Το ΚΙΝΑΛ, η ανατροπή και τα νέα σενάρια

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Την ύπαρξη μίας σαφούς διαδικασίας αναζήτησης εναλλακτικών λύσεων εκείνων που πρεσβεύουν τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας, εκ μέρους τμήματος του εκλογικού σώματος, υποδεικνύει η χθεσινή μαζική συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του επόμενου προέδρου του ΚΙΝΑΛ. 

Πέραν της αύξησης της τάξης του 27% - 30% που παρατηρήθηκε στον αριθμό των ψηφισάντων (περί τις 270.000) έναντι της προηγούμενης αντίστοιχης εκλογικής διαδικασίας του 2017, η ανάδειξη του κ. Ν. Ανδρουλάκη -κόντρα στα δημοσκοπικά προγνωστικά- ως ξεκάθαρου επικεφαλής της κούρσας διαδοχής, υποδεικνύει την απομάκρυνση τμήματος του εκλογικού σώματος τόσο από τα δεξιά όσο και τα αριστερά του ΚΙΝΑΛ. Και τούτο καθώς προτιμήθηκε ένα πολιτικό πρόσωπο, νέο και άφθαρτο, κατά τεκμήριο, το οποίο εμφανίζεται να επιθυμεί πολιτική αυτόνομης πορείας για το ΚΙΝΑΛ και ίσης απόστασης από σχηματισμούς εκατέρωθεν του συγκεκριμένου κόμματος. Κυρίως, δε, από τα αριστερά, καθώς εκεί είχε συρρεύσει το μεγαλύτερο τμήμα της παραδοσιακής ψήφου ΠΑΣΟΚ.  

Όχι μόνον διότι ο πολιτικός λόγος του κ. Ανδρουλάκη χαρακτηρίζεται ως «αμβλύς» ή και «στρογγυλοποιημένος» και πάντως δίχως αιχμές ή πολιτικούς νεωτερισμούς, αλλά και επειδή όσοι προσήλθαν στη συγκεκριμένη εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση δεν επέδειξαν αντίστοιχη προτίμηση στους κ.κ. Γ.Α. Παπανδρέου και Α. Λοβέρδο, ωθώντας τους στη δεύτερη και τρίτη θέση κατάταξης, αντιστοίχως. Γεγονός το οποίο αποδίδεται στην πολιτική συγγένεια ή και ταυτότητα που τους αποδίδεται, στον μεν πρώτο με την κεντροαριστερά, στον δε έτερο, με την κεντροδεξιά. 

Ούτως ή άλλως, ο κ. Λοβέρδος είχε καταστήσει σαφές ευθύς εξαρχής, κατά την παρούσα εσωκομματική αναμέτρηση, ότι σε περίπτωση ανάδειξής του στη θέση του προέδρου του ΚΙΝΑΛ δεν ετίθετο ζήτημα μετεκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, όποτε κι αν στηθεί η επόμενη εθνική κάλπη, κάτι που δεν ήταν αντιστοίχως σαφές σε ό,τι αφορά στον κ. Γ. Παπανδρέου.  

Υπ’ αυτό το πρίσμα, η χθεσινή εκλογική νίκη Ανδρουλάκη προσωποποιεί όχι μόνο μία διαδικασία αναζήτησης σε εξέλιξη, στο κέντρο του πολιτικού φάσματος, αλλά αντιστοίχως μια απομάκρυνση τόσο από το κυβερνών κόμμα όσο και από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.   

Αντιστοίχως, η μαζική προσέλευση στην εσωκομματική κάλπη του ΚΙΝΑΛ σημειώνεται εις επίρρωση πρόσφατων δημοσκοπικών ευρημάτων, τα οποία εμφανίζουν το ΚΙΝΑΛ με αυξημένα ποσοστά, έναντι των προ μηνών επιδόσεών του, στην προτίμηση του εκλογικού σώματος. Γεγονός το οποίο θα μπορούσε πάντως, υπό προϋποθέσεις, να αποδοθεί και σε ένα είδος «θεσμικής μνήμης» εκ μέρους παλαιών ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ ή και του ΠΑΣΟΚ. 

Τώρα, κατά πόσον αυτή είναι μία διατηρήσιμη τάση ή εάν τα αποτελέσματα της εκλογικής διαδικασίας μπορούν να σημάνουν μία ευρύτερη αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, είναι κάτι το οποίο ακόμη δεν μπορεί να προεξοφληθεί και μέλλει να καταδειχθεί, εξαρτώμενων των χειρισμών της επόμενης ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ. 

Αυτό το οποίο είναι ήδη σαφές, ωστόσο, αφορά στο μήνυμα αποδοκιμασίας που εξέπεμψε η συγκεκριμένη μερίδα του εκλογικού κόμματος προς τις ηγεσίες, τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένης της αυξημένης συμμετοχής στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ. 

Πρόκειται, ούτως ή άλλως, για μία τάση η οποία έχει αντικατοπτριστεί έως έναν βαθμό στις δημοσκοπήσεις, δεδομένης της έως τώρα αδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ να καρπωθεί δημοσκοπικά την όποια υποχώρηση καταγράφει το κυβερνών κόμμα, είτε αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως «φυσιολογική» είτε όχι. 

Πάντως, παρά το ξεκάθαρο χθεσινό αποτέλεσμα,  η πορεία της εσωκομματικής ψήφου κατά τον Β’ γύρο, την επόμενη Κυριακή, δεν μπορεί να προεξοφληθεί, ιδίως υπό το φως της «παραδοσιακής» υστέρησης που σημειώνει το επίπεδο συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία. Όπως αντίστοιχα δεν μπορεί να προεξοφληθεί και η «καθοδήγηση» αυτής της ψήφου, προς έναν εκ των δύο υποψηφίων, εκ μέρους όσων αποσύρθηκαν από τη χθεσινή κούρσα. Απλά, θα πρέπει να… περιμένουμε.