Αυτό το Χρηματιστήριο ποιος θα το αγοράσει;

Το 2002 σημαδεύτηκε από μία πολιτική πλήρους απαξίωσης των χρηματιστηριακών αξιών. Περισσότερο και από τις μετοχές απαξιώθηκε η ίδια η χρηματιστηριακή αγορά. Υπό αυτές τις συνθήκες ποιος θα διαφωνούσε αν ένα trust τραπεζών ”αγόραζε” το Χρηματιστήριο Αθηνών;

Δημοσιεύθηκε: 30 Δεκεμβρίου 2002 - 09:02

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Αυτό το Χρηματιστήριο ποιος θα το αγοράσει;

Το 2002 σημαδεύτηκε από μία πολιτική πλήρους απαξίωσης των χρηματιστηριακών αξιών. Περισσότερο και από τις μετοχές απαξιώθηκε η ίδια η χρηματιστηριακή αγορά.

Υπό αυτές τις συνθήκες ποιος θα διαφωνούσε αν ένα trust τραπεζών ”αγόραζε” το Χρηματιστήριο Αθηνών;

Είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των χρηματιστών. Ότι αύριο θα εργάζονται σ’ ένα περιβάλλον όπου οι κανόνες λειτουργίας τους δεν θα καθορίζονται από τους ίδιους, αλλά από κάποιους βασικούς μετόχους των Ελληνικών Χρηματιστηρίων.

Δεν ξέρουμε κατά πόσο ο αυστηρά αυτός ιδιοτελής προβληματισμός είναι απαραίτητα και δικός μας προβληματισμός. Ούτε αν είναι αληθινές οι πληροφορίες που υποστηρίζουν ότι η επιλογή στρατηγικού επενδυτή για την Σοφοκλέους είναι απλά και μόνο θέμα χρόνου.

Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, όμως, είναι ότι η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά μεταβάλλεται πολύ γρήγορα. Ίσως και με ρυθμούς μεγαλύτερους από αυτούς που είμαστε σε θέση να αφομοιώσουμε.

Στο ερώτημα αν είναι καλύτερο ένα χρηματιστήριο με την σημερινή του μορφή ή με την μορφή ενός ιδιωτικού οργανισμού, πιστεύουμε ότι όλοι μας θα συμφωνήσουμε στο δεύτερο. Δίχως να υποστηρίζουμε ότι οι ”πιθανές απώλειες” από την υλοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος δεν μας αγγίζουν (σε ανθρώπινο τουλάχιστον επίπεδο), δεν μπορούμε από την άλλη να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι η πλήρης ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιρειών έχει πάντοτε λειτουργήσει υπέρ του ελεύθερου ανταγωνισμού και εν τέλει υπέρ της ίδιας της αγοράς.

Θα ήμασταν ανακόλουθοι αν υποστηρίζαμε την πλήρη ιδιωτικοποίηση για τον ΟΤΕ και την ΔΕΗ και όχι για τα Ελληνικά Χρηματιστήρια. Πόσο μάλλον αν μία τέτοια άποψη εκφραζότανε από τους ανθρώπους που διαπραγματεύονται καθημερινά αξίες, από τους κατ’ εξοχήν φορείς της πλέον φιλελεύθερης άποψης στα πλαίσια του καπιταλισμού.

Οι φήμες είναι επίμονες. Σ’ έναν βαθμό αυτές μπορεί να υπαγορεύονται από τον φόβο κάποιων επαγγελματιών, ότι οι εξελίξεις θα τους βρουν απροετοίμαστους. Κι έτσι μετατρέπουν τους φόβους τους σε ”γεγονότα”.

Ίσως να πρόκειται και για κάτι περισσότερο. Αλλά, ξέρετε κάτι; Αν κάποιοι φοβούνται για τις εξελίξεις, δεν έχουν παρά να προετοιμαστούν. Ας προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις. Το ζήτημα δεν είναι αν πρέπει ή όχι να πουληθεί η Σοφοκλέους. Αλλά αν υπάρχει πράγματι ή όχι αγοραστής!

Ας υπάρξει κι ας πουληθεί. Κι όσοι μπορέσουν να προσαρμοστούν ας προσαρμοστούν…

Θανάσης Μαυρίδης

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.