Αμερικανίδες superstars και ελληνική κλωστοϋφαντουργία

Σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών και μεγάλων διεθνών ευκαιριών, εμείς εξακολουθούμε να θεωρούμε τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο «τελειωμένο» και να τον ταυτίζουμε με τον γνωστό αείμνηστο επιχειρηματία...

Αμερικανίδες superstars και ελληνική κλωστοϋφαντουργία
Τώρα που η Ελλάδα φαίνεται να κερδίζει μέρα με τη μέρα το στοίχημα της δημοσιονομικής σταθερότητας, όλοι συμφωνούν πως θα πρέπει να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην οικονομική ανάπτυξη.

Όλοι επίσης συμφωνούν πως η χώρα θα πρέπει να στραφεί σε τομείς όπου έχει συγκριτικό πλεονέκτημα και σε προϊόντα που μπορούν είτε να πουληθούν στο εξωτερικό, είτε να υποκαταστήσουν υπάρχουσες εισαγωγές.

Υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν ότι μια πολύ σημαντική πηγή ανάπτυξης μπορεί να προέλθει από τον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας: «Αν καταφέρουμε να μετατρέπουμε το βαμβάκι που πουλάμε σε ρούχα, τότε θα μπορέσουμε να αυξήσουμε το παραγόμενο προϊόν μας έως και κατά είκοσι φορές!» υποστηρίζει γνωστός παράγοντας της αγοράς.

Αρκεί να επεκτείνουμε την παραγωγική αλυσίδα από το χωράφι που είναι σήμερα στο νηματουργείο, στο βαφείο, στο πλεκτήριο, και φυσικά στα ράφια των καταστημάτων του εσωτερικού και του εξωτερικού. Σημαντικές δουλειές επίσης θα μπορούσαν να γίνουν και στο μαλλί.

Μπορεί όμως πραγματικά η χώρα να τα καταφέρει όλα αυτά όταν οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις του κλάδου είναι έντονα στριμωγμένες, όταν οι τραπεζίτες θεωρούν τον κλάδο τελειωμένο και οι επενδυτές ταυτίζουν την ελληνική κλωστοϋφαντουργία με τον γνωστό αείμνηστο επιχειρηματία που επιδιδόταν σε χρηματιστηριακά παιχνίδια;

Απέναντι πάντως σ' όλα αυτά, θα μπορούσε κάποιος να αντιπαραθέσει στοιχεία από τις δραματικές αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο και που προφανώς θα πρέπει να παρακολουθούμε και να αναλύουμε.

Τα νέα δεδομένα

Μια πρώτη εξέλιξη είναι ότι το πλέξιμο και το κέντημα επανέρχονται στη μόδα, ό,τι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει για τις ελληνικές εταιρείες στο κομμάτι των εγχώριων πωλήσεων, αλλά και των εξαγωγών.

Μπορεί στην Ελλάδα να παρατηρούμε τώρα τελευταία πολλές γυναίκες να θυμούνται το... βελονάκι λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά στο εξωτερικό η τάση είναι πολύ πιο έντονη και δεν σχετίζεται με τη στενότητα χρημάτων.

Ενδεικτικό είναι ξένο δημοσίευμα με τίτλο «Μεγάλο ενδιαφέρον για το πλέξιμο και το κέντημα» (Knitting and crocheting are hot) με πρόταξη: «Το κάνει η Julia Roberts, όπως επίσης η Vanna White, η Cameron Diaz, η Sarah Jessica Parker, η Daryl Hannah, η Hilary Swank, η Julianna Margulies και πολλές άλλες. Το πλέξιμο και το κέντημα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τους χόμπι, αλλά αυτά τα χειροτεχνήματα δεν είναι μόνο για τις celebrities. Μάθε γιατί οι εικοσάχρονες και οι τριαντάχρονες το γυρίζουν στο πλέξιμο και στο κέντημα, εντασσόμενες σε 38 εκατομμύρια καταναλωτές, που αρέσκονται στο να κάνουν τα δικά τους χειροτεχνήματα».

Το ίδιο δημοσίευμα μάλιστα επικαλείται έρευνα που έγινε, σύμφωνα με την οποία οι κυριότεροι λόγοι που προσελκύουν τις νέες κοπέλες είναι κατά σειρά η δημιουργικότητα, η διατήρηση των χεριών σε απασχόληση, το να κάνει κάποιος δώρα, αλλά και η αντιμετώπιση του άγχους...

Μια δεύτερη εξέλιξη είναι η παρατηρούμενη στροφή προς την ευρωπαϊκή κλωστοϋφαντουργία καθώς:

• Βασική προτεραιότητα πλέον της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η έμφαση στη βιομηχανική παραγωγή.

• Ειδικότερα για την κλωστοϋφαντουργία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζοντας τη σηµασία της, δροµολογεί δράσεις για το 2014 και για το µέλλον προς όφελος των μικρομεσαίων, µε στόχο νέα προϊόντα υψηλότερης προστιθέµενης αξίας και τη διατήρηση του κλάδου.

• Παρατηρείται τάση για επιστροφή στην ευρωπαϊκή παραγωγή κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης, η οποία βασίζεται στο ότι η αγορά ζητάει γρήγορες παραδόσεις (fast fashion). Λόγω γεωγραφικής θέσης µόνο η Ευρώπη µπορεί να ανταποκριθεί άµεσα. Παράδειγµα, µεγάλος κατασκευαστής ρούχων παράγει 26 collections ανά έτος µε διάρκεια για κάθε μία 14 ηµέρες (διαπίστωση εισηγμένης εταιρείας στο Χ.Α.)!

• Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ενδιαφέρον Αμερικανών επενδυτών να ανοίξουν μονάδα παραγωγής νήματος υψηλής ποιότητας στο Μάνστεστερ, με μαλλί που θα προμηθεύονται από τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία και από ζώα που θα έχουν μεγαλώσει με ειδικές συνθήκες!

Ειδικότερα για την Ελλάδα, φημολογείται πως ιταλικές εταιρείες ένδυσης ενδιαφέρονται και αναζητούν να εξαγοράσουν κλειστές ελληνικές μονάδες στη Βόρεια Ελλάδα, με βασικό κίνητρο το χαμηλό κόστος εργασίας. Να σημειωθεί πως το κόστος εργασίας στη χώρα μας σήμερα είναι ίσως και το 1/3 αυτού της Βόρειας Ιταλίας.
Επίσης, παράγοντες όπως η διολίσθηση του ευρώ και η σταδιακή μείωση στο ενεργειακό κόστος και στα επιτόκια θα μπορούσαν να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών εταιρειών.

Σε κάθε περίπτωση, σήμερα απέχουμε... μίλια από το να θεωρηθεί η ελληνική κλωστοϋφαντουργία υποσχόμενος κλάδος που μπορεί μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια να συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Ωστόσο, το μόνο βέβαιο είναι πως οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες και η Πολιτεία θα πρέπει να εξετάσουν με πολύ διαφορετικό μάτι έναν κλάδο που επί δεκαετίες αποτέλεσε τη λοκομοτίβα της ελληνικής βιομηχανίας.

Και που ενδεχομένως να προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες στο μέλλον για όσους εκμεταλλευθούν τις νέες τάσεις που διαμορφώνονται.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v