”Καυτή πατάτα” και η Γενική;

Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι μια ιδιωτικοποίηση που είχε όλα τα ”φόντα” να εξελιχθεί με επιτυχία, κινδυνεύει να μετατραπεί σε φιάσκο, εξαιτίας της εμπλοκής πολιτικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Κι όμως, υπάρχει... ”καθαρή λύση”.

Δημοσιεύθηκε: 7 Ιανουαρίου 2004 - 09:53

του Γιώργου Παπανικολάου

Οι σημαντικότατες καθυστερήσεις που παρατηρούνται στις διαδικασίες ανάδειξης στρατηγικού επενδυτή στη Γενική Τράπεζα δεν αφήνουν πλέον αμφιβολίες ότι η υπόθεση έχει εμπλακεί σε πολιτικές σκοπιμότητες και συμφέροντα.

Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν προσφορές, οι οποίες σύμφωνα με όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες υπερκαλύπτουν τις ”προδιαγραφές” του διαγωνισμού (εκπλήσσοντας μάλιστα παράγοντες της αγοράς αναφορικά με τα προσφερόμενα τιμήματα), το Μετοχικό Ταμείο Στρατού δεν έχει ακόμη συνεδριάσει προκειμένου να προχωρήσει στη λήψη αποφάσεων, παρότι αρχικά είχε γνωστοποιηθεί ότι αυτό επρόκειτο να γίνει ήδη από τις 23 Δεκεμβρίου!

Τώρα λέγεται -ανεπίσημα- ότι κάποιες αποφάσεις ενδέχεται να ληφθούν ή έστω να δρομολογηθούν την προσεχή Παρασκευή.

Στο μεσοδιάστημα, βέβαια, συνεχείς ήταν οι πληροφορίες για παρασκηνιακές συνομιλίες μεταξύ εκπροσώπων του ”πωλητή” και ενός μόνον εκ των διαγωνιζομένων, της γαλλικής Societe Generale!

Και τούτο ενώ από την πλευρά των εργαζομένων στη Γενική (οι οποίοι, ας μην το ξεχνάμε, είναι και σημαντικοί μέτοχοι μειοψηφίας της τράπεζας, με ποσοστό άνω του 6% μέσω του Ταμείου τους) υπήρξαν ανοικτές καταγγελίες για την ύπαρξη ”ωμών πολιτικών παρεμβάσεων” υπέρ της γαλλικής υποψηφιότητας, προς υπουργούς, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Παρότι οι εργαζόμενοι έχουν προειδοποιήσει με κάθε τρόπο ότι δεν πρόκειται να δεχτούν την πώληση της Γενικής στους Γάλλους με αυτές τις μεθοδεύσεις, καθώς οι τελευταίοι δεν έχουν δώσει καμία εγγύηση για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας (τουναντίον, λένε οι εργαζόμενοι, πρόκειται να προχωρήσουν σε απολύσεις 500 ατόμων), ουδεμία επίσημη αντίδραση έχει υπάρξει.

Μόνον το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έσπευσε από την πλευρά του να διαψεύσει, ημιεπίσημα, μέσω δηλώσεων στελέχους του, οποιαδήποτε ”παρέμβαση” στη διαδικασία πώλησης, με την ”καυτή” μάλιστα... προσθήκη ότι ”καμία ιδιωτικοποίηση δεν έχει γίνει ως τώρα χωρίς διασφάλιση των θέσεων εργασίας”.

Κατόπιν αυτού, ο προϊστάμενος υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Γιάννος Παπαντωνίου (που ήταν υπουργός Οικονομίας όταν μια άλλη γαλλική τράπεζα έλαβε μερίδιο στην Εμπορική Τράπεζα, με μια συμφωνία για τις ”πτυχές” της οποίας ίσως θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε πολλά στο μέλλον) φέρει ακέραιο το βάρος της πολιτικής ευθύνης στην περίπτωση που ο διαγωνισμός οδηγηθεί, λόγω λανθασμένων χειρισμών, σε αδιέξοδο.

Την προοπτική άλλωστε αυτή, να κηρυχθεί ο διαγωνισμός ”άγονος”, έσπευσε πρόσφατα να αφήσει αρκούντως ανοικτή με δηλώσεις του ο ίδιος ο πρόεδρος του Μετοχικού Ταμείου Στρατού κ. Ρούσσος!

Έχουμε λοιπόν άλλη μια ”καυτή πατάτα” που θα μείνει στο τραπέζι για την επόμενη κυβέρνηση; Οι εξελίξεις δείχνουν ότι το ενδεχόμενο αυτό είναι πλέον ιδιαιτέρως πιθανό.

Για ποιο λόγο να συμβεί όμως κάτι τέτοιο όταν είναι πανθομολογούμενη, μεταξύ των τραπεζικών στελεχών της αγοράς, αλλά και παραγόντων του ΜΤΣ, η εκτίμηση ότι η Γενική Τράπεζα χρήζει μεγάλης κεφαλαιακής ενίσχυσης άμεσα κι ότι το ίδιο το ΜΤΣ δεν έχει κανένα συμφέρον αλλά ούτε και τη δυνατότητα να την αναλάβει εξ ολοκλήρου;

Μήπως για να επαναληφθεί η εμπειρία αντίστοιχων περιπτώσεων του παρελθόντος, κατά τις οποίες οι αναβολές στην πώληση ενός περιουσιακού στοιχείου του Δημοσίου οδήγησαν στη μερική ή και ολική απαξίωσή του;

Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ το ”φόντο” στο οποίο διεξάγεται ο διαγωνισμός είναι πλέον ευκρινέστατο. Ορισμένοι κυβερνητικοί κύκλοι προκρίνουν τη λύση της Societe Generale, επικαλούμενοι το διεθνές μέγεθός της, ενώ προφανέστατα προσβλέπουν στα όποια πολιτικά πλεονεκτήματα θα έχει η ”προσέλκυση” έστω και ΜΙΑΣ ξένης επένδυσης, όταν είναι πλέον εμφανές ότι η χώρα μας δεν έχει κατορθώσει να γίνει πόλος έλξης επενδύσεων από το εξωτερικό.

Από την άλλη όμως πλευρά υπάρχουν -και ορθώς- μια σειρά από εμπόδια στις επιδιώξεις τους. Ατυχώς για τους υποστηρικτές της, η γαλλική τράπεζα δεν προσφέρει τους οικονομικούς αλλά και τους ”κοινωνικούς” όρους που δίδονται από ανταγωνιστές της στη διαδικασία, με αποτέλεσμα να εγείρονται μείζονα θέματα νομικών, πολιτικών, αλλά και κοινωνικών αντιδράσεων.

Κοινώς μια ιδιωτικοποίηση που θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική οικονομική και πολιτική επιτυχία, δίνοντας ώθηση και στην αγορά, κινδυνεύει να εξελιχθεί είτε σε φιάσκο είτε σε ”σκάνδαλο”.

Ποια είναι η καθαρή λύση;

Αυτή που προσφέρει πάντα η ελεύθερη αγορά! Ας προχωρήσουν τάχιστα το ΜΤΣ και οι σύμβουλοί του σε μια διαφανή διαδικασία ανταγωνιστικής βελτίωσης των προσφορών, κι ας ”νικήσει” εκείνος που θα ανταποκριθεί με τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες των μετόχων της Γενικής και στα συμφέροντα αυτών.

Μόνον με τον τρόπο αυτό μπορεί να διασφαλιστεί πλήρως το ”δημόσιο συμφέρον”, τόσο με τη στενή ”κρατική” έννοια όσο και με την ευρεία έννοια, αυτή του συμφέροντος των μετόχων μιας εισηγμένης εταιρίας.

Και για να μην κρυβόμαστε, σημαντικό θα είναι και το πολιτικό όφελος από την προώθηση -επιτέλους- μιας γνήσιας ιδιωτικοποίησης αντί των συνηθισμένων ”μετοχοποιήσεων”, για τις οποίες κατά κόρον έχει κατηγορηθεί η κυβέρνηση.

Κάθε άλλη ”λύση” δεν θα αποτελεί παρά διαιώνιση συνηθισμένων πρακτικών του –μακρινού αλλά και πρόσφατου- παρελθόντος, σε μια περίοδο κατά την οποία το κυβερνών κόμμα εμφανίζεται να καταβάλλει μεγίστη προσπάθεια, ώστε να δείξει ”νέο πρόσωπο” στην κοινωνία, αιφνιδιάζοντας ως τώρα ευχάριστα και την αγορά.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.