Πιο πειραματόζωο… πεθαίνεις!

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Οι εταίροι μας όχι μόνον επέδειξαν θεαματική καθυστέρηση στην αντιμετώπιση της κρίσης στη ζώνη του ευρώ, η οποία ξεκίνησε από την Ελλάδα και επεκτάθηκε σχεδόν σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά στην… πλάτη της χώρας μας σχεδίασαν ολόκληρο το οικοδόμημα βάσει του οποίου αναδομείται σήμερα το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Όπως αναφέρουν άριστα πληροφορημένες πηγές, στις 29 Μαρτίου 2019, ημερομηνία κατά την οποία αποχωρεί και επισήμως η Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Βρυξέλλες θα επιχειρήσουν την άρση των αρνητικών εντυπώσεων μέσω δύο επικοινωνιακών αλλά και ουσιαστικών χειρισμών, για την υλοποίηση των οποίων εργάζονται σήμερα.

Πρώτον, προτίθενται να ανακοινώσουν την ένταξη της Σερβίας και του Μαυροβουνίου στην ΕΕ (αυξάνοντας τα μέλη της από 27 σε 29) και δεύτερον, τη νέα δομή του ευρώ, βάσει της θέσπισης πλαισίου στενότερης δημοσιονομικής εποπτείας αλλά και θέσης «υπουργού Οικονομικών», στο πρότυπο της σημερινής «υπουργού Εξωτερικών» Μαργ. Μογκερίνι.

Και τούτο υπό το φως του σαφούς ελλείμματος ενιαίας δημοσιονομικής εποπτείας, που αναδείχθηκε στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης αλλά των λοιπών χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, και της γενικής παραδοχής πλέον ότι ούτε οι προβλέψεις του Συμφώνου Σταθερότητας, ούτε το λοιπό πλαίσιο έγκρισης και παρακολούθησης των προϋπολογισμών των κρατών-μελών της ευρωζώνης από την Κομισιόν αρκεί για την αποτροπή κρίσεων και συνάμα την εξασφάλιση βιώσιμης ανάπτυξης.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, δε, θα έχει προηγηθεί νωρίτερα και η αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (European Stability Mechanism) σε ρόλο αντίστοιχο εκείνου του ΔΝΤ.

Θα είναι το «κερασάκι στην τούρτα» σε ό,τι αφορά στο κοινό νόμισμα, η ελλειμματική δομή του οποίου κατέστη κάτι περισσότερο από σαφής, με έναυσμα την εκδήλωση της ελληνικής κρίσης.

Μίας κρίσης η οποία στάθηκε αφορμή -ας μην ξεχνάμε- για τη δημιουργία αρχικώς του EFSF, ως πρώτου «πυροσβεστικού μέσου» και εν συνεχεία του ESM, από τον οποίο έχει αντλήσει η χώρα μας το μεγαλύτερο τμήμα των κονδυλίων χρηματοδοτικής στήριξης.

Πλέον, δε, στις Βρυξέλλες υπάρχουν συνολικά 24 αιτήσεις κρατών-μελών της ΕΕ για την εξασφάλιση στήριξης και τεχνογνωσίας από ακόμη έναν φορέα, ο οποίος δημιουργήθηκε με έναυσμα -ή ακριβέστερα ως απόρροια- της ελληνικής κρίσης: του Structural Reform Support Service, ο οποίος δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προέκταση της πάλαι ποτέ «Ομάδας Δράσης», η οποία… έδρασε στην Ελλάδα υπό τον φίλτατο κ. Χ. Ράϊχενμπαχ.  

Πρόκειται, δηλαδή, για έναν φορέα ο οποίος θα συμβουλεύει τα κράτη-μέλη της ΕΕ –και όχι μόνον της ευρωζώνης- σε ό,τι αφορά στην προώθηση μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση αλλά και την οικονομία, ο οποίος βασίστηκε στην… ελληνική εμπειρία.

Ας αφήσουμε, δε, κατά μέρος τα μνημειώδη λάθη πολιτικής τα οποία σημειώθηκαν στη χώρα μας εξαιτίας εσφαλμένων προβλέψεων των προηγουμένων μνημονίων, όπως αυτά καταγράφηκαν στην πρόσφατη έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου της ίδιας της ΕΕ και αφορούν στην υπερφορολόγηση και την αρνητική επίδραση που αυτή είχε επί των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας αλλά και στο τραπεζικό σύστημα (έμμεσοι φόροι και ΕΝΦΙΑ), στην απουσία αναπτυξιακής στρατηγικής,  στην εγκατάλειψη των μεταρρυθμίσεων στο δημόσιο και τόσα άλλα…

Μπορεί η χώρα μας να επέδειξε αντιστοίχως μνημειώδη απουσία βούλησης σε ό,τι αφορά στην εφαρμογή των μνημονίων και στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων -παρατείνοντας ως συνέπεια την παραμονή της σε κατάσταση κρίσης-, αλλά υπήρξε και το έναυσμα ώστε επιτέλους να «μάθουν» και οι εταίροι μας τι πάει λάθος με το νόμισμά τους…

Κάτι είναι και αυτό!