Φορολογία ακινήτων: Περάστε από το Δήμο σας!

Παράγοντες της αγοράς πιστεύουν πως τόσο οι συντελεστές φορολόγησης, όσο και η είσπραξη των φόρων στα ακίνητα δεν θα πρέπει να είναι δουλειά της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά των καλλικρατικών δήμων.

Με ενδιαφέρον αναμένεται το τελικό περιεχόμενο του νόμου για τη φορολογία των ακινήτων, μετά τις ενστάσεις που υπέβαλαν βουλευτές και φορείς.

Ανεξάρτητα πάντως από τις όποιες αλλαγές τελικά γίνουν, κοινή συνισταμένη των παραγόντων της αγοράς είναι ότι:

Πρώτον, η κυβέρνηση διευρύνει τη φορολογική βάση και αποφεύγει διατάξεις που θα καθιστούσαν τον νόμο έντονα αντιαναπτυξιακό (π.χ. προοδευτική φορολογία ανά ιδιοκτήτη και όχι ανά αξία ακινήτου). Αυτή είναι η σχετικά θετική πλευρά του νόμου.

Και δεύτερον, έχει καθαρά εισπρακτικό περιεχόμενο και η φορολόγηση γίνεται εν πολλοίς με «οριζόντιο» τρόπο, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη πολλά πράγματα γύρω από την εύλογη αξία του ακινήτου, άρα και γύρω από τη δίκαιη φορολόγησή του.

Το όλο θέμα ωστόσο έφερε στην επικαιρότητα και μια εναλλακτική άποψη ορισμένων παραγόντων της αγοράς σχετικά με τον τρόπο φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, που λέει πως τόσο ο καθορισμός των φορολογικών συντελεστών, όσο και η είσπραξη των φόρων των ακινήτων θα πρέπει να είναι αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης, δηλαδή των καλλικρατικών δήμων.

Αντί δηλαδή οι ΟΤΑ να είναι δέσμιοι της εκάστοτε κρατικής χρηματοδότησης, να τους εκχωρηθεί από την κεντρική διοίκηση το ζήτημα της φορολόγησης των ακινήτων που ανήκουν στην περιοχή τους (και ενδεχομένως κάποιοι άλλοι φόροι).

Κανείς δεν θέλει να βλέπει τους δημάρχους-επαίτες στα κανάλια των τηλεοράσεων και από την άλλη πλευρά κανείς δεν θέλει να ακούει πως κάθε τόσο τις μεγάλες τρύπες των Δήμων καλείται να τις καλύψει όπως-όπως ο κρατικός προϋπολογισμός.

Άρα, η εκχώρηση ενός τέτοιου φόρου (και ενδεχομένως και άλλων) να αποτελεί μια δίκαιη συναλλαγή μεταξύ ΟΤΑ και κεντρικής εξουσίας.

Πέραν όμως αυτού, υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους θα ήταν καλύτερο -σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις ορισμένων παραγόντων της αγοράς- να αναλάβουν το ζήτημα της φορολογίας των ακινήτων οι Δήμοι.

Πρώτον, γιατί οι Δήμοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα από την κεντρική κυβέρνηση τα συγκεκριμένα ακίνητα που βρίσκονται εντός των ορίων τους, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και την αξία τους. Μπορούν επίσης να κατανοήσουν καλύτερα τις όποιες ενστάσεις και αντιδράσεις διατυπωθούν από την πλευρά των κατοίκων.

Δεύτερον, γιατί οι Δήμοι έχουν ήδη υπό την εποπτεία τους τις υπηρεσίες πολεοδομίας.

Τρίτον, συμφέρει τους ιδιοκτήτες οι φόροι να πληρώνονται στους Δήμους, γιατί με τη σειρά τους οι τελευταίοι θα υλοποιήσουν επενδύσεις στην περιοχή, με μακροχρόνιο αποτέλεσμα την άνοδο της αξίας του ακινήτου. Κάτι τέτοιο θα ωφελήσει και τον Δήμο και τους ιδιοκτήτες.

Τέταρτον, γιατί κάθε Δήμος θα έχει την ευελιξία να επιβάλει τους δικούς του φορολογικούς συντελεστές: χαμηλούς αν θέλει να προσελκύσει επενδύσεις και κατοίκους στα όριά του και υψηλούς αν πιστεύει πως έχει την ανταγωνιστική δυνατότητα να κάνει κάτι τέτοιο.

Και πέμπτον, γιατί ο φορολογούμενος θα έχει το δικαίωμα να ελέγξει αποτελεσματικότερα τους τοπικούς άρχοντες για το κατά πόσον αξιοποίησαν αποδοτικά και χρηστά τους φόρους που επέβαλαν στο ακίνητό του.