Αποφασίζουμε και… διατάσσουμε!

Εν ριπή οφθαλμού η κυβέρνηση μέσω του υπεύθυνου υπουργού Εθνικής Οικονομίας αποφάσισε να γεμίσει ”ετσιθελικά” τη Σοφοκλέους με… ”Τράπεζες της Ελλάδος”. Και ο Βγενόπουλος έγινε ο πρώτος Έλληνας που κρίθηκε ”άξιος” να γίνει κατεπείγουσα νομοθετική ρύθμιση… ”εναντίον του”! Ζήτω η εταιρική διακυβέρνηση ”αλά ελληνικά”!

Αποφασίζουμε και… διατάσσουμε!
του Γιώργου Παπανικολάου

”Δεν γίνεται και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος”, λέει μία παροιμία, την οποία προφανώς η κυβέρνηση και ο υπουργός Οικονομίας αγνοούν.

Αφού πρώτα απώλεσαν ακόμη και αυτήν την καταστατική μειοψηφία του ΟΤΕ, την οποία βεβαίως αγόρασαν ιδιώτες επενδυτές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, τώρα αποφάσισαν ότι θέλουν να έχει η ίδια η κυβέρνηση τον πρώτο ρόλο, ακόμη και αν ΔΕΝ έχει… μετοχές σε μια ολόκληρη σειρά από θέματα στρατηγικής αλλά και τακτικής σημασίας.

Το ότι ο ΟΤΕ είναι η ”ταμπακέρα” της υπόθεσης δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυσης.

Ωστόσο, η διάταξη αυτή που ισχύει ”με την κατάθεσή της στη Βουλή” (κανονικότατο ”αποφασίζουμε και… διατάσσουμε”, δηλαδή) παίρνει σβάρνα και μια σειρά από άλλες εταιρίες δημόσιου ενδιαφέροντος, όπως είναι η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ, ο ΟΛΘ, ο ΟΛΠ κ.ά, ανάλογα με το πώς θα ”καπνίσει” στην κάθε κυβέρνηση.

Το περιβάλλον για τους ξένους επενδυτές άλλαξε με μία και μόνο κίνηση, μέσα σε μία μέρα - και χωρίς καμία προειδοποίηση. Εφεξής, όποιος επενδυτής θέλει περισσότερο από το 20% σε μία επιχείρηση στην οποία μετέχει το Δημόσιο θα πρέπει να λαμβάνει… άδεια.

Αλλά και αν ακόμη κάποιος ξένος επενδυτής πάρει άδεια και αποκτήσει την πλειοψηφία, πάλι είναι δέσμιος της κυβέρνησης σε μια σειρά από θέματα στρατηγικής και τακτικής σημασίας, ακόμη και σε άλλα όπως είναι η απόσχιση κλάδου.

Με λίγα λόγια, η έννοια της συνέλευσης ως κυρίαρχου οργάνου χάνει τη σημασία της σε εταιρίες στις οποίες το Δημόσιο έχει ενδιαφέρον, ακόμη και αν οι ιδιώτες κατέχουν την πλειοψηφία.

Η ”χρυσή μετοχή”, θεσμός που απέτυχε παταγωδώς στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης , επιστρέφει ”αλά ελληνικά” ως… ”χρυσή διάταξη”, ακόμη και χωρίς… μετοχή!

Απόλυτο και κυρίαρχο όργανο της εταιρίας στα πιο σημαντικά θέματα είναι πλέον ο… υπουργός Εθνικής Οικονομίας! Στα παλιά μας τα παπούτσια η συνέλευση.

Πιστεύετε ότι θα βρεθεί οποιοσδήποτε ξένος ”στρατηγικός επενδυτής” πρόθυμος να βάλει συνεταίρο στην… τσέπη του την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση και τα καπρίτσια της;

Το πιθανότερο είναι πως όχι.

Η αλλαγή πλεύσης σε σχέση με αυτά που άκουγαν ως τώρα οι ξένοι από τη χώρα μας είναι τεράστια. Η διάταξη αυτή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, καθιστώντας το κράτος εσαεί επικυρίαρχο μεγάλου μέρους της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς, ενώ η αιφνιδιαστική μορφή και επιβολή της παγιώνουν την αβεβαιότητα και την αμφιβολία για τις εκάστοτε προθέσεις αυτού του ”επικυρίαρχου”.

Υπάρχει κάποια πιθανότητα να εμφανιστεί ξένος επενδυτής για τον ΟΤΕ με αυτές τις διατάξεις; Ασφαλώς και όχι.

Η προσπάθεια που έκανε σχετικά πρόσφατα η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς. Και τότε δεν υπήρχε ούτε αυτή η απίστευτη διάταξη ούτε κάποια MIG που να έχει σχεδόν 20% και άρα να αποτελεί ”συνομιλητή” του οποιουδήποτε αγοραστή.

Τώρα πια οι πιθανότητες δεν είναι απλώς μηδενικές. Βρίσκονται κάτω από το μηδέν.

Ας δούμε όμως και μία άλλη πτυχή του θέματος. Λίγοι γνωρίζουν ότι η Τράπεζα της Ελλάδος αποσύρθηκε ”διακριτικά” από την οποιαδήποτε συμμετοχή της σε δείκτες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ακριβώς επειδή έχει ειδικό καταστατικό, το οποίο δίνει τεράστιες εξουσίες στο Δημόσιο.

Στην περίπτωση της ΤτΕ κάτι τέτοιο ήταν επιβεβλημένο, καθώς είναι η Κεντρική Τράπεζα μέσω της οποίας ασκείται η εποπτεία του τραπεζικού συστήματος κι όχι μία Εμπορική Τράπεζα.

Απλώς η εταιρία ΔΕΝ έπρεπε να είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο.

Το Δημόσιο όμως δεν έχει χρήματα να τη βγάλει κι έτσι η ΤτΕ παραμένει ”ολίγον εισηγμένη” κατά το ”ολίγον… έγκυος”.

Έτσι και στον ΟΤΕ το Δημόσιο όχι απλώς δεν ήθελε να βάλει χρήματα, ήθελε να πάρει και να ξαναπάρει χρήματα. Όπως και με όλες τις άλλες κρατικές εισηγμένες.

Κι έτσι τώρα που βρέθηκε στα δύσκολα απλώς αποφάσισε και… διέταξε.

Μόνο που με τον τρόπο αυτόν δημιουργεί πολλές ”Τράπεζες της Ελλάδος”, πράγμα παντελώς αντίθετο με την έννοια του χρηματιστηρίου.

Το πιο σημαντικό, όμως, ακόμη και στο σκέλος των εντυπώσεων που δημιουργούνται στην ξένη επενδυτική κοινότητα, είναι ότι ο αντίπαλος του κρατικού Δον Κιχώτη δεν έκανε κάποια απόπειρα επιθετικής εξαγοράς. Απλώς ζήτησε το στοιχειώδες.

Μειοψηφική εκπροσώπηση στο διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρίας στην οποία κατέχει μεγάλο ποσοστό ζήτησε η MIG. Και σε αντίθεση με οποιαδήποτε έννοια εταιρικής διακυβέρνησης, εισέπραξε απάντηση αρνητική και μία διάταξη για… πανωπροίκι.

Κατά την άποψη της κυβέρνησης, η εταιρική διακυβέρνηση έχει εφαρμογή μόνο στις αμιγώς ιδιωτικές εταιρίες. Όπου συμμετέχει το Δημόσιο όλα είναι καλώς καμωμένα και τα σκυλιά… δεμένα! Με… τσαμπουκά!

Μέλλει να αποδειχτεί αν έχει και η διεθνής επενδυτική κοινότητα την ίδια άποψη, ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι αυτή η διάταξη δεν θα καταλήξει όπως ο περίφημος πλέον ”βασικός μέτοχος” όταν περάσει την κρησάρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Y.Γ.: Όταν γινόταν η απεγνωσμένη προσπάθεια για την εξεύρεση στρατηγικού στον ΟΤΕ, η κυβέρνηση άφηνε να διαρρεύσει αριστερά - δεξιά ότι δεν υπάρχουν πλέον θέματα εθνικής ασφάλειας σε σχέση με τον ΟΤΕ. Τώρα αυτά προφανώς... βρέθηκαν.

Κάποιοι θα πλασάρουν αυτήν την άποψη και τότε θα έρθει η ώρα να μιλήσουμε γι’ αυτό που αποφεύγει ”όπως ο διάολος το λιβάνι” η κυβέρνηση.

Τη διαφορά μεταξύ υπηρεσιών και υποδομών.

Υ.Γ. 2: Επειδή πολλά ακούγονται για τη διάταξη που προωθεί η κ. Μέρκελ στη Γερμανία, καλόν είναι να γνωρίζουμε τα εξής:

Η διάταξη αυτή που προωθείται -ΔΕΝ ισχύει ακόμη- αφορά σε κρατικά κεφάλαια και κρατικές εταιρίες άλλων χωρών (ρωσικά κυρίως στην περίπτωση της Γερμανίας, που φοβάται επέλαση της Gazprom στις ενεργειακές επιχειρήσεις της χώρας), κι όχι σε ιδιωτικές εταιρίες που εδρεύουν μάλιστα στη χώρα αναφοράς, έχουν μεγάλη μετοχική διασπορά και είναι... εισηγμένες στο χρηματιστήριο της ίδιας της χώρας!


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v