Η ελληνική οικονομία γίνεται… καινούρια!

Η κρίση θα μπορούσε να αποτελέσει την αρχή για μια ριζική αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας. Αρκεί η νέα κυβέρνηση να προχωρήσει σε τολμηρές και αποτελεσματικές κινήσεις.

Η ελληνική οικονομία γίνεται… καινούρια!
Παραδοσιακά ξέραμε πως οι εξαγωγές της Ελλάδας αποτελούσαν περίπου το 30%-35% των εισαγωγών της.

Ένα μέρος μόνο της «τρύπας» του τεράστιου ελλειμματικού εμπορικού ισοζυγίου καλυπτόταν από το ισοζύγιο άδηλων συναλλαγών (έσοδα από τουρισμό, ναυτιλία κ.λπ.), ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι του καλυπτόταν από το εξωτερικό, μέσα κυρίως από τον δανεισμό του δημοσίου.

Ελάχιστα ποσά από το εξωτερικό ήρθαν τις τελευταίες δεκαετίες για τη δημιουργία ξένων άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα, ή για αγορά ακινήτων κ.λπ., οπότε έχουν «μόνιμο χαρακτήρα»…

Ζούσαμε δηλαδή για δεκαετίες ολόκληρες σε μια… ισορροπία τρόμου, που όμως δεν φόβιζε ούτε τους πολιτικούς (που συνέχιζαν τα ελλείμματα), ούτε τους επιχειρηματίες (που συνέχιζαν να επενδύουν), ούτε τους καταναλωτές (που συνέχιζαν να δανείζονται)…

Η τραγική αυτή εικόνα δείχνει να αλλάζει (βελτιώνεται) και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς την τελευταία διετία (από τα λίγα ευχάριστα της κρίσης…). Έτσι, το 2011, λόγω της αύξησης των εξαγωγών και της υποχώρησης των εισαγωγών, οι εξαγωγές αποτέλεσαν όχι το 30%, αλλά κάτι παραπάνω από το 50% των εισαγωγών (51,9%).

Έχουμε δηλαδή μπει σε μια φάση όπου θα κρατάμε πολύ περισσότερα χρόνια τα αυτοκίνητα και τις μοτοσικλέτες μας και θα καταναλώνουμε πολύ λιγότερα πολυτελή (και κατά βάση εισαγόμενα) προϊόντα.

Η θετική πορεία του 2011 συνεχίζεται και φέτος. Και όπως δείχνουν τα πράγματα, το πρώτο φετινό πεντάμηνο είχαμε άνοδο των εξαγωγών (με σαφή σημεία κοπώσεως) και πτώση των εισαγωγών, με αποτέλεσμα οι εξαγωγές να αναμένεται να ξεπεράσουν το 2012 το 60% των εισαγωγών!

Και αυτό παρά την αυξημένη φορολογία στα καύσιμα (αντικίνητρο για τις εξαγωγές), παρά τις απίστευτες οφειλές του δημοσίου προς τις εξαγωγικές εταιρείες, παρά τις δυσχέρειες του τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει τις ελληνικές εταιρείες, παρά…

Το ευχάριστο είναι πως οι προοπτικές για το μέλλον διαγράφονται θετικές, χωρίς να συνυπολογιστεί ο παράγοντας του κόστους εργασίας που βαίνει μειούμενος για τις εγχώριες επιχειρήσεις.

Όλα τα πολιτικά κόμματα, για παράδειγμα, δηλώνουν την ανάγκη να στηριχτεί και να αναπτυχθεί η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα (βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου) και όπως φαίνεται υπάρχει ιδιαίτερα πρόσφορο έδαφος για κάτι τέτοιο.

Ενδεικτική είναι η δήλωση του προέδρου της Ικτίνος Μάρμαρα Ευάγγελου Χαϊδά, ο οποίος προτίθεται να εκμεταλλευθεί τη γνώση που διαθέτει η εταιρεία του στην κινεζική αγορά προκειμένου να προωθήσει στη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου-πέρα από μάρμαρα- λάδι και κρασί από τη Ζάκυνθο.

«Συμμετείχαμε σε έκθεση στην Κίνα και πήραμε το μήνυμα ότι υπάρχει ενδιαφέρον για ελληνικά γεωργικά προϊόντα, αρκεί αυτά να πρόκειται για προστατευόμενα προϊόντα περιοχής και για κατοχυρωμένες ονομασίες», ανέφερε ο γνωστός επιχειρηματίας.

Για προϊόντα δηλαδή που συνεπάγονται και αυξημένα περιθώρια κέρδους από τη στιγμή όπου θα γίνει η κατάλληλη προετοιμασία.

Οικονομία αυτοδύναμη και υποσχόμενη

Στην ελληνική οικονομία δηλαδή φαίνεται πως δημιουργούνται τέτοιες προϋποθέσεις ώστε όταν αρχίσει να ανακάμπτει η παγκόσμια οικονομία (βλέπε περισσότερο εισερχόμενο τουρισμό) και όταν η ναυτιλία ξεφύγει από τον… ιστορικό πάτο στον οποίο έχει περιπέσει σήμερα να μπορούμε είτε να καλύπτουμε πλήρως το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μας (τουρισμός και ναυτιλία να ισοσκελίσουν το σχετικά μικρό έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου), είτε έστω να κλείνουμε το μεγαλύτερο ποσοστό της τρύπας.

Και το όποιο υπόλοιπο ποσοστό θα μπορούμε να το καλύπτουμε από τα «μόνιμου χαρακτήρα» κεφάλαια που θα έρχονται από το εξωτερικό, όπως π.χ. για ιδιωτικοποιήσεις, για αξιοποίηση ελληνικών περιουσιακών στοιχείων, για εξαγορές ελληνικών επιχειρήσεων κ.λπ.

Ακόμη και φέτος, όμως, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται να κυμανθεί γύρω στο 5% του ΑΕΠ (έναντι διψήφιου ποσοστού προ της κρίσης) και ελπίζεται ότι θα μεταβληθεί σε πλεόνασμα μετά το 2014!

Με ελεγχόμενο λοιπόν έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και με πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό (στόχος του 2013, ή και κατά ορισμένους μια πιθανή έκπληξη από το 2012), η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να θεωρηθεί κεφαλαιακά αυτοδύναμη και σταδιακά υποσχόμενη.

Προϋπόθεση βέβαια όλων αυτών είναι οι κινήσεις της νέας κυβέρνησης να αποδειχτούν τολμηρές και αποτελεσματικές, γιατί αλλιώς κινδυνεύει να εξαρθρωθεί πλήρως η παραγωγική μηχανή της οικονομίας και όλα τα προαναφερθέντα σχέδια να παραμείνουν σχέδια επί χάρτου.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v