H ”αγκύλωση” της Σοφοκλέους

Λίγους πόντους πάνω, λίγους κάτω, η Σοφοκλέους, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Γιατί οχι; Γιατί να κινηθεί δυναμικά η αγορά όταν η οικονομία συνεχίζει να... υπνοβατεί στις ”πλάτες ” του ΚΠΣ και των Ολυμπιακών έργων;

Δημοσιεύθηκε: 27 Αυγούστου 2002 - 09:02

Ν. Γ. Δρόσος [email protected]

Όπως στην πτώση (των ξένων αγορών) έτσι και στην άνοδο (κατα βάση των ξένων αγορών) η Σοφοκλέους φαίνεται να προυσιάζει ένα βασικό χαρακτηριστικό. Μικρό εύρος κίνησης είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω και με ”χολερικό” τζίρο.

Αυτό επιδέχεται θετικής αλλά και αρνητικής ερμηνείας. Στο κάτω κάτω το γεγονός οτι ο DAX-30 (για να μην πούμε για όλους τους δείκτες των μεγάλων ξένων αγορών) παρουσιάζει το τελευταίο διάστημα διακυμάνσεις... παράλληλης αγοράς δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί θετικό. Κάθε άλλο.

Από την άλλη όμως δεν μπορεί να χαρακτηριστεί θετική και η τάση της Σοφοκλέους να κινείται ”εντός εκτός και επι τα αυτά”, σε συνεδριάσεις που θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν ”ως μη γενόμενες”.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν οτι η Σοφοκλέους απλά αντικατοπτρίζει το τέλμα στο οποίο κινείται η οικονομική πολιτική της χώρας.

Κακά τα ψέματα.

Για να προχωρήσουμε μπροστά χρειάζονται γενναίες αποφάσεις από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και τον στελεχιακό περίγυρο του, που (όσο κι αν θέλουμε να λέμε οτι τα πράγματα άλλαξαν), στην ουσία εξακολουθεί να ελέγχει το μεγαλύτερο ποσοστό της οικονομίας.

Οι μεγάλες ΔΕΚΟ, οι δυο απο τις τρείς μεγάλες εισηγμένες εταιρίες τηλεπικοινωνιών, τρείς από τις μεγαλύτερες τράπεζες, (ακόμη και το ένα από τα δύο-τρία... ”τζογόχαρτα” !!)εξακολουθούν να είναι στην ουσία υπο τον έλεγχο του κράτους. Κι αυτό τα λέει όλα...

Αναμένοντας τις αμέσως επόμενες μέρες τον κύριο όγκο των αποτελεσμάτων εξαμήνου και με τις προβλέψεις των τεχνικών αναλυτών να κάνουν λόγο για μια κίνηση του Δείκτη με κάτω όριο τις 2150 μονάδες και με πήχυ τις 2200-2220 μονάδες (αφου η προηγούμενη απόπειρα διάσπασης απέτυχε, ελπίζουμε στην... επόμενη για τα υψηλότερα)δεν μπορεί να μην αναλογιστούμε το προφανές.

Ό,τι κι αν κάνουν οι ιδιώτες επιχειρηματίες σε αυτή τη μορφή της οικονομίας δεν είναι αρκετό άν το ”κράτος” δεν βάλει το χέρι του να αλλάξει το πλαίσιο, τις συνθήκες, τους όρους του παιχνιδιού προς το καλύτερο, αποσυρόμενο ταυτόχρονα από το ρόλο του ”επιχειρηματία”.

Γι’αυτό άλλωστε και κάθε χρόνο η αγορά αναμένει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, γι αυτό και προ των δηλώσεων παίζονται τα σενάρια και δημιουργούνται οι -πολλάκις ανώφελες- προσδοκίες.

Το πραγματικό ερώτημα όμως δεν είναι τι θα εξαγγείλει ο κ. Σημίτης στη ΔΕΘ (με το δικό του βλέμμα στραμμένο στις... Δημοτικές Εκλογές) αλλά πότε θα ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις, πότε θα μπεί πραγματικά σε άλλη ρότα η οικονομία (και άρα η αγορά).

Ως τότε θα αρκεστούμε στις ”ελπίδες”, στα ρεπορτάζ για την 17η Νοέμβρη, που είναι πλέον ”σίριαλ” και στην παρακολούθηση των διαθέσεων των ξένων αγορών. Αν πάνε καλά, όλο και κάτι θα γίνει και για εμάς.

Αλλωστε όσοι δεν είναι τολμηροί πρέπει να είναι ολιγαρκείς.

Γ.Παπ.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.