«Οι άνθρωποι μπορούν να διαχειριστούν τον εαυτό τους, αν τους αφήσεις», τονίζει ο Ρίτσαρντ Τέμπλαρ, γνωστός μάνατζερ και συγγραφέας, καταρρίπτοντας έναν μύθο. Αυτόν που λέει ότι ο ηγετικός μάνατζερ πρέπει να μπορεί να διοικεί ανθρώπους και ότι η επιτυχία των ανθρώπων κάνει τον πετυχημένο μάνατζερ.
Όχι, γράφει ο Ρ. Τέμπλαρ. Το μόνο που χρειάζεται ο μάνατζερ είναι να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στην ουσία του μάνατζμεντ, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από την στρατηγική. Η ομάδα, γράφει ο συγγραφέας των αρχών του μάνατζμεντ, δεν είναι παρά το μέσον για να πετύχει τον στόχο αυτόν.
Ακόμα κι αν όλοι οι άνθρωποί μας αντικατασταθούν από μηχανές –πόσοι από εμάς δεν έχουμε ευχηθεί να γίνει κάτι τέτοιο...– η στρατηγική δεν θα χάσει την αξία της, καθώς επίσης και ο τρόπος που χειριζόμαστε τις διαδικασίες.
Οι άνθρωποι, λοιπόν, μπορεί να έχουν αντικατασταθεί από αυτοματοποιημένα συστήματα, αλλά ο πραγματικός ρόλος του μάνατζερ δεν θα πάψει να υπάρχει.
Ο καλός μάνατζερ διαχειρίζεται την αλλαγή, καταστρώνει την στρατηγική και εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις διαδικασίες, την πρόοδο και τις ισορροπίες. Σε όλα αυτά, είναι πολύ πιθανό να χρειαζόμαστε τους «ανθρώπους» μας, αλλά μπορεί και όχι. Δεν μπορούμε, φυσικά, να αγνοήσουμε τους ανθρώπους και γι αυτό θα πρέπει να τους δώσουμε την δυνατότητα να διαχειριστούν τον εαυτό τους.
Βέβαια, ως μάνατζερ πρέπει να δουλεύουμε με ανθρώπους που έχουν σάρκα και οστά και γι αυτό οφείλουμε να ξέρουμε τα αληθινά τους κίνητρα, τί σκέπτονται και αισθάνονται, γιατί έρχονται στην δουλειά τους και γιατί δίνουν τον καλύτερο ή τον χειρότερο εαυτό τους, τί φοβούνται, τί ελπίζουν και τί ονειρεύονται.
Θα πρέπει να τους ενθαρρύνουμε, να τους κατευθύνουμε, να τους δίνουμε την δυνατότητα να κάνουν την δουλειά τους και να διαχειρίζονται τον εαυτό τους, να τους επιβλέπουμε και να καταστρώνουμε την στρατηγική που πρέπει να υλοποιήσουν.
Θα πρέπει να τους νοιαζόμαστε, να ενδιαφερόμαστε γι αυτούς, να στεκόμαστε στο πλευρό τους και να τους στηρίζουμε –αλλά δεν πρέπει να τους διοικούμε. Θα πρέπει να τους αφήσουμε να διαχειριστούν τον εαυτό τους και εμείς να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην ουσία του μάνατζμεντ.
Σημειώνουμε ότι κάτι παρόμοιο υποστηρίζει και ο γκουρού του μάνατζμεντ, Γκάρυ Χάμελ, σε τελευταίο άρθρο του στο Χάρβαρντ Μπήζνες Ριβιού.