Η Εμπορική και ”η τιμή των όπλων”!

Η έκβαση της πώλησης της Εμπορικής, σε μεγάλο βαθμό, προδιαγράφηκε πριν από... έξι χρόνια. Κι αν ορισμένα συμφέροντα ρισκάρισαν μήπως πετύχουν μια ανατροπή, το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ το γνώριζαν εξαρχής. Το μόνο που ”παιζόταν” στην περίπτωση της Εμπορικής ήταν... ”η τιμή των όπλων”. Γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου.

Δημοσιεύθηκε: 25 Ιουλίου 2006 - 07:54

του Γιώργου Παπανικολάου

H χθεσινή δήλωση - προειδοποίηση Αλογοσκούφη προς ”κερδοσκόπους” για τη μετοχή της Εμπορικής δεν ήταν αναίτια. Για μεγάλο διάστημα γύρω από αυτή τη μετοχή παίχτηκε ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι, χωρίς όμως ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Και τώρα είναι η ώρα της επιστροφής στην πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα είναι ότι μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, η Credit Agricole, έχει αποκτήσει από το 2000 -με μια στρατηγική συμφωνία που έκλεισε ο κ. Παπαντωνίου ως υπουργός του ΠΑΣΟΚ και υλοποίησε ο κ. Στουρνάρας ως πρόεδρος της Εμπορικής- όχι απλώς ένα σημαντικό ποσοστό της Εμπορικής (που έφτασε ως το 11% και είναι τώρα περίπου 8,9%), αλλά και κοινές θυγατρικές, καθώς και εκπροσώπηση στο διοικητικό συμβούλιο της ελληνικής τράπεζας.

Από την αρχή, λοιπόν, είτε αρέσει είτε όχι, οι όποιοι πιθανοί ενδιαφερόμενοι, ξένοι και Έλληνες, γνώριζαν ότι η C.A. διαθέτει εξαιρετικά σημαντικά πλεονεκτήματα. Ξέρει την τράπεζα και τα προβλήματά της (περιλαμβανομένου και του Ασφαλιστικού) ”από μέσα” και είναι ήδη μέτοχος με ποσοστό αυξημένης μειοψηφίας.

Κι ακόμη, έχει τεράστια ρευστότητα και μέγεθος που της επιτρέπουν να κάνει μια προσφορά για το 100%, εξ ολοκλήρου τοις μετρητοίς, χωρίς να κάνει αύξηση κεφαλαίου και χωρίς ”δεύτερες σκέψεις”.

Στην πράξη, λοιπόν, η ”ακριβή” (από πλευράς τιμήματος που καταβλήθηκε τότε από την Credit Agricole) αλλά ”λεόντειος” (ως προς τους όρους που περιελάμβανε) συμφωνία που έγινε επί ΠΑΣΟΚ έχει σε μεγάλο βαθμό προδιαγράψει και την έκβαση των εξελίξεων που παρακολουθούμε.

Οι Γάλλοι ήξεραν ότι βάζοντας τόσο γερά ”πόδι” στην Εμπορική, ασχέτως αν πλήρωναν σε τιμές του… 2000, έβαζαν προσημείωση στη μελλοντική αποκρατικοποίηση της τράπεζας. Κι έτσι έγινε.

Η παρεμβολή επενδυτικών οίκων που ανέβαζαν τον πήχη (με τιμές-στόχους και τοποθετήσεις χαρτοφυλακίων) για την Εμπορική λίγη σημασία είχε για το τελικό αποτέλεσμα. Διότι σε οποιαδήποτε αγορά η αξία ενός ”αγαθού” προς πώληση είναι τελικά τόση όση νομίζουν ότι είναι οι υποψήφιοι αγοραστές του.

Για ένα μικρό διάστημα η παρεμβολή της Τράπεζας Κύπρου (που ως αποδείχθηκε μάλλον δεν ήταν ένα λεπτομερώς προσχεδιασμένο εγχείρημα, αλλά περισσότερο μια ”αντανακλαστική” κίνηση) δημιούργησε κάποιες προσδοκίες.

Και το Δημόσιο ήταν υποχρεωμένο να ”σιγοντάρει” μήπως και αυξηθεί το τίμημα, παρότι επί της ουσίας ήθελε κι εκείνο την Credit Agricole, για να ενισχύσει τον τραπεζικό ανταγωνισμό στην οικονομία.

Οι περί των Κυπρίων προσδοκίες ήταν λοιπόν εξαρχής ”τραβηγμένες από τα μαλλιά” και πριν ακόμη καταρρεύσουν είχε καταστεί προφανές ότι δεν αποτελούσαν τίποτα περισσότερο παρά ένα μοχλό πίεσης για βελτίωση του τιμήματος από την πλευρά των Γάλλων.

Γι’ αυτό και η τιμή της μετοχής διολίσθησε από τα 27-27,5 ευρώ, στα οποία κάποιοι την είχαν... ”σταθεροποιήσει”, στην περιοχή των 25 ευρώ μόλις έφυγε από τη μέση ο... ”λαγός”.

Αν πραγματικά η αγορά θεωρούσε ότι ένα τίμημα στη περιοχή των 23,5-25 ευρώ είναι χαμηλό, τότε κάποιοι μεγάλοι επενδυτές του εξωτερικού θα έσπευδαν να σηκώσουν τον πήχη αγοράζοντας μετοχές της Εμπορικής, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει στο τραπέζι ή όχι η προσφορά της Κύπρου.

Γιατί δεν το πράττουν; Μάλλον διότι και εκείνοι ΔΕΝ πιστεύουν ότι η ”δίκαιη αξία” της Εμπορικής βρίσκεται υψηλότερα.

Το μόνο που μένει τώρα είναι να δούμε αν ο κ. Αλογοσκούφης θα καταφέρει να πετύχει ένα έστω λίγο υψηλότερο τίμημα ”για την τιμή των όπλων”. Διότι άλλο λόγο να βελτιώσουν το τίμημα οι Γάλλοι δεν έχουν, παρά μόνο την απόσταση που χωρίζει την προσφορά τους από την τιμή στο ”ταμπλό”, κι αυτό για λόγους εντυπώσεων.

Οι εντυπώσεις όμως ενδιαφέρουν την κυβέρνηση, έστω κι αν ο προκάτοχος του σημερινού υπουργού Οικονομίας, ο κ. Χριστοδουλάκης, ζήταγε παλιότερα μόλις... 13 ευρώ για να δώσει την Εμπορική.

Κι αυτό γιατί το πολιτικό παιχνίδι δεν παίζεται με τους αυστηρούς τεχνοκρατικούς όρους με τους οποίους παίζεται το χρηματοοοικονομικό.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.