Ε. Δοντάς: Ερχονται νέα «λουκέτα» στη βιομηχανία

Την ανάγκη για την άμεση διαμόρφωση στρατηγικής που θα αποβλέπει στη στήριξη της παραγωγής, διατυπώνει ο κ. Ευριπίδης Δοντάς (πρόεδρος της Επίλεκτος και του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας), προκειμένου να αποφευχθούν νέα λουκέτα και να ξεκινήσει η διαδικασία της ανάπτυξης.

Ο κ. Δοντάς αναφέρεται χαρακτηριστικά στο παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου υλοποιούνται νέες επενδύσεις στον χώρο της κλωστοϋφαντουργίας, όταν ο ίδιος κλάδος στην Ελλάδα επιβαρύνεται με υπέρογκα κόστη (ενεργειακό, μη μισθολογικό, υψηλά επιτόκια).

Σε ό,τι αφορά στον εισηγμένο Όμιλο Eπίλεκτος, ο κ. Δοντάς δηλώνει πως είναι θέμα ημερών η εκκίνηση της επένδυσης στο βιοαέριο και πως η εταιρεία θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες αποφάσεις σε ό,τι αφορά στην κλωστοϋφαντουργική της δραστηριότητα.

Κύριε Δοντά, η επιδιωκόμενη θετική αξιολόγηση της Ελλάδας από τους θεσμούς αρκεί για να θέσει την πραγματική οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης;

Η λήψη μέτρων που επιδεινώνουν την ανταγωνιστικότητα δεν οδηγεί σε ανάπτυξη, αλλά αντίθετα προκαλεί νέα προβλήματα. Ωστόσο, είναι σίγουρα θετικό να υπάρξει μια συμφωνία, προκειμένου η Πολιτεία να αρχίσει να ασχολείται με την πραγματική οικονομία. Κατά την εκτίμησή μου, υπάρχουν υπουργεία που δεν εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις και θα μπορούσαν να έχουν ήδη ξεκινήσει να ασχολούνται με το θέμα της παραγωγικής ανάπτυξης. Άλλωστε ξεκάθαροι στόχοι της Ευρώπης και της Ελλάδας είναι να αυξήσουν τη συμμετοχή της βιομηχανίας στο 20% του ΑΕΠ της χώρας έως το 2020. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, αυτό φαντάζει αδύνατο.

Άρα η κυβέρνηση θα έπρεπε, παράλληλα με τη διαπραγμάτευση, να δημιουργούσε με ταχείς ρυθμούς κανόνες-πλαίσια έτσι ώστε τουλάχιστον να ξεκολλήσουμε από εκεί που είμαστε. Γιατί αν συνεχίσουμε στην ίδια πορεία, θα δούμε να κλείνουν κι άλλες βιομηχανίες, πέρα από αυτές που είδαμε να διακόπτουν τη δραστηριότητά τους κατά τους τελευταίους μήνες (π.χ. Softex και η ΙΜΑΣ στη Μαγνησία).

Αυτό σημαίνει πως χρειάζονται άλλοι κανόνες, ξέχωρα από την υπάρχουσα διαπραγμάτευση και το ζήτημα του χρέους. Κάτι τέτοιο όμως δεν διαφαίνεται αυτή τη στιγμή. Πρέπει όλοι μας να αλλάξουμε νοοτροπία -ως λαός, ως Πολιτεία, ως σύνολο- και να δούμε ξεκάθαρα την αλήθεια: να πιστέψουμε δηλαδή πως η παραγωγή είναι ο μόνος τρόπος για να βγούμε από το πρόβλημα.

Κύριε Δοντά, υπάρχουν εξελίξεις σχετικά με το υψηλό κόστος ενέργειας που επιβαρύνει τις ελληνικές κλωστοϋφαντουργικές μονάδες;

Δυστυχώς, κάποια ουσιαστική εξέλιξη δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να συνεχίζει μεν να παράγει μεγάλες ποσότητες βάμβακος, γύρω στις 250-300 χιλιάδες τόνους, ωστόσο από αυτούς να μεταποιούνται μόνο οι 20 χιλιάδες. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να υπάρχει ξεκάθαρη στρατηγική, έτσι ώστε σταδιακά να επανέλθει η κλωστοϋφαντουργία στην Ελλάδα: να δουλέψουν σε πλήρη παραγωγικότητα οι υπάρχουσες μονάδες και να υλοποιηθούν νέες επενδύσεις.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η ευρωπαϊκή κλωστοϋφαντουργία έχει πεθάνει.

Εγώ λοιπόν απαντώ πως στην Πορτογαλία, που δεν παράγει βαμβάκι, έχουν αρχίσει να υλοποιούνται (τη διετία 2015-2016) επενδύσεις για καινούργια κλωστήρια και υφαντήρια. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί η Πορτογαλία βγήκε από το μνημόνιο; Μα γιατί ακολούθησε παραγωγική στρατηγική. Αν την ίδια στρατηγική ακολουθούσαμε και στη χώρα μας, τότε θα βλέπαμε σύντομα ανάπτυξη.

Φαντάζομαι ότι τα σενάρια περί νέας αύξησης του φόρου στην ενέργεια δεν σας ευχαριστούν.

Κάθε αύξηση φόρου, είτε στα καύσιμα, είτε σε άλλον συντελεστή κόστους, λειτουργεί καταστροφικά για την ανάπτυξη. Έτσι, κάθε φόρος που επιβαρύνει το κόστος του προϊόντος μειώνει την ήδη χαμηλή ανταγωνιστικότητα και δεν πρόκειται να εισπραχθεί ποτέ, γιατί οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν τελικά να κλείσουν. Θα μιλάμε για φόρους που επιβάλλονται στα χαρτιά και στο τέλος δεν εισπράττονται. Δεν είναι το ίδιο η επιβολή ενός φόρου εισοδήματος, όπου όλοι συμφωνούμε πως αν μια επιχείρηση κερδίζει, τότε θα πρέπει να φορολογηθεί.

Η ευνοϊκή συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ-δολαρίου δεν φαίνεται να βοήθησε τόσο πολύ την ελληνική κλωστοϋφαντουργία.

Αν δεν υπήρχε αυτή η μεταβολή στη συναλλαγματική ισοτιμία, τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα. Ενώ λοιπόν βοήθησε σε σημαντικό βαθμό, κατά την ίδια περίοδο μπήκαμε σε μια κατάσταση παγκόσμιας ύφεσης με μειωμένη ζήτηση, η οποία υπολείπεται της υπάρχουσας παραγωγικής δυναμικότητας του κλάδου.

Επιπλέον, η συναλλαγματική ισοτιμία ευρώ-δολαρίου δεν είναι ο μόνος παράγοντας που επηρεάζει τα πράγματα. Για την ανάκαμψη της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας θα πρέπει να συντελέσουν και άλλοι παράγοντες όπως το κόστος της ενέργειας, το μη μισθολογικό κόστος, οι φόροι και αναμφίβολα το χαμηλό κόστος χρήματος. Όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την ανταγωνιστικότητα ενός παραγόμενου προϊόντος.

Μέσα λοιπόν σ' αυτό το δυσμενές περιβάλλον, πώς αντιδρά η Επίλεκτος;

Προσπαθούμε να διατηρούμε το πελατολόγιό μας, να το εξυπηρετούμε με συνέπεια και να κερδίζουμε την εμπιστοσύνη του. Αυτά είναι πολύ σημαντικά πράγματα, γιατί δίνουν οξυγόνο σε μια επιχείρηση.
Δυστυχώς όμως, από την άλλη πλευρά, οι συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας δεν ευνοούν τα κοστολόγιά μας, με αποτέλεσμα να είναι και αυτή η χρονιά ζημιογόνος. Η εξέλιξη αυτή θα μας φέρει μπροστά σε μεγάλες αποφάσεις, για τις οποίες θα μιλήσουμε όταν μόνο ληφθούν.

Ας έρθουμε στη δραστηριότητα της Επιλέκτου στον χώρο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Το φωτοβολταϊκό πάρκο λειτουργεί απρόσκοπτα;

Λειτουργεί απρόσκοπτα και με βάση τον υπάρχοντα προγραμματισμό. Δυστυχώς, όμως, η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που μείωσε κατά 50% την ταρίφα, είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί και το μισό εισόδημα που είχε προβλεφτεί. Αυτά τα διαφυγόντα έσοδα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση κάποιων προβλημάτων, ή και στο γενικότερο επενδυτικό πλάνο του Ομίλου. Δυστυχώς στην Ελλάδα παρατηρείται το να έχουμε άλλους κανόνες στην αρχή μιας επένδυσης και άλλους στην πορεία.

Ας έρθουμε τώρα στα σχέδιά σας για επέκταση στο βιοαέριο. Πώς εξελίσσονται;

Τις επόμενες μέρες σχεδιάζουμε να μπούμε στο χωράφι, προκειμένου η επένδυση αυτή να ξεκινήσει και μέσα σε λιγότερο από δώδεκα μήνες να έχει υλοποιηθεί. Από τη συγκεκριμένη επένδυση περιμένουμε έναν ετήσιο κύκλο εργασιών της τάξεως των 8 εκατ. και ένα EBITDA άνω των 3 εκατ. ευρώ.

Η επένδυση αυτή θα δημιουργήσει πάνω από πενήντα θέσεις εργασίας και επίσης θα λύσει πολύ μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που υπάρχουν στο σύνολο της περιφέρειας (θα είναι αποδέκτης πολλών φυτικών και ζωικών αποβλήτων). Επίσης, θα μπορέσει να παραχθεί βιολογικό λίπασμα προς όφελος της γεωργίας και τέλος θα δημιουργήσει μια ενεργειακή αυτοδυναμία στην περιοχή.