Οικονομία: Με… αέρα δεν βάφονται αβγά!

Ο μεγάλος ρόλος που μπορεί να παίξει η ψυχολογία στην διαμόρφωση της οικονομικής πραγματικότητας μπορεί να αποδειχτεί όχι μόνο από τις δηλώσεις των ειδικών (πχ στέλεχος μεγάλου εμπορικού κέντρου διαπίστωσε έντονη συσχέτιση αριθμού επισκεπτών και περιεχομένου των δελτίων ειδήσεων), αλλά και από τα ίδια τα νούμερα.

Χθες λοιπόν, είχαμε τη δημοσίευση από την ΕΛΣΤΑΤ της πορείας του ΑΕΠ κατά το πρώτο τρίμηνο: -5,6%, με την καταναλωτική δαπάνη να υποχωρεί κατά 8,3% και τις επενδύσεις πολύ περισσότερο.

Όσο και αν δεχτούμε πως οι επιπτώσεις από την κυπριακή περιπέτεια επηρέασαν αρνητικά, όσο και αν συνεκτιμήσουμε ότι μεγάλο μέρος της εποχικότητας των πωλήσεων του Πάσχα έπεσαν φέτος τον Απρίλιο και όχι το Μάρτιο, η αλήθεια είναι πως η πτώση του ΑΕΠ συνέχισε να είναι πολύ μεγάλη.

Μάλιστα, αν δεν ήταν και η μείωση του εμπορικού ισοζυγίου (μείωση εισαγωγών λόγω... άδειας τσέπης) η πτώση του ΑΕΠ θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη.

Πάμε τώρα από την άλλη πλευρά να δούμε το αν και κατά πόσο η βελτίωση της ψυχολογίας κατά τους τελευταίους μήνες, επηρέασε την αγορά από τον Απρίλιο και μετά.

Στην αγορά του αυτοκινήτου είδαμε για πρώτη φορά το Μάιο μικρή άνοδο πωλήσεων σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό μήνα.

Επίσης, ίδια τάση παρατηρείται τους τελευταίους μήνες και στην αγορά των ηλεκτρικών συσκευών, όπως μας διαμηνύουν στελέχη του κλάδου.

Στο χώρο των ασφαλειών επίσης, παρατηρείται τάση βελτίωσης από μήνα σε μήνα, καθώς μετά το -21,5% του Ιανουαρίου πήγαμε στο -14,1% του πρώτου διμήνου, στη συνέχεια στο -13,3% του πρώτου τριμήνου για να φτάσουμε στο -12,2% του πρώτου τετραμήνου. Τον Απρίλιο μάλιστα, η παραγωγή του κλάδου ζημιών έπιασε την αντίστοιχη περυσινή.

Όλα αυτά βέβαια μπορεί να είναι ευχάριστα, αλλά ταυτόχρονα είναι και εύκολα αναστρέψιμα. Γιατί το κλίμα αισιοδοξίας γρήγορα μπορεί να μετατραπεί σε κλίμα απαισιοδοξίας και το ποτήρι από μισογεμάτο να δείχνει μισοάδειο.

Ιδίως αν φανεί πως η κυβέρνηση είτε χαλαρώνει τις προσπάθειές της, είτε αδυνατεί να αντιμετωπίσει με επάρκεια τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά της (πχ ιδιωτικοποιήσεις, φορολογικά έσοδα).

Από μόνη της λοιπόν, η αισιοδοξία δεν αρκεί για να φέρει την ανάκαμψη στην πραγματική οικονομία. Με αέρα... δεν βάφονται αβγά!