Κούρταλης: Τι προσδοκά η κλωστοϋφαντουργία από τη νέα κυβέρνηση

Ευρεία σειρά συζητήσεων διεξάγεται το τελευταίο διάστημα μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων σχετικά με το νέο οικονομικό μοντέλο που πρέπει να υιοθετηθεί, με την απαιτούμενη στροφή στην παραγωγή και στις εξαγωγές, με τις προσπάθειες για τόνωση της απασχόλησης ιδιαίτερα στην περιφέρεια της χώρας.

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, ο πρόεδρος του ΣΕΒΚ κ. Ελευθέριος Κούρταλης μιλά για τα αιτήματα του -ιδιαιτέρως εξαγωγικού- κλωστοϋφαντουργικού κλάδου, η ικανοποίηση των οποίων θα μπορούσε ενδεχομένως να τονώσει τις εξαγωγές και να προσφέρει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.

ΕΡ: Κύριε Κούρταλη, ποια είναι η πορεία των οικονομικών επιδόσεων των εταιρειών του κλωστοϋφαντουργικού κλάδου;

ΑΠ: Θα έλεγα ότι οι ζημίες έχουν ως ένα βαθμό περιοριστεί και αυτό οφείλεται σε διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι η σοβαρή ζήτηση που υπάρχει από το εξωτερικό για κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και ένας δεύτερος η βελτιωμένη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ σε σχέση με το δολάριο, την οποία όμως εμείς θα επιθυμούσαμε να δούμε γύρω στο ένα προς ένα.

ΕΡ: Η επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών στα τέλη του περασμένου Ιουνίου, πώς επηρέασε τα πράγματα;

ΑΠ: Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κλάδος και η κυβέρνηση, ιδιαίτερα αυτή που θα προκύψει μετά τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, θα πρέπει να διευκολύνει κατά πολύ τα πράγματα, τουλάχιστον για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό και οι κλωστοϋφαντουργικές.

ΕΡ: Γενικότερα, εσείς τι θα προσδοκούσατε από τη νέα κυβέρνηση της χώρας, όποια κι αν είναι αυτή;

ΑΠ: Θα επιθυμούσα να προκύψει μια σταθερή κυβέρνηση η οποία -γιατί όχι;- να εξαντλήσει την τετραετία. Πέραν αυτού, θα ζητούσα ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό πλαίσιο, προκειμένου να προσελκύσουμε επενδύσεις τόσο στην χώρα, όσο και στον κλάδο. Από εκεί και πέρα, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να σκύψει στα πραγματικά προβλήματα της παραγωγής και να δώσει ουσιαστικές λύσεις, οι οποίες δεν θα πρέπει απαραίτητα να συνεπάγονται και μεγάλο κόστος.

Για παράδειγμα, έχουμε επανειλημμένως τονίσει κατά το παρελθόν ότι το ενεργειακό κόστος με το οποίο επιβαρυνόμαστε έχει φτάσει να είναι σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με τα τιμολόγια των άλλων χωρών της Ευρώπης. Δεν φτάνει δηλαδή που ανταγωνιζόμαστε τις χώρες χαμηλού κόστους της Ασίας, καλούμεθα να πληρώνουμε πανάκριβα και την ενέργεια.

Να αναφερθώ επίσης στο κόστος χρηματοδότησης που είναι υπερδιπλάσιο σε σχέση με το μέσο ευρωπαϊκό. Γύρω στο 8% επιβαρυνόμαστε εμείς, όταν σε χώρες της Ευρώπης τα επιτόκια κυμαίνονται μεταξύ του 2% και του 3%.

Τέλος, υπάρχει και μια άλλη σειρά δίκαιων -πιστεύω- αιτημάτων του κλάδου, που πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν θετικά από τη νέα κυβέρνηση.

ΕΡ: Κύριε Κούρταλη, ορισμένοι ισχυρίζονται πως η ελληνική κλωστοϋφαντουργία είναι «τελειωμένη».

ΑΠ: Δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Διαθέτουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα, μεταξύ των οποίων η άμεση πρόσβαση στην πρώτη ύλη (βαμβάκι), η τεχνογνωσία και η γεωγραφική μας εγγύτητα με την ευρωπαϊκή αγορά.

Πιστεύω πως αν η Πολιτεία «σκύψει» και αντιμετωπίσει ως ένα βαθμό τα προβλήματα του κλάδου, τότε στις ελληνικές κλωστοϋφαντουργικές μονάδες που σήμερα αξιοποιούν μικρό ποσοστό της παραγωγικής τους δυναμικότητας, θα δοθεί η δυνατότητα να λειτουργήσουν και πάλι με τρεις και τέσσερις βάρδιες ημερησίως, όπως και κατά το παρελθόν. Αυτό βέβαια θα οδηγήσει σε περισσότερες θέσεις εργασίας, σε μεγαλύτερες εξαγωγές και φυσικά σε ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.