Γ. Μουσουλίδης: Στου... «δρόμου τα μισά» το restart της ΕΝΚΛΩ

«Έχει υπάρξει πρόοδος, ωστόσο υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να γίνουν και μάλιστα όσο το δυνατόν συντομότερα» υποστηρίζει ο πρώην πρόεδρος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας κ. Γιάννης Μουσουλίδης, που πρωτοστατεί στο ζήτημα της μερικής επαναλειτουργίας του πάλαι ποτέ ισχυρού κλωστοϋφαντουργικού ομίλου.

Ο κ. Γιάννης Μουσουλίδης στη σημερινή συνέντευξη που παραθέτει στο Euro2day.gr υπερασπίζεται το business plan, δηλώνοντας πως όχι μόνο θα αποφέρει 300 θέσεις εργασίας, αλλά επιπλέον θα επιστρέψει λεφτά σε τράπεζες, δημόσιο και μικρομετόχους.

Κύριε Μουσουλίδη, σε ποια φάση βρίσκεται το σχέδιο για την επαναλειτουργία τμήματος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας;

Σε πρώτη φάση έχουμε καταφέρει να πετύχουμε καθεστώς παύσης του πλειστηριασμού για έξι μήνες, διάστημα που λήγει την 30η Ιουνίου.

Επίσης, μόλις χθες δημοσιεύτηκε η συγκρότηση και ο ορισμός μελών Ομάδας Εργασίας στη Γενική Γραμματεία Συντονισμού του Κυβερνητικού Έργου, για την αξιολόγηση και τελική διαμόρφωση του επιχειρησιακού σχεδίου για την επαναλειτουργία της ΕΝΚΛΩ.

Μέσα λοιπόν σ' αυτό το χρονικό διάστημα που απομένει, το ελληνικό δημόσιο καλείται να αξιολογήσει το επιχειρησιακό σχέδιο που έχουμε υποβάλλει και στη συνέχεια να πράξει αναλόγως. Εκτίμησή μου είναι πως θα το αξιολογήσει θετικά και φυσικά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνει αυτό, τόσο το καλύτερο.

Πιστεύετε πως το δημόσιο και οι τράπεζες έχουν να ωφεληθούν από την εφαρμογή του σχεδίου που έχετε υποβάλει;

Αναμφίβολα ναι και θα εξηγήσω γιατί. Το χρέος της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας έχει την ακόλουθη διάρθρωση: 85 εκατ. ευρώ στο κράτος, 35 εκατ. στους εργαζόμενους, 190 εκατ. στις τράπεζες και γύρω στα 11 εκατ. σε λοιπούς πιστωτές. Επειδή λοιπόν προηγούνται στο προϊόν της εκκαθάρισης κράτος και εργαζόμενοι, για να πάρουν οι πιστώτριες τράπεζες έστω και ένα ευρώ, θα πρέπει να εισπραχθούν από την εκκαθάριση πάνω από 120 εκατ. ευρώ! Αν υπολογίσουμε όμως ότι όταν λειτουργούσε η εταιρεία διέθετε μια περιουσία γύρω στα 160 εκατ. ευρώ και δεχτούμε πως σε καθεστώς πτώχευσης θα εισπραχθεί γύρω στο 10% έως 12% του ποσού αυτού, τότε τα έσοδα δεν θα ξεπεράσουν με τίποτε τα 20 εκατ. ευρώ, το 50% των οποίον θα εισπράξει το κράτος και το άλλο 50% οι εργαζόμενοι.

Η πρότασή μας τώρα τι λέει;

Πρώτον, εμείς θα χρησιμοποιήσουμε μόνο τρεις μονάδες και έτσι θα απομείνει περιουσία της τάξεως των 100 εκατ. ευρώ που μπορεί να δοθεί σε δημόσιο και τράπεζες. Άρα σε κάθε περίπτωση, τράπεζες και δημόσιο θα πάρουν πολύ περισσότερα και πολύ πιο γρήγορα.

Δεύτερον, επειδή τράπεζες και ελληνικό δημόσιο θα κεφαλαιοποιήσουν ένα σημαντικό τμήμα των απαιτήσεών τους, θα λάβουν επιπλέον και το 70% περίπου των μετοχών της ΕΝΚΛΩ που πλέον θα διαθέτει υγιή κεφαλαιακή διάρθρωση (οι εργαζόμενοι που και αυτοί θα κεφαλαιοποιήσουν απαιτήσεις τους ύψους 28 εκατ. θα αποκτήσουν το 25%, ενώ ένα άλλο 5% θα μείνει στους παλαιούς μετόχους). Από την πώληση αυτών των μετοχών θα μπορούσαν να ανακτήσουν ένα επιπλέον τμήμα των απωλειών τους.

Υπάρχουν πάντως πολλοί που υποστηρίζουν πως η κλωστοϋφαντουργία δεν έχει μέλλον στην Ελλάδα.

Εγώ θα τους απαντήσω με μελέτες γνωστότατων διεθνών οίκων και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που λένε το αντίθετο.

Ας έρθουμε όμως στην ουσία του θέματος. Εμείς θέτουμε το θέμα της παραγωγής εξειδικευμένων προϊόντων, υψηλής προστιθέμενης αξίας. Πρόθεσή μας είναι σε πρώτη φάση να επικεντρωθούμε σε λεπτότερα νήματα και σε καλύτερες συμμείξεις μέσα από τα εργοστάσια που ήδη διαθέτουμε. Σε δεύτερη φάση, θα μπούμε στο επώνυμο έτοιμο ένδυμα με τεχνογνωσία που επίσης κατέχουμε και δεν θα πρέπει να πάει χαμένη.

Ξέρετε ποιο είναι το κακό στην Ελλάδα; Ότι ενώ όλοι συμφωνούμε πως θα πρέπει να δώσουμε έμφαση στην παραγωγή, ελάχιστοι βγαίνουν ανοιχτά με προτάσεις. Και ειδικότερα σε ότι αφορά τον κλωστοϋφαντουργικό κλάδο, δεν ακούγονται φωνές στήριξης ούτε από εκείνους που όλοι θα περίμεναν κάτι τέτοιο.

Το θέμα είναι ότι εμείς προτείνουμε την επαναλειτουργία μιας εταιρείας που θα προσφέρει 300 θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην ανάπτυξη, ενώ σε αντίθετη περίπτωση, σύμφωνα με το καλύτερο σενάριο, θα πουληθούν κάποια τούβλα και σίδερα για... ένα κομμάτι ψωμί. Οι πραγματικοί υποστηρικτές της βιομηχανίας και της ανάπτυξης φαίνονται στην πράξη.

Ορισμένοι υποστηρίζουν πως η επαναλειτουργία της ΕΝΚΛΩ θα πλήξει τις άλλες ελληνικές κλωστοϋφαντουργικές εταιρείες, οι οποίες κάθε άλλο παρά στερούνται προβλημάτων.

Διαφωνώ πλήρως με αυτή την άποψη. Εμείς θα εστιάσουμε κατά κύριο λόγο σε εξειδικευμένα προϊόντα που θα κατευθύνονται στις αγορές του εξωτερικού. Όσοι ισχυρίζονται αυτό που ρωτήσατε, μπορούν να μου πούνε αν οι άλλες κλωστοϋφαντουργίες αύξησαν τον κύκλο εργασιών τους όταν σταμάτησε να λειτουργεί η ΕΝΚΛΩ; Όχι βέβαια.

Ας υποθέσουμε λοιπόν, όπως εκτιμάτε, ότι το ελληνικό δημόσιο θα εγκρίνει το επιχειρησιακό σχέδιο που έχετε υποβάλει, ποια πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα; Έχει ακουστεί ότι βάζει προσκόμματα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και πως οι τράπεζες δείχνουν επιφυλακτικές.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ανοίξει θέμα για όλες τις κρατικές ενισχύσεις που έχουν δοθεί σε επιχειρήσεις και μεταξύ αυτών για την υπόθεση της εγγύησης του ελληνικού δημοσίου για δάνεια που είχαν δοθεί στην ΕΝΚΛΩ επί Λαναρά το 2007.

Τώρα λοιπόν έρχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού και «υπενθυμίζει» στην Ελλάδα ότι πρέπει να ενεργήσει προκειμένου να ανακτήσει το ποσό της εγγύησης. Στην πράξη τώρα, το ελληνικό δημόσιο έχει δύο επιλογές.

Πρώτον, να απαντήσει ότι δεν μπορεί να ανακτήσει το ποσό αυτό και δεύτερον να υιοθετήσει τη δική μας πρόταση μέσω της οποίας θα πάρει «εδώ και τώρα» περιουσιακά στοιχεία και στο μέλλον μετρητά μέσα από την πώληση μετοχών της ΕΝΚΛΩ.

Πάμε τώρα στις τράπεζες, που μέσα από τη δική μας πρόταση αντί να χάσουν τα πάντα, θα καρπωθούν περιουσιακά στοιχεία δεκάδων εκατομμυρίων και μετοχές της -κεφαλαιακά υγιούς πλέον- εταιρείας.

Η ΕΝΚΛΩ θα χρειαστεί αρχικά, κεφάλαια κίνησης της τάξεως των 6,5 εκατ. ευρώ. Αυτά θα μπορούσαν να αντληθούν μέσα από την έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου, ή μέσα από την ομολογιακή έκδοση που θα συνδυαστεί με warrants. Εμείς θα θέλαμε σ' αυτή τη διαδικασία τη στήριξη των τραπεζών, μέσα έστω από τη μερική κάλυψη αυτών των εκδόσεων.

Περισσότερο αποσκοπούμε στο σήμα που θα δώσει μια τέτοια κίνηση των τραπεζών, παρά στο ύψος των κεφαλαίων αυτών καθ' εαυτών.