Είναι ζήτημα δικαιοσύνης

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Κεντρικό στέλεχος της τρόικας, απαντώντας σε ερωτήματα του Euro2day.gr υπό τον όρο ανωνυμίας στα τέλη του προηγουμένου έτους, σχετικά με την διαφαινόμενη βούληση των ευρωπαίων εταίρων μας να ολοκληρωθεί οριστικά τον επόμενο Αύγουστο η «μνημονιακή θητεία» της Ελλάδας, αρκέστηκε στην επισήμανση: «οκτώ χρόνια δεν είναι αρκετά;».

Κατά ορισμένους, ίσως, έχει δίκιο. Κατά άλλους, η απάντηση στο ερώτημα που έθεσε, εκ των πραγμάτων, μπορεί να δοθεί μόνον βάσει του τελικού αποτελέσματος: Ριζική δημοσιονομική προσαρμογή, από κοινού με μεταρρυθμιστικά ημίμετρα, τα οποία ελάχιστα βελτίωσαν την ανταγωνιστικότητα της χώρας.

Διότι εάν μέτρο ενός ανεπτυγμένου κράτους είναι και η αποτελεσματικότητά του σε θεμελιώδεις λειτουργίες του, όπως η απονομή δικαιοσύνης, η ταχύτητα στην διεκπεραίωση ζητημάτων αδειοδοτήσεων ή ελέγχων, η εποπτεία της αγοράς ή και πλέον θεμελιώδη, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, κ.α., τότε η χώρα μας σαφώς υπολείπεται του ζητούμενου.

Εάν, για παράδειγμα, ο κάθε πολίτης δεν μπορεί να βρει «το δίκιο» του εξαιτίας του βραδύτατου ρυθμού με τον οποίο απονέμεται η δικαιοσύνη, τότε το «σύστημα» έχει αποτύχει.

Όχι μόνον σε ό,τι αφορά στο πεδίο της ανταποδοτικότητας των χρημάτων που καταβάλλει αυτός ο πολίτης, μέσω της βαρύτατης φορολόγησης την οποία υφίσταται, αλλά καθολικά.

Πρόκειται για μία συνολική αστοχία.

Ακριβώς αυτή η αστοχία αποτελεί, σύμφωνα με άλλον κορυφαίο κοινοτικό αξιωματούχο, έναν από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα παραμένει ένας τόσο αφιλόξενος επενδυτικός προορισμός.

Όπως είπε, στην Ελένη Βαρβιτσιώτη, ο επί σειρά ετών επικεφαλής του EuroWorking Group, Τόμας Βίζερ και δημοσίευσε χθες η «Καθημερινή»: «πόσο βέβαιος μπορεί να είναι ένας επενδυτής ότι θα έχει μια δίκαιη και γρήγορη δίκη, αν προκύψει κάποιο πρόβλημα; Βλέπουμε τεράστιες διαφορές στα επίπεδα επενδύσεων σε χώρες όπου υπάρχει γρήγορη και προβλέψιμη νομική διαδικασία, έναντι άλλων όπου υπάρχει πιο αργή και λιγότερο προβλέψιμη διαδικασία».

Είναι βέβαιον ότι απάντηση στο ερώτημα αυτό έχουν άμεσα διαθέσιμη η «Ελληνικός Χρυσός» και η Eldorado, με 16 θετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας στο ενεργητικό τους, όπως αντίστοιχα βέβαιον είναι ότι άποψη επί του ζητήματος της αποτελεσματικότητας της ελληνικής δημόσιας διοίκησης έχει και η Lamda Development, σε ό,τι αφορά στο έργο του «Ελληνικού».

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται, όμως, το ελληνικό «σύστημα» είναι αποτέλεσμα των επιλογών της χώρας μας, τα επίχειρα των οποίων, βεβαίως, υφιστάμεθα. Τόσο της εκάστοτε κυβέρνησης και της προθυμίας της να προωθήσει μεταρρυθμίσεις, όσο και των επιμέρους ομάδων «πίεσης», συντεχνιών, ή λοιπών «πελατών» της να συμβάλλουν στην υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων, κατά τη διάρκεια αυτών των ετών.

Ακόμη και τώρα, οι σφοδρές αντιρρήσεις που εξέφρασε για τις προβλέψεις του νομοσχεδίου περί υποχρεωτικής διαμεσολάβησης για σειρά υποθέσεων (εξωδικαστικής επίλυσης) η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, δεν αποτελούν κορυφαίο παράδειγμα της απροθυμίας των δικαστικών λειτουργών να απεμπολήσουν έστω και τμήμα της έως τώρα «δικαιοδοσίας» τους, χάριν της αποσυμφόρησης των δικαστικών αιθουσών και της επιτάχυνσης της διαδικασίας επίλυσης υποθέσεων;

Νοοτροπίες και πιέσεις ακριβώς όπως αυτές, όμως, βρίσκονται στο επίκεντρο των λόγων για τους οποίους παραμένουμε ένας αφιλόξενος επενδυτικός προορισμός.

Όταν οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί, οι οποίοι έχουν επανειλημμένως καυτηριάσει την βραδύτητα με την οποία απονέμεται δικαιοσύνη στην Ελλάδα, ενίστανται σε μέτρα που δυνητικά θα μπορούσαν να θεραπεύσουν το φαινόμενο αυτό, δεν είμαστε άξιοι της τύχης μας;

Δεν είναι, πολύ απλά, δίκαιο όλο αυτό που υφιστάμεθα;