Το πείραμα που δεν έγινε ποτέ

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Ο νοσηρός νους, ο οποίος εδρεύει στην πλατεία Συντάγματος, στο κτίριο όπου στεγάζονται -άλλοτε μαζί, άλλοτε χώρια- τα υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών, μηχανεύτηκε στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών τεχνάσματα κάθε λογής, με μόνο στόχο τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας.

Από τη δεκαετία του 1980 έως και σήμερα κατόρθωσε να ξεκάνει σχεδόν κάθε κλάδο της οικονομίας, από την πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση έως το εμπόριο και τις υπηρεσίες.

Πλέον, δε, στα ερείπια αυτής της χρεοκοπημένης χώρας, μόνη του ενασχόληση είναι η υπερφορολόγηση των πολιτών και ιδίως των επαγγελματιών.

Σήμερα, την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες θα προσπαθούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους σε φόρο εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ -διπλό κτύπημα το σημερινό-, ίσως είναι καιρός να σκεφτούμε ότι ίσως υπάρχει και άλλος δρόμος.

Ούτως ή άλλως, ο δρόμος που ακολουθούμε στη διάρκεια των μνημονιακών ετών ώστε να απαλλαγούμε από το στίγμα των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αυτός -κυρίως- της υπερφορολόγησης, οδηγεί σε βέβαιη ασφυξία φορολογουμένους και οικονομία.

Αύξησαν τους έμμεσους φόρους και έσωσαν τα προσχήματα για τον προϋπολογισμό, αλλά τελικά εισέπραξαν λιγότερα.

Αύξησαν άμεσους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές -που και αυτές φόρος είναι, επί της ουσίας- και οδήγησαν χιλιάδες «μπλοκάκηδες» σε τερματισμό εργασιών, με συνέπεια λιγότερα φορολογικά έσοδα ενώ γιγάντωσαν και τη φοροδιαφυγή.

Κατάργησαν εκπτώσεις ΦΠΑ στα νησιά και πλέον σκέπτονται να αντιστρέψουν το μέτρο γιατί δεν αποδίδει…

Είπαν ότι θα δαμάσουν το τέρας της φοροδιαφυγής και αυτό, όπως αποδεικνύουν οι έλεγχοι που γίνονται, κυρίως το καλοκαίρι, γιγαντώνεται.

Όσο, δε, για τον διαβόητο ΕΝΦΙΑ, ακόμη κι αν εξισώσουν τις εμπορικές τιμές με τις αντικειμενικές αξίες, όπως υποχρεούνται -για ακόμη μία φορά- έως το τέλος του έτους, ο εισπρακτικός τους στόχος των 3,25 δισ. ευρώ (ώστε να εισπράξουν... 2,65 δισ. ευρώ) θα παραμείνει ακριβώς ο ίδιος.

Έτσι, όμως, το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να αυξάνουν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο κατά περίπου ένα δισ. ευρώ τον μήνα και να έχουν κάνει τον έναν στους δύο φορολογούμενους να έχει «ανοιχτές παρτίδες» με την εφορία.

Πλέον, δηλώνουν ότι αναζητούν «έξυπνες λύσεις», αφού αρνούνται να μειώσουν τους φορολογικούς συντελεστές ή να αλλάξουν τις κλίμακες φορολόγησης, ώστε να κατορθώσουν να κάνουν και πάλι τους φορολογούμενους -πλην μισθωτών και συνταξιούχων, οι οποίοι είναι «δεμένοι χειροπόδαρα»- να δηλώσουν υψηλότερα εισοδήματα.

Να τις δούμε αυτές τις λύσεις αλλά και το αποτέλεσμα που θα έχουν…

Έως τότε, όμως, και αντί να ψάχνουμε τι θα κάνουμε με το υπερπλεόνασμα που μαζέψαμε πάνω από τον στόχο του 1,75% επί του ΑΕΠ εφέτος (οι φίλτατοι του ΥΠΟΙΚ εκτιμούν ότι θα αγγίξουν το 2% έως και 2,2%), και πώς αυτό μπορεί να δοθεί υπέρ του ενός κλάδου ή του άλλου με τη μορφή κάποιου είδους φοροαπαλλαγής, ίσως να κοιτούσαμε για ακόμη μία φορά τα θεμελιώδη.

Δηλαδή, τον βασικό κανόνα μίας ελεύθερης οικονομίας (ή ακόμη και μίας μεικτής όπως παραμένει η δική μας), που έχει στο επίκεντρό του την έννοια του κινήτρου, δηλαδή του δυνητικού κέρδους.

Σε μία οικονομία, η οποία βρίσκεται σε καθεστώς κεφαλαιακών περιορισμών και η χρήση των λεγόμενων POS αλλά και των διατραπεζικών πληρωμών βρίσκεται σε σχεδόν πλήρη άνθηση, γιατί να μη διευρυνθεί ακόμη περισσότερο ο κατάλογος των προϊόντων και υπηρεσιών η αξία των οποίων «κτίζει» σήμερα το λεγόμενο «αφορολόγητο»;

Για την ακρίβεια, γιατί να μην παραμερίσουμε αυτή την τόσο αμφιλεγόμενη έννοια περί «αφορολόγητου» -που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει, καθώς μιλάμε για «έκπτωση φόρου»-, υιοθετώντας στη θέση της εκείνην της πλήρους έκπτωσης δαπανών, όταν αυτές αφορούν τη «λειτουργία» και τις πραγματικές ανάγκες ενός νοικοκυριού και όχι την αγορά καταφανώς πολυτελών αγαθών ή υπηρεσιών;

Έτσι δεν φορολογούνται οι επιχειρήσεις; Επί του τελικού αποτελέσματος και αφού αφαιρέσουν τις δαπάνες τους;

Το εισόδημα που θα αποδεσμευόταν, δεν θα διοχετευόταν -στη συντριπτική πλειονότητά του- στην κατανάλωση;

Δεν θα αυξάνονταν έτσι τα έσοδα από έμμεσους φόρους; Δεν θα βελτιωνόταν η ζωή των πολιτών;

Αντίστοιχα, μια που είμαστε στα «πειράματα», γιατί δεν αντιστρέφουν τους έως τώρα ανεπιτυχείς πειραματισμούς τους οι φίλτατοι του υπουργείου Οικονομικών, μειώνοντας τους συντελεστές ΦΠΑ για ορισμένους κλάδους, όπως σκέπτονται, εξάλλου, μήπως και κατορθώσουν να αυξήσουν τα έσοδά τους από τους έμμεσους φόρους;

Υπάρχει ανοικτό έδαφος για το πείραμα, που ουδέποτε έγινε στην ελληνική οικονομία και αφορά στην παροχή κινήτρων, ώστε να δηλώσεις αυτά που πραγματικά κερδίζεις.

Διότι με φιλοπατρία και υπερφορολόγηση, είδαμε ποια είναι τα αποτελέσματα…