Δεν είναι μόνον οι εντυπώσεις, είναι και η… ουσία

Τα αίτια της παρούσας κρίσης δεν άπτονται μόνον του διαβόητου διπλού ελλείμματος, δημοσιονομικού και εμπορικού. Κυριότερα, αφορούν τη δυνατότητα της χώρας μας να «λειτουργήσει» συντεταγμένα και αποτελεσματικά. Το «γιατί» ακολουθεί…

Δημοσιεύθηκε: 12 Ιουλίου 2017 - 07:56

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Δεν είναι μόνον οι εντυπώσεις, είναι και η… ουσία

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Εάν υποθέσουμε -έστω προς στιγμήν και χάριν συζήτησης- ότι υπάρχει κάποιο όφελος από την τρέχουσα αντιπαράθεση κυβέρνησης - Δικαιοσύνης, αυτό αφορά την ανάδειξη της ανάγκης να διεξαχθεί επιτέλους και στη χώρα μας μία νηφάλια συζήτηση για το πώς μπορεί να θωρακιστεί περαιτέρω ο διαχωρισμός των εξουσιών αλλά και η αύξηση της αποτελεσματικότητάς τους.

Διότι -κακά τα ψέματα- αυτές πάσχουν και ιδίως όταν η μία μπλέκει στα «πόδια» της άλλης.

Πέραν του προδήλως αμφισβητούμενου τρόπου με τον οποίο υποτίθεται ότι διαχωρίζεται η νομοθετική από την εκτελεστική εξουσία στην Ελλάδα και τις επιπτώσεις που αυτός έχει στην ποιότητα του νομοθετείν αλλά και του διοικείν, δεδομένων των λεγόμενων πελατειακών σχέσεων, διαχρονικά προβληματικές -αν και συχνά κατά τρόπο ανομολόγητο- είναι και οι σχέσεις μεταξύ εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας.

Όχι μόνον επί των ημερών της παρούσας κυβέρνησης -μολονότι η τρέχουσα κατάσταση εμφανίζεται δίχως προηγούμενο στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης- αλλά διαχρονικά.

Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο στην ύπαρξη παραδικαστικών κυκλωμάτων, τα οποία βρέθηκαν κάτω από το μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης κατά το παρελθόν, αλλά κυριότερα στην απουσία μίας στέρεας θωράκισης του δικαστικού συστήματος από ενδεχόμενες παρεμβάσεις στη λειτουργία του εκ μέρους της εκάστοτε κυβέρνησης.

Πρόκειται για ένα σαφές έλλειμμα λειτουργίας των θεσμών και του τρόπου με τον οποίο ασκείται η Δημοκρατία σε αυτόν τον τόπο.

Ακριβώς η ίδια συζήτηση, ωστόσο, οφείλει να διεξαχθεί και σε ό,τι αφορά στον τρόπο λειτουργίας της Δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Όταν η λειτουργία της εμφανίζεται τόσο προβληματική, με τις καθυστερήσεις στη διαδικασία απονομής της να φθάνουν έως και του βαθμού της αρνησιδικίας, είναι προδήλως υποκριτικό να αγνοείται η ύπαρξη του ζητήματος αυτού.

Και τούτο, διότι δεν αφορά μόνον την περί δικαίου αίσθηση των πολιτών αλλά την ίδια την ύπαρξη ενός κράτους δικαίου στην Ελλάδα.

Αφορά, ουσιωδέστερα, τη δυνατότητα της χώρας μας να αναρριχηθεί εκ του βάθους στο οποίου βρίσκεται σήμερα, εμπεδώνοντας, εγχωρίως αλλά και διεθνώς, την πεποίθηση ότι αποτελεί μία συντεταγμένη και συνάμα αποτελεσματική πολιτεία.

Μόνον που η συζήτηση αυτή, περί διαχωρισμού εξουσιών και αύξησης της αποτελεσματικότητάς τους, είναι μία συζήτηση την οποία πεισματικά αρνείται να διεξάγει το πολιτικό προσωπικό της χώρας καθ’ όλη τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, καθώς αφορά στο κυριότερο πεδίο δράσης του και τη δυνατότητά του να κρατά ταυτόχρονα «το καρπούζι αλλά και το μαχαίρι».

Δίχως, όμως, αυτή τη συζήτηση, ας μην περιμένουμε να αλλάξουν πολλά σε αυτή τη χώρα και ιδιαίτερα όσα μας οδήγησαν στην παρούσα κατάντια μας.

Εάν δεν υπάρξει αποκατάσταση αυτών των θεμελιωδών λειτουργιών, γιατί θα έπρεπε ο οποιοσδήποτε να περιμένει μία ριζική βελτίωση των πραγμάτων στην πατρίδα μας;

Η παρούσα αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και Δικαιοσύνης μάς οδηγεί πολλά χρόνια πίσω αλλά συνάμα οφείλει να αποτελέσει και μία ευκαιρία πραγματικής αλλαγής στον τόπο μας.

Μίας αλλαγής η οποία μπορεί να είναι προϊόν μόνο νηφάλιας και συνάμα αποφασιστικής συζήτησης μεταξύ των πολιτικών εκπροσώπων του τόπου, με στόχο τον τερματισμό πρακτικών που ακόμη μας διαχωρίζουν από τον λεγόμενο «δυτικό κόσμο».

Μπορούν οι πολιτικοί αυτού του τόπου, επιτέλους, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων;

Όσο αμφίβολο κι αν θεωρείται, μέλλει να καταδειχθεί…

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.