Μην τα «μασάτε» με τη ρήτρα διαφυγής

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Αν και «τζάμπα γεύματα» δεν υπάρχουν, καθώς αργά ή γρήγορα ο λογαριασμός έρχεται, είναι σαφές ότι ο καιρός του δεν έχει έρθει ακόμη.

Μετά από μία διετή πανδημία, τη συνεπακόλουθη πλήρη διατάραξη της παραγωγικής διαδικασίας και της εφοδιαστικής αλυσίδας, την αύξηση των ενεργειακών τιμών και μία στρατιωτική εισβολή στην Ευρώπη που είχε ως αποτέλεσμα την… εκτόξευση των ενεργειακών τιμών, είναι κάτι περισσότερο από σαφές ότι δεν έχει έρθει η ώρα ούτε για δημοσιονομική προσαρμογή, κατά τις επιταγές του Συμφώνου Σταθερότητας, ούτε για μείωση του χρέους. Ακόμη και εκείνου που βαρύνει τις πλέον… βεβαρημένες χώρες όπως η δική μας.

Έτσι, λοιπόν, όταν ακόμη και η φίλτατη Κριστίν Λαγκάρντ, διοικητής της ΕΚΤ, δηλώνει ότι «η αβεβαιότητα θα αποτελέσει βαρίδι για την ανάπτυξη», καθώς και ότι «η κρίση στην Ουκρανία απαιτεί ευελιξία», δεν είναι δυνατόν οι φίλτατοι της Κομισιόν ακόμη και να μιλούν για το ενδεχόμενο άρσης της ρήτρας διαφυγής το 2023, όπως έπραξαν χθες. 

Για την ακρίβεια, όταν τα στοιχεία που μόλις χθες δημοσιοποίησε η Eurostat εμφανίζουν τον ετήσιο πληθωρισμό στην Ευρωζώνη να διαμορφώνεται στο ιστορικό υψηλό του 5,8% τον Ιανουάριο 2022, δηλαδή, προ ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και όταν έκτοτε οι ενεργειακές τιμές έχουν κυριολεκτικά εκτοξευτεί, πώς είναι δυνατόν να τρέφουμε έστω και ελπίδες περί σταθεροποίησης της κατάστασης σε εύλογο χρονικό διάστημα και άρα περί δυνατότητας περαιτέρω δημοσιονομικής προσαρμογής;

Δεν υιοθέτησε, μόλις, η ΕΕ ένα τερατώδες πακέτο οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα στοιχίσει βαριά και στην ίδια; Δεν θα απαιτηθούν περαιτέρω πακέτα στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων έναντι του αυξανόμενου ενεργειακού κόστους; Δεν θα υπάρξουν επενδύσεις ούτως ώστε να αντιμετωπιστεί το αυξανόμενο ενεργειακό κόστος και η επίπτωση που αυτό έχει σε ολόκληρη την παραγωγική διαδικασία; Περιμένουμε ότι θα γίνουν πιο φθηνές οι τιμές των τροφίμων ή άλλων αγαθών, με κάποιο μαγικό τρόπο;

Αντίστοιχα, υπό το φως των πληθωριστικών πιέσεων και της αύξησης του κόστους διαβίωσης, εκτιμούμε ότι δεν θα υπάρξουν επιπτώσεις στην πορεία εξυπηρέτησης των κάθε λογής υποχρεώσεων νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μία νέα γενιά «κόκκινων» δανείων ή ακόμη και σε αύξηση των λουκέτων στην αγορά;

Μετά από τόσες αλλεπάλληλες κρίσεις, στερούμαστε εμπειρίας και δεν είναι δυνατόν να προβλέψουμε, κατά τρόπο στοιχειωδώς ευφυή, ότι δεν έχει φθάσει η ώρα της δημοσιονομικής προσαρμογής, δεδομένων των νέων χρηματοδοτικών αναγκών που προκύπτουν;

Έτσι, λοιπόν, όσο σαφές κι αν είναι ότι κάποια στιγμή ο λογαριασμός θα μας βρει -there are no free meals, λένε οι φίλοι μας πέραν του Ατλαντικού-, είναι επίσης απολύτως σαφές ότι δεν έχει έρθει η ώρα του ακόμη.

Οι φίλτατοι κ.κ. Β. Ντομπρόβσκις και Π. Τζεντιλόνι, αντιπρόεδρος της Κομισιόν και επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, αντίστοιχα, έχουν κάθε ευκαιρία να διατυπώσουν, έως την ανακοίνωση των Εαρινών Προβλέψεων της Κομισιόν, τον Μάιο, την πρότασή τους για την παράταση της γενικής ρήτρας διαφυγής από τα όρια που θεσπίζει το Σύμφωνο Σταθερότητας και το 2023 ή ενδεχομένως και πέραν αυτού. Μπορούν, ακόμη, επιτέλους, να συμβάλουν, με τις δικές τους προτάσεις, στην ευρύτερη συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη, για την αναθεώρηση (διάβαζε χαλάρωση) αυτών των ορίων.

Καιρός είναι πια…