Ο έλεγχος του πολιτικού χρήματος και η υποκρισία…

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων εξέδωσε την απόφαση Δ15Β 1045826 ΕΞ 12/03/2014 περί θεώρησης βιβλίων και εισιτηρίων εκδηλώσεων όσων μετέχουν στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Με αυτήν επιβάλλει σε όλους τους περιφερειακούς και δημοτικούς συνδυασμούς να θεωρούν διπλότυπα εισιτήρια εκδηλώσεων και ειδικό βιβλίο (εσόδων – εξόδων) στις κατά τόπους Δ.Ο.Υ. Η απόφαση δεν αφορά (εξαιρούνται ως πιο τίμιοι;) τα κόμματα και τους υποψήφιους που συμμετέχουν στις ευρωεκλογές.

Όπως αναφέρει και η απόφαση, παρότι «από 1.1.2014, οι αρμόδιες Δ.Ο.Υ. δεν θεωρούν οποιοδήποτε φορολογικό βιβλίο και στοιχείο που προβλέπεται από τις διατάξεις του Κ.Φ.Α.Σ. και των αποφάσεων που έχουν εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση αυτού ή του προϊσχύσαντος Κ.Β.Σ. (Π.Δ. 186/1992), καθώς και του ν. 1809/1988, περί φορολογικών μηχανισμών», οι υπάλληλοι στις εναπομείνασες Δ.Ο.Υ. θα λαδώσουν τις μηχανές θεώρησης και θα αρχίσουν πάλι να τρυπάνε χαρτιά (βιβλία και διπλότυπα μπλοκάκια).

Προφανώς με το σύστημα της θεώρησης, τη γραφικότητα και την αναποτελεσματικότητα του οποίου σχολιάζαμε δεκαετίες, και το οποίο καταργήθηκε με τη βοήθεια (ή όπως αλλιώς θέλετε να τη χαρακτηρίσετε) της τρόικας, κάποιοι στην κυβέρνηση πιστεύουν(;) ότι θα ελέγξουν τη ροή του πολιτικού χρήματος των τοπικών αρχόντων.

Ανοίγοντας μία παρένθεση: η θεώρηση καταργήθηκε από 1η/1/2014 για τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες μόνο ως προς την πιο βάρβαρη μορφή της που είναι το σφράγισμα και η διάτρηση, ενώ έχει παραμείνει στην ηλεκτρονική εκδοχή της σήμανσης των φορολογικών μηχανισμών και μέσω διατάξεων περί ταμειακών μηχανών, κάτι που συνεχίζει να αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στην ανάπτυξη χιλιάδων επιχειρήσεων στην Ελλάδα.

Η απόφαση περί θεώρησης μπορεί να μη στηρίζεται στον ΚΦΑΣ, αλλά νομιμοποιείται από άλλο νόμο (ν. 3870/2010). Αυτό σημαίνει πως παρότι η θεώρηση απέτυχε να μειώσει τη φοροδιαφυγή, για κάποιον ανεξήγητο λόγο θα βοηθήσει στη διαφάνεια των εκλογικών δαπανών.

Από τη στιγμή όμως που ξεπεράστηκε ο παραλογισμός θεώρησης των βιβλίων κάθε παλαβή ιδέα είναι ανεκτή. Βάσει της ίδιας απόφασης «ορίζεται ότι οι συνδυασμοί μπορεί να διαθέτουν διπλότυπα εισιτήρια εκδηλώσεων. Κάθε διπλότυπο εισιτήριο αριθμείται και θεωρείται από τη Δ.Ο.Υ. της έδρας της περιφέρειας ή του οικείου δήμου, στο στέλεχος δε αυτού αναγράφονται το ονοματεπώνυμο, το πατρώνυμο, ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) και ο Αριθμός Δελτίου Ταυτότητος (Α.Δ.Τ.) ή ο αριθμός διαβατηρίου του προσώπου στο οποίο διατίθεται..

Αν αναρωτιέστε ποιος θα εφαρμόσει ή θα ελέγξει τα παραπάνω, η απάντηση βρίσκεται ακριβώς στο ανεφάρμοστο. Κανείς δεν θέλει να μπλέξει και αν στο μέλλον κάτι χρειάζεται να διασταυρωθεί θα ψάχνουμε σε τρύπια βιβλία με στρογγυλές σφραγίδες για ντεκόρ. Στην εποχή των διαδικτυακών πληρωμών (όπως τίμια ψάχνει να βρει τη λύση το κόμμα του Θεοδωράκη) κάποια μυαλά έχουν μείνει στα στελέχη και στα διπλότυπα θεωρημένα μπλοκάκια.

Η απόφαση του ΓΓΔΕ συνεχίζει με συνέπεια την υποκριτική τακτική του πολιτικού μας συστήματος που νομοθετεί βαρύγδουπες κενής εφαρμογής διατάξεις περί ελέγχου της χρηματοδότησης των πολιτικών, όταν όλοι γνωρίζουμε (ή τουλάχιστον υποψιαζόμαστε) τις πραγματικές διαδρομές του χρήματος.

Τα τελευταία χρόνια, όπου η κρίση έσπασε τα φρένα της προστασίας, είτε ήρθαν από το εξωτερικό αποδείξεις χρηματισμού πολιτικών είτε κάποιοι/ες εισαγγελείς που πήραν στα σοβαρά τον ρόλο τους μας εξέπληξαν ευχάριστα. Οι πολιτικοί που -αναγκαστικά- ομολόγησαν την αποδοχή των χρημάτων λένε ότι παρέδωσαν τα λεφτά σε κομματικούς ταμίες (που τους διαψεύδουν), ενώ οι υπόλοιποι κάνουν απλώς τον τρελό. Μπορούν, γιατί κανείς μας δεν πέφτει από τα σύννεφα και η οργή είναι ελεγχόμενη.

Η (ηθελημένη) αποτυχία του πολιτικού συστήματος να αυτοελεγχθεί όσον αφορά τη χρηματοδότησή του έχει αποδειχθεί και με τις δηλώσεις πόθεν έσχες των βουλευτών και άλλων υπόχρεων προσώπων. Η άρρωστη αυτή κατάσταση οδήγησε την τρόικα να υποβάλει στην κυβέρνηση προτάσεις για θεσμικές αλλαγές για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, με σκοπό να ελεγχθεί το μαύρο χρήμα ή ο χαριστικός δανεισμός τους από τις τράπεζες, ξεπερνώντας κάθε όριο αρμοδιότητας.

Οι ιθαγενείς είμαστε εθισμένοι σε τέτοιες υποκριτικές τακτικές και - ο χειρότερο- απολύτως πεπεισμένοι ότι κάποια σημαντικά θεσμικά πλαίσια δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ σε αυτήν τη χώρα. Τουλάχιστον ας μην σταματάμε να ασκούμε κριτική.

Όσο αντέχουμε.

* Ο κ. Κωνσταντίνος Μαρκάζος είναι οικονομολόγος.