσε την εξάντληση της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησής του, όπως δηλώνει και ο ίδιος με κάθε ευκαιρία. Πλέον, όμως, υπό το φως της περιρρέουσας αβεβαιότητας με την οποία είναι αντιμέτωπη, όχι μόνον η χώρα μας αλλά σύσσωμη η υφήλιος, οι συνθήκες μόνον ως κανονικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν και η συζήτηση για πρόωρες εκλογές αναπαράγεται παρά τις διαψεύσεις. Όχι απολύτως αδίκως, δε.

Η ανατροπή της νομισματικής πολιτικής σειράς ετών, για την οποία καυχιόταν έως πρόσφατα η ΕΚΤ, με την ακρίβεια να καταρρίπτει πλέον το ένα ιστορικό ρεκόρ μετά το άλλο, συμπαρασύρει δίκην χειμάρρου προϋπολογισμούς κρατών αλλά και σχεδιασμούς νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Μαζί τους δε, πιθανώς, και εκλογικές τάσεις ή προθέσεις. 

Προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα, αυτό το γεγονός οδηγεί σε εγρήγορση τόσο την αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, όσο και την κυβερνητική πλειοψηφία, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των μελών του υπουργικού συμβουλίου. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, όμως, δουλειά δεν γίνεται.

Τεχνοκράτες εκτιμούν ως πιθανότερο χρόνο διενέργειας τυχόν πρόωρων εκλογών το διάστημα μετά τον Οκτώβριο και έως το τέλος του τρέχοντος έτους, επισημαίνοντας ότι τον Οκτώβριο θα αποφανθεί η Eurostat σχετικά με τα στοιχεία του εφετινού προϋπολογισμού.

Αν και η πρόβλεψη του προϋπολογισμού αφορά πρωτογενές έλλειμμα 1,4% του ΑΕΠ, σε περίπτωση που τελικώς υπάρξει πλεόνασμα -κάτι το οποίο παραδόξως αναμένουν ότι θα συμβεί-, τότε θα υπάρξει και έδαφος και για νέες μειώσεις φόρων και ενδεχομένως παροχών (προεκλογικού χαρακτήρα). Υπ’ αυτό το πρίσμα, αποκτά νόημα η αναμονή έως τότε. Ωστόσο, πρόκειται για στοιχεία που η ίδια η κυβέρνηση είναι σε θέση να γνωρίζει πολύ νωρίτερα και θα είναι άρα σε θέση να «προεξοφλήσει» καταστάσεις ήδη από την Έκθεση της Θεσσαλονίκης και να οδεύσει νωρίτερα σε παροχές και… εκλογές, τον Οκτώβριο. Όλα αυτά, βεβαία, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα έχουμε ένα καλοκαίρι όπως το περυσινό, με τις πυρκαγιές να καθορίζουν την πολιτική ατζέντα.

Τούτων όλων δοθέντων και με την ακρίβεια να απειλεί το δημοσκοπικό προβάδισμα της κυβέρνησης, οι εκτιμήσεις περί εκλογών τον Μάιο δίνουν και… παίρνουν, ιδίως εξαιτίας της προοπτικής επαναληπτικών εκλογών, ελέω εκλογικού συστήματος. Ως αποτέλεσμα, βεβαίως, άπαντες εμφανίζονται σε προεκλογική εγρήγορση και η οικονομία παραμένει… σε αναμονή λήψης αποφάσεων.

Φίλτατοι, όμως, έτσι δουλειά δεν γίνεται. Πλέον είμαστε στην τελική ευθεία και όσες φορές κι αν διαψεύσει ο -καθ’ όλα φίλτατος- (και περαστικά του) πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το ενδεχόμενο διενέργειας πρόωρων εκλογών, ουδείς μπορεί να επαναπαυτεί. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους…

Έτσι, λοιπόν, μια ψυχή που είναι να βγει… ας βγει, μήπως και ασχοληθούμε (άπαντες) με κάτι σοβαρότερο!