Krugman: H EKT είχε τη λύση για το πρόγραμμα

Το λάθος των πολλαπλασιαστών στην Ελλάδα και η θέση των κεϊνσιανών. Τι δεν έκανε η ΕΚΤ για να βάλει το πρόγραμμα σε σωστή τροχιά. Ποια είναι η σύγκριση του Grexit με αυτό που τελικά έγινε, αναρωτιέται ο Paul Krugman.

Δημοσιεύθηκε: 6 Ιουνίου 2013 - 12:58

Krugman: H EKT είχε τη λύση για το πρόγραμμα

Το ΔΝΤ δημοσιοποίησε μια σχετικά αξιοσημείωτη αυτοκριτική αναφορικά με την πολιτική για την Ελλάδα. Με μια πρώτη ανάγνωση, η έκθεση φαίνεται να υποδηλώνει δύο βασικές αποτυχίες από την πλευρά του ΔΝΤ: απέτυχε να παραδεχθεί από νωρίς ότι η Ελλάδα πολύ απλά δεν μπορούσε να αποπληρώσει πλήρως το χρέος της και υποτίμησε σε πολύ μεγάλο βαθμό την οικονομική ζημιά που θα επέφερε η λιτότητα, γράφει ο Paul Krugman.

Και τα δύο λάθη ήταν, μπορώ να πω, πασιφανή από τότε. Το σχέδιο της τρόικας ήταν ξεκάθαρα μη ρεαλιστικό –και σχεδόν όλοι εμείς από την πλευρά των κεϊνσιανών προειδοποιούσαμε έντονα ότι οι πολλαπλασιαστές που υπολογίζονταν από κανονικές περιόδους ότι θα αντιστάθμιζαν τη νομισματική πολιτική ήταν ιδιαίτερα παραπλανητικοί για τη δημοσιονομική πολιτική υπό τις τρέχουσες συνθήκες.

Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το ΔΝΤ ήταν καλύτερο από την υπόλοιπη τρόικα, με την ΕΚΤ ειδικότερα να "χάφτει" στην ουσία τη φαντασίωση της επεκτατικής λιτότητας.

Τι θα μπορούσε να γίνει - τι θα έπρεπε να γίνει διαφορετικά; Η έκθεση εν ολίγοις παραδέχεται ότι ο πόνος θα ήταν λιγότερος εάν η απομείωση του χρέους γινόταν από την αρχή, όμως απορρίπτει την ιδέα πιο σταδιακής προσαρμογής με το σκεπτικό ότι τότε δεν θα γινόταν διαθέσιμη η χρηματοδότηση.

Όμως, αν είμαστε πρόθυμοι να φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίον η τρόικα θα ήταν πρόθυμη να παραδεχθεί το 2010 ότι ήταν απαραίτητη μια μεγάλη απομείωση του χρέους, γιατί να μη φανταστούμε επίσης πως σε αυτόν τον κόσμο η ΕΚΤ θα ήταν πρόθυμη από την αρχή να στηρίξει το κρατικό χρέος όπως και τελικά άρχισε να πράττει μετά από χρόνια;

Νομίζω πως είναι δυνατόν να φανταστούμε ένα ελληνικό πρόγραμμα που ξεκίνησε με μεγάλη απομείωση χρέους, επέβαλε επώδυνη, αλλά όχι καταστροφική λιτότητα, σε αντάλλαγμα σημαντικά δάνεια-γέφυρες από την ΕΚΤ, και στο οποίο η Ελλάδα επέστρεψε στις αγορές το 2012 ή κάπου εκεί.

Εντάξει, αυτό δεν θα γινόταν πολιτικά, και ίσως αν γινόταν το τίμημα να ήταν κοινωνικά καταστροφικό. Όμως σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να αναρωτηθούμε εάν άξιζε να προσπαθούμε να διατηρήσουμε την Ελλάδα στο ευρώ. Το Grexit θα ήταν άσχημο, και θα συνεχίσει να είναι άσχημο εάν συμβεί στο μέλλον.

Όμως, σε σύγκριση με αυτά που πραγματικά έγιναν...

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.